Antonio doet al 30 jaar zijn 'eigen ding' in Little Italy

Antonio begon in 1981 eerst aan de Meent met zijn Italiaanse supermarkt, in een tijd dat Nederland net voorzichtig de elleboogjesmacaroni van Honig voorbij begon te raken. Het Italiaanse bloed kroop kennelijk waar het niet gaan kon, met een Nederlandse vader en een Italiaanse moeder. Antonio woonde tot z’n achtste in Ravenna in Italië, kwam toen naar Nederland met z’n ouders en vertrok op z’n twintigste weer richting Italië om in Emilia-Romagna in de bagno van de familie te werken.

Overdag betekende dat de strandtent met 400 parasols runnen, en dan ’s avonds de andere kant aan de straat opendoen voor de tavola calda/ristorante. Na achttien jaar was het basta en kwam Antonio naar Nederland terug. Met een partner begon hij een groothandel in Italiaanse producten, een winkel in Amsterdam en Amersfoort, en Little Italy aan de Meent. De rest is geschiedenis.

Bijna alles rechtstreeks uit Italië

Al dik 30 jaar doet Antonio dus al ‘zijn eigen ding’, zoals hij zelf zegt: Italiaanse supermarkt met afhaal. Hoewel de Italiaanse traiteurs en restaurants stevig voet aan de grond hebben gekregen in de stad, gaat hij nooit bij de buren kijken. Zo’n 95 procent van zijn spullen haalt hij rechtstreeks bij lokale producenten in Italië. Zo vaart hij zijn eigen, puur Italiaanse koers. Daardoor kan hij een enorm aanbod in zijn nieuwe koeling laten zien.

Antonio verkoopt 25 soorten salami, talloze soorten ham, 35 verschillende kazen. Ja, hij wil eigenlijk alles hebben wat kookliefhebbers aan ingrediënten in hun kookboeken aantreffen. 'Maar ja', zo vertelt hij, 'het komt weleens voor dat klanten een Amerikaans-Italiaans kookboek hebben en om pepperoni vragen... In Italië is dat paprika, in Amerika een soort salami. We komen er altijd wel uit hoor', zegt hij met een schuin lachje.

Behalve de hammen en kazen uit de vitrine, kun je in Little Italy ook alle ingrediënten voor je antipasti halen: van gegrillde zucchini en melanzane tot insalate di fagioli, pesto en vier soorten ingemaakte ansjovisjes. Dagelijks worden grote bakken lasagnes (parma, romagnoli, melanzane, forel, salmone, broccoli, spinazie, etcetera) in porties gesneden en klaargemaakt voor de verkoop. En elke ochtend ontstaat al vroeg een aardig oploopje voor de pizza’s en broodjes. Veel mensen halen hier een halfgebakken pizza op, zodat ze die ’s avonds thuis kunnen afbakken, zegt Antonio.

Al 30 jaar trek in dezelfde pizza

Hij vertelt dat het destijds niet gemakkelijk was om in Rotterdam Little Italy te beginnen: het was een arme stad, mensen gaven niet veel uit aan eten. Maar àls ze je dan eenmaal hebben gevonden, blijven ze komen. Een Rotterdamse klant verlies je niet als je ‘m eenmaal hebt. Zelfs als ze inmiddels 60 kilometer weg wonen, komen ze toch nog een keer maand voor hun inkopen naar Little Italy. Er zijn ook klanten die al 30 jaar dezelfde pizza komen halen. Hij kent en herkent ze allemaal.

'Niet de namen, hoor, maar de gezichten wel', vertrouwt Antonio me toe. En ook z’n personeel (twee Italiaanse, twee half-Italiaanse jongedames en drie Nederlandse jongens) kennen hun pappenheimers. Waardoor het kan gebeuren dat ze informeren 'of het feestje of diner goed gelukt is' of dat ze zoiets vragen als 'Weer een quattro stagioni vandaag?', wanneer je daags de winkel weer binnenloopt voor de boodschappen.

Naast traiteur en pizzabakker is Little Italy natuurlijk echt een supermarkt met alle denkbare ingrediënten voor een Italiaans maal. Van droge en verse pasta, bloem, kappertjes, olijfolie, koffie, koekjes, polenta, risotto, panetone, artisjokken, passata, lange vingers, pomodori tomaten en wijn. Ja, de zaak heeft een prachtig schap met alle mooie wijnen die je maar kunt bedenken: chianti classico, valpolicella, prosecco, moscato d’asti, montepulciano. Ach, ga gewoon zelf kijken en waan je even in Italië. Aan Antonio en z’n mensen zal het niet liggen: die werken fijn mee aan die illusie door onverdroten Italiaans met elkaar te praten. Benvenuto!