Na drie jaar stilte door alle bouwwerkzaamheden op de kade naast de Erasmusbrug, opende Café Rotterdam vrijdag weer zijn deuren. Die moet je wel even zoeken. Je vindt ze om de hoek achter het grootse gebouw van Rem Koolhaas, in een steegje tussen De Rotterdam en de Cruise Terminal. En dan schuin omhoogkijken, daar, de metalen trappen op.
Binnen is het druk, velen kennen Café Rotterdam nog wel van jaren geleden op de begane grond. Toen had het een groot terras op de kade. Nu is er aan de Maaskant een lang balkon en ligt de Erasmusbrug op ooghoogte. Het verhoogde terras moet nog gebouwd worden en komt bovenop de bagageopslagplaats van de Cruise Terminal.
De klasse van weleer, maar dan op z'n Rotterdams
Café Rotterdam is van de Dudokgroep en heeft de herkenbare, sfeervolle inrichting als die van brasserie Dudok op de Meent. Hoog plafond, hints naar wereldrei
zen en de klasse van weleer, maar dan op z'n Rotterdams. Manager Machteld Lottman vertelt over het idee achter het vernieuwde café: 'Wat hier nog ontbrak aan de waterkant was de mediterrane keuken. Hier kun je een goede pizza bestellen, verse zeebaars, risotto, steak tartare met een zacht gekookt kwarteleitje, maar ook een verzorgd broodje buffelmozzarella. Behalve avondpubliek hopen we veel mensen overdag aan te trekken voor de lunch.'
Ondertussen komen er pizza's langs waar je een punt van kunt proeven. Die zijn heerlijk dun en knapperig en geven direct een excuus om te gaan kijken in de keuken, toch al mijn favoriete plek in elk etablissement. Tot mijn verrassing zie ik een bekend gezicht, iemand tegen wie ik een half jaar geleden in een andere keuken zei: jou houden we in de gaten bij De Buik. Eén van de weinige jonge vrouwen achter de pannen, Helen Rappold. Nu is ze chef de partie voorgerechten en desserts en ze laat trots haar plek zien. Restaurants Allure en De Harmonie waren haar leerbedrijven, nu is ze helemaal klaar voor de volgende stap.
Chef de parti is een vrouw met ambitie
'Ben je blij hier?' vraag ik. 'Zeker, er staat een heel fijn team in de keuken. Een paar komen uit De Harmonie, daar heeft ook onze chef Merijn Sips gewerkt.' Die chef heeft ook in Librije's Zusje in Zwolle gekookt en samen met zijn souschef Jochem Appel krijgt hij de vrije hand om Café Rotterdam bij iedereen weer op de smaakpapillen te krijgen.
Ik bestel direct wat gerechtjes waar Helen verantwoordelijk voor is, want vrouwen op weg naar het chefdom, daar ben ik supporter van. Ceviche van rode poon, staat bij de voorgerechten op de kaart. Kom maar op, ik ben dol op rauwe vis gezuurd in citroen met iets pittigs erbij als chili en rode ui. Deze variant ceviche is vrij mild, gemaakt van superverse poon zonder een enkel graatje en geserveerd in een ruime portie. Afgemaakt met het peperige van tuinkers, op een antiboise van tomaat.
Van mij mag hij wat heftiger in smaak, maar dit zal ongetwijfeld de tongen van een breder publiek strelen. Het toetje van de dag is een panna cotta met sinaasappel en yoghurtschuim. De stukken sinaasappel smaken lekker sappig in het klassieke puddinkje. Ik voel dat ik ga terugkomen om de rest van de kaart af te vinken.
Wijnen per glas en Schiedamse Loopuyt-gin-tonic
Het
publiek tijdens de opening is gevarieerd, geanimeerd en is in groten getale komen opdagen. Aan de lange bar kun je een aantal goede wijnen per glas krijgen, altijd fijn voor de wijnliefhebbert die een glas met een bitterbal wil hebben, in plaats van uitgebreid tafelen met een fles erbij.
Ze serveren Loopuyt Gin, een nieuw merk uit de oude jeneverstokerij in Schiedam, waar De Buik eerder op bezoek is geweest. Nu staat er een apart barretje en krijg ik een Loopuyt-gin-tonic waar je u tegen zegt. Met een rietje van citroengras en grote brokken ijs die van een massief blok worden gebikt.
Sippend van mijn aquariumgrote glas is dit een prettige plek om wildvreemden aan te spreken. Zoals de grappige muze van cabaretier Richard Groenendijk, die de intieme details van hun platonische relatie uit de doeken doet. Of twee architecten die door de crisis in de verzekeringen zijn gestapt. En ook iemand die alles afwist van een verborgen Hongaars winkeltje dat ik toch echt een bezoek zou moeten brengen. De rest van mijn aantekeningen is wat vaag. Gelukkig woon ik op een paar minuten loopafstand en kan ik ook in een niet-rechte lijn gemakkelijk thuiskomen.
Foto groot: Wim de Jong
Foto's inzet: Steak tartare met zachtgekookt kwartelei, chef de partie Helen Rappold, vanaf buiten (foto's Café Rotterdam)