Uit ons magazine: Snackspert Eke Bosman over de snackrevolutie

De derde editie van het de Buik Magazine is uitgebracht en daarom willen we graag onze favoriete verhalen met je delen. In dit verhaal interviewen we Snackspert. Als we Eke Bosman spreken, zit hij in de auto. Op weg van Amsterdam naar Kwekkeboom, waar hij mag meedoen aan een producttest. “Ze vroegen of ik wilde komen proeven. Ja, dat laat ik me geen twee keer zeggen”, grapt hij. Het is werk, zegt hij er met een knipoog achteraan – want voor de man die zichzelf de Snackspert noemt, ís snacks testen inmiddels een fulltime baan. Met 183 duizend volgers op Instagram is Eke uitgegroeid tot een autoriteit op het gebied van – al dan niet – gefrituurde lekkernijen. Wat ooit begon als een studentengrap in Utrecht, groeide uit tot een serieuze onderneming.

Hieronder delen we dit interview met jullie, dat eigenlijk bedoeld is om van papier te lezen. Dus het is langer dan je van de Buik op onze site gewend bent, maar laat dat je niet afschrikken. Nog leuker is om een prachtig papieren magazine te bestellen of word gewoon lid van Club de Buik en krijg de Buik Magazine twee keer per jaar als eerste in de bus.

De derde editie van de Buik Magazine

Er is een gloednieuwe editie van het de Buik Magazine verschenen, alweer de derde! In deze editie duiken we weer dieper in de verhalen van chefs, makers en plekken die de culinaire scene in onze steden bijzonder maken. De komende tijd delen we op De Buik verschillende verhalen uit het magazine om je alvast een voorproefje te geven van alles wat er in deze nieuwe editie te ontdekken valt. Word nu lid van Club de Buik zodat je het magazine voortaan als eerste in huis hebt, een must voor iedereen die houdt van eten, mensen en verhalen.

Maar nu eerst: een verhaal uit de Buik Magazine 03.

Het begin van Snackspert

Het begon allemaal met die snackbar naast zijn studentenkamer. Daar verkochten ze een XXL-frikandel waar Eke maar niet over uitgepraat raakte. Té lekker. “Ik had het er zó vaak over, dat vrienden op een gegeven moment zeiden: je moet snacks gaan recenseren. En toen dacht ik: waarom eigenlijk niet?”

Wat van start ging als een lolletje op Instagram, werd al snel een fenomeen. Zijn droge humor, eerlijke toon en herkenbare smaak maakten hem razendsnel populair. Inmiddels reist hij het land door op zoek naar de beste snacks – van nieuwe supermarktvondsten tot verborgen juweeltjes in vergeten dorpssnackbarretjes. “Volgers sturen me continu tips”, zegt hij. “Soms uit pure liefde voor de snack, soms omdat ze denken dat ik me rot ga lachen. Maar ik weet meestal binnen drie seconden of iets het omrijden waard is. Het moet er goed uitzien, de verbeelding prikkelen, die X-factor hebben.”

Revolutie in snackland

Wie denkt dat Eke met een zilveren vork zijn kroket doorsnijdt, heeft het mis. Zijn kracht is juist zijn nuchterheid. “Ik heb een gemiddelde smaak”, zegt hij. “Ik proef en zeg of ik het lekker vind, meer niet. Je moet mij niet in een driesterrenrestaurant een gerecht laten beoordelen – daar zijn anderen weer heel goed in. Ik ben van de frikandel en de kaassoufflé, en daar ben ik trots op.”

Die eenvoud zit diep. “Nee, ik ben niet met twee frikandellen in mijn hand geboren”, lacht hij. “Maar eens in de twee weken gingen we met het gezin naar de snackbar. Dat was feest. Frikandel, kaassoufflé, patat, nog steeds mijn favoriete trio.”

