Bij Harbii Döner eet je döner zoals het ooit bedoeld was door de Turken

Aan het Zuidplein is kort geleden Harbii Döner geopend en sindsdien staan er rijen naast het bekende busstation. Vanuit heel Rotterdam en ver daarbuiten trekken liefhebbers van de Turkse keuken naar Harbii om de yaprak döner te proberen: flinterdun vers bereid en vers gegrilld kalfsvlees met bijvoorbeeld platbrood, rijst en uiteraard verse groenten als condimenten. 

De Buik ging in de TikTok-rij staan en nam de proef op de som.

Horecasucces bij het Zuidplein

Als je vanaf Zuidplein naar de Pleinweg loopt tref je een overvloed aan restaurants aan. Twee Vietnamese eethuizen, een Chinees all day zaakje, een paar voor-elk-wat-wils-zaken, wat fastfoodketens en Turkse restaurants, veel Turkse restaurants. Ganii dat nog niet zo lang geleden opende staat als zeer goed bekend. Ook Beymen twee hoeken verder krijgt veel lof. Wawburger is niet specifiek Turks, maar serveert betaalbare burgers, die veel mensen die graag halal eten, aanspreken (ook mensen die niet halal eten overigens). 

En dan is sinds kort Harbii Döner geopend. Net als Ganii Kebap (waarvan recent een tweede zaak in Breda opende) en miniketen Wawburger is Harbii in handen van dezelfde ondernemersfamilie met Turkse wortels, die van Furkan Soyler (links op de hoofdfoto). 

Harbii Döner serveert yaprak döner

Volgens Furkan zijn wij in Nederland eigenlijk niet bekend met de echte Turkse döner. Wat wij hier meestal eten is een Duitse of Nederlandse versie van döner, waarbij veel van het origineel verloren is gegaan. Het belangrijkste element dat Harbii wil terugbrengen is versheid: alles maken zij zelf. Deels in hun eigen productiekeuken buiten de stad en deels wordt het voor je ogen bereid, aan de kebab rotisserie en in de tandooroven waar de lavash wordt gebakken.

Dat slaat aan. Harbii is nog maar net open en er staan al rijen. Dat is onmiskenbaar het gevolg van een goede Instagram- en TikTok-strategie. Toch lijkt de belangrijkste reden de gerechten zelf. Die wordt ook als wij in de zaak rondkijken en onze buren aanspreken overal geroemd. Veel gehoord: "Zo krijg je het niet in Nederland."

Met 'zo' wordt dan de yaprak-versie bedoeld van döner: gemarineerd vlees, opgestapeld aan het spit, gegrilld aan de rotisserie en vervolgens flinterdun - zo dun als een blad, de Nederlandse vertaling van yaprak - geserveerd op de wrap, over de rijst (pilav) of met tomatensaus, brood en joghurt (iskender). 

Eten mét je handen en zónder saus

Als je geen rijst eet, heb je eigenlijk geen bestek nodig, zo vertellen de dames aan de tafel naast me. Je gebruikt het platte brood om de verse groenten, kruiden en het vlees op te pakken. Dit vouw je tot een miniwrap en stop je in zijn geheel in je mond. Er is geen saus. Nou ja, er is wel saus, aldus Furkan, maar dat serveren ze liever niet, want dan proef je de smaak van het vlees niet meer. En daar gaat het nou juist om.

Naast de versies van het gegrillde vlees staat er ook een fijne versie van de Turkse klassieker linzensoep op de kaart en serveren ze, uiteraard, ook ayran. Deze Turkse joghurtachtige melk is ook huisgemaakt en gaat perfect met de lichtkruidige gerechten. Ook is een kleine selectie mezze, Turkse koude gerechten en dips. 

Afsluitend is er een klein glaasje huisgemaakte thee, eventueel aan te vullen met sütlac, rijstepap met suiker bovenop die kort aangebrand wordt, voor een fijne gekaramelliseerde laag.

Volle Buik = snel weer terug

Voor de iskender die je hierboven twee keer ziet was geen plek meer. Voor de mezze en sütlac ook niet. De döner, lavash en linzensoep waren dusdanig goed, dat we deze gerechten nog eens willen eten en de andere gerechten nog lonken. 

Dus snel weer terug naar het Zuidplein. Misschien ook maar eens de grillgerechten bij buurman Ganii proberen dan.