Hoe heet eten we de soep bij Thai De Kleine Ondeugd?

De Kleine Ondeugd van Freek Westerman is al sinds 1997 een begrip in Rotterdam. Hoewel de naam en voorgevel een gezellige bruine kroeg doen vermoeden, stap je er binnen in een knus restaurant waar aan de muur de Thaise koning en bolle Buddha gebroederlijk tussen de andere ‘heiligen’ staan. Eén blik in de keuken zegt ons genoeg: drie vrolijke Thaise chefs en pannen vol met geurende gerechten. Dit zou wel eens een mooie avond kunnen worden.

knapperige salade en vlammende soep

Na ons eerste drankje krijgen we een voorgerecht van drie kleine hapjes. De papajasalade die in Thailand normaal gesproken loeiend heet is door de rode pepertjes, heeft een milde smaak en een lekkere crunch. Ook de Mieng Kham (een hapje bestaande uit een eetbaar betelblad met vulling van gember, nootjes, sjalot, limoen en nog meer frisse smaken) is een hit. Minder vrolijk worden we van het kleine maiskoekje, dat wat vlak van smaak is en de nodige structuur mist.

De avond is nog jong, dus gaan we vol goede moed voor het tussengerecht: de suki yaki, een van oorsprong Japanse soep naar Thais model met dun gesneden rib eye. Hiervoor betalen we €2,50 bovenop de prijs van ons driegangenmenu. De smaak van de doorzichtige soep is geurig en vol, maar voor wie niet goed tegen hete pepers kan, zoals tafelgenote Joana Chung, is wat blusmateriaal geen overbodige luxe.

De bediening is vlot en vriendelijk, maar vanwege de verwachte drukte later op de avond werden onze borden soms iets sneller dan gewenst weer van tafel gehaald. Naar goed Thais gebruik delen we de bordjes aan tafel. Al snel staan er tal van kommetjes met kari curry (kruidig gestoofde drumsticks), salade van entrecote, goabonen in chilli jam, rode currypasta met geroerbakte victoriabaars, witte rijst en een geroerbakte varkenshaas met kai choy (chinese sla) in oestersaus voor ons uitgestald.

Giswerk

Meer uitleg dan een opsomming van de namen van de gerechten krijgen we niet en dus wordt het proeven met de tong. We herkennen de vaste formule van zoete, zure, zoute en pittige accenten in de verschillende koude en warme gerechten. De kari cury en salade van entrecote zijn zacht en smaakvol. De victoriabaars is mooi en stevig, maar mist wat ons betreft wel de nodige oempf.

Bij ons dessert treffen we tot onze verbazing naast een bolletje kokosijs een stukje pandan spekkoek aan. Hoewel het toetje ons prima smaakt, besluiten we na een fluisterdiscussie aan tafel over of daar nu wel of niet een Thaise versie van bestaat, het toch maar aan de gastvrouw te vragen. Er bestaat inderdaad geen Thaise versie van spekkoek, zegt ze. Maar de authentieke jelly pudding eten mensen zelden op en dit recept blijkt een publieksfavoriet. Een beetje beduusd over deze pragmatische oplossing sluiten we de avond af met een échte Thaise thee en een bakkie troost om het goed te maken. Moe maar voldaan betalen we aan het einde van een gezellige avond met een glimlach een zeer schappelijke rekening.

Goede bediening en een gezellige sfeer

De Kleine Ondeugd is een gezellig en intiem restaurant met goede bediening en een gezellige sfeer. Het eten is er over het algemeen goed bereid, maar niet heel spannend qua smaak en textuur. Door de grote verscheidenheid aan zowel pittig als milde gerechten is het een leuk restaurant om naartoe te gaan voor wie een laagdrempelige introductie wil in de Thaise keuken. Onze tip voor de ondeugende chefs? Een beetje meer lef met de texturen en smaken, want dat is waarom we zoveel van de Thaise keuken houden.

Kijk op Facebook als je benieuwd bent naar het weekmenu.