Volgens Eke is er in snackend Nederland een ware revolutie gaande. “Er is meer waardering voor het ambacht”, vertelt hij. “Steeds meer chefs maken hun snacks zelf in plaats van ze gewoon bij de groothandel te halen.” Ook ziet hij trends verschuiven: Aziatische invloeden, combinaties van zoet en hartig, en de zuurtrend – “denk aan ingelegde groenten of kimchi bij je burger, dat snijdt door het vet heen en maakt het frisser.” Zelfs in supermarkten ziet hij die ontwikkeling terug, al blijft de snackbar natuurlijk onovertroffen. “Daar proef je de liefde. En liefde smaakt altijd beter dan massa.”

Airfryer

Ook thuis heeft Eke het snackleven professioneel ingericht. Want tja, de snacks die hij voor zijn kanaal moest proeven pasten op een gegeven moment niet meer tussen de doperwten, waterijsjes en vissticks in de huisvriezer. In de schuur staat nu gelukkig een grote vriezer – “alleen voor snacks”, zegt hij. De airfryer draait overuren, al blijft frituren “stiekem lekkerder”. En ja, hij let heus op zijn lijn. “Ik eet niet alles op. Echt niet. En ik zit ook niet elke avond met een bittergarnituur op schoot. Ik proef, dat is genoeg. Al wil ik nog wel eens vergeten te bewegen, dat is dan weer het nadeel van dit vak”, zegt hij lachend.

Smashburger op suikerbrood

Stooges door fotograaf Kick

Sommige snacks brengen hem landelijke bekendheid. Zoals de smashburger op suikerbrood bij Snackpoort de Kolk in Sneek. “Ik kreeg vijf tips in één week, dus ik móest gaan”, vertelt hij. “Zoet en hartig tegelijk, waanzinnig lekker. Die post ging helemaal viral. Zelfs Allerhande maakte er daarna een recept van.” Hetzelfde gebeurde met het broodje kaassoufflé van Fort Negen in Amsterdam. “Dat was gewoon een geintje, maar internet ontplofte. Blijkbaar raken mensen nooit uitgekeken op gesmolten kaas tussen brood.”

Zijn zoektocht naar de ultieme snack brengt hem overal. In Amsterdam zweert hij bij The Beef Chief, waar volgens hem de beste burgers van Europa (!) worden gebakken. “Tegen het culinaire aan, vooral de smashburger met kimchi. Die chef is altijd bezig om ze nóg beter te maken.” In Rotterdam gaat hij graag langs bij Stooges, een burgerzaak waar liefde voor het ambacht nog met een hoofdletter wordt geschreven. In Utrecht is hij vaak te vinden bij Pizza Marjolein of Cafetaria ten Beste, waar je een Turkse pizza met twee frikandellen erop krijgt. Klinkt gek, is geweldig.” En in Den Haag stopt hij steevast bij Classique Snacks by Fred voor een klassiek frietje en een broodje Dungelmann. “Soms is eenvoud gewoon perfectie.”

Niks geheim

Zijn bezoeken houdt hij meestal geheim. “Ik kondig nooit aan dat ik kom, want dan gaan mensen extra hun best doen. Maar vaak herkennen ze me al als ik binnenstap. ‘Jij bent toch die van Instagram?’” Lachend: “Dan weet ik: ik kan niks meer geheimhouden.” Toch blijft hij nuchter onder de aandacht. “Ik ben gewoon iemand die van snacks houdt en dat deelt. Niet meer, niet minder.”

Of hij ooit zijn eigen snacklijn wil beginnen? “Dat zou geweldig zijn, hoor. Maar met twee kleine kinderen thuis is dat even toekomstmuziek.” Sinds kort werkt hij weer volop. “Vanmiddag haal ik mijn dochter van een half jaar op bij mijn schoonmoeder. Eerst frikandel, dan papa-dag.”

Wat wél al in de frituurpan ligt, is een nieuw idee: het Snackspert-keurmerk. “Bedrijven die van mij vijf sterren krijgen, mogen een sticker op de deur plakken. Zo weten mensen meteen: hier moet je zijn.” Hij lacht. “Nee, die stickers zijn niet te koop. Die moet je verdienen.”