Het is Waanzinnig in Tilburg

Aan aan het staartje van de zomer at De Buik buiten de stad bij Waanzinnig te Tilburg. Waanzinnig is  een werk- en leerproject dat in samenwerking met Tilburgs GGZ  wordt gedaan. Maar daar was werkelijk niets van te merken. Het was vooral een smakelijke afsluiting van een inspirerende dag, zo vond blogster Edith Nijhof.

Voorspel

Nadat we onze ogen laafden in De Pont zijn we wel toe aan een hapje. Liefst ergens tussen het museum en het station, want we reizen met de trein. Zo kwamen we uit in het oude centrum van de stad, in de lange niet al te brede Willem II straat met zijn prachtig gerestaureerde panden en tintelfris nieuw plaveisel. Op het moment dat we de straat betreden begint de zon te schijnen. Op de hoek van die statige straat staat een monumentaal pand dat je zo naar een Venetiaans schilderij kunt verplaatsen: witte en grijze gestuukte muren, een ijzeren balkon dat naar voren uitsteekt tegen een helblauwe lucht. Scherpe schaduwen en strakke lijnen. Maar het gekke is dat er op wat olijfbomen in grote potten na in die straat helemaal geen bomen staan. Dat geeft een vreemd en onheilspellend gevoel, alsof de straat niet leeft. Wat zou dat betekenen voor ons restaurant?

Zo zitten we erbij

Voor de deur van het etablissement staan wat ongedekte tafeltjes en stoeltjes gezelligheid te wezen. Op een uitklapbaar schoolbord met houten omlijsting kun je een deel van het menu alvast lezen. Bij onze binnenkomst is het restaurant nog leeg, want ze zijn net open. Een rij aaneengeschakelde tafels staat klaar voor een gezelschap. Op de tafels staan eenvoudig wit serviesgoed en glimmend gepoetste wijnglazen. Donkere vloer, houten stoelen, tafelbladen en stoelen; de eenvoud van Scandinavië. We lopen een pijpenla in. Voorin de tafeltjes voor de gasten, achter in een bar voor het uitserveren van drankjes en nog verder achter in de keuken. Wij gaan bij het grote (winkel)raam zitten. Daardoor kun je lekker naar buiten kijken, maar als je met je rug naar het raam zit eveneens naar een muur die decoratief is volgehangen met houten vogelhuisjes. Al vlot wordt ons door een vriendelijke serveerster gevraagd wat we willen drinken. Mijn tafelgenoot kiest (Hij) een droge witte wijn en ik een watertje met bubbels en een schijfje citroen. Een uitstekend begin. Dan de kaart. Hoewel het restaurant zichzelf aanprijst als vegetarisch, kun je er ook vis en vlees eten. 

Het menu

De kaart is medium-uitgebreid: keuze uit zes voor- en hoofdgerechten en vijf desserts. Voor: granen- of bonenpannenkoekjes, een frisse salade, en iets met rund of vis. Hoofd: vegaburger, risotto, een groentecurry en wederom iets met Vof V. Zowel in het Nederlands als Engels opgesteld. Prima!

Wij eten vooraf

Soep van de dag is courgettesoep, die sla ik vandaag over. Ik neem erwtenkoekjes met huisgemaakte harissa, frisse salade en paprikadressing. Hij gefrituurde mosselen met huisgemaakte ravigotesaus. Harissa is trouwens een pepersaus die in vele varianten voorkomt. Vaak gemaakt van rode pepers, paprika, knoflook, karwij, koriander en komijn.

Afijn, die pepersaus blijkt een potente oppepper voor de erwtenkoekjes en de salade is kakelvers en knapperig. De ‘koekjes’ zijn qua vorm een soort dikke Amerikaanse pancakejes, maar dan groen. Mooi hoor bij de paprikadrupjes. Ik merk dat ik groene erwten eigenlijk heel erg lekker vind, terwijl je ze zelden op de kaart van restaurants aantreft. (In Rotterdam ken ik een restaurant dat ongelooflijk lekkere romige, gladde groene erwtensoep serveert...). Maar nu bespreken we een Tilburgs eethuis. Terug dus naar onze borden. De mosselen van mijn disgenoot zijn in een cirkel gerangschikt rondom een torentje salade en op de rand van het bord versierd met de ravigotesaus. Hij is minder dan ik van de gedetailleerde bespreking, zijn conclusie is dus simpelweg: ‘Lekker’.

Ons hoofd

Snel door naar de hoofdgerechten. Ik neem de Indiase curry van rode linzen, gecomplementeerd met een frisse sojayoghurtdip (ik proef sinaasappel?) en verse peterselie, opgeklaard met huisgemaakte polentacrackers; om te zien fijn filigreinwerk, om te eten heerlijk knapperig en resulterend in een zachte, romige nasmaak. Het zoet kwam van een abrikozenchutney, maar die smaakte naar elke willekeurige zoete fruitsoort. Hij knabbelt met genoegen van zijn gamba’s van de chef, die gemengd met knapperige prei, champignons door pasta is gehusseld. Ook: ‘Lekker.’

De toet

Hoewel het voor- en hoofdgerecht samen voldoende vullen, weerstaan we het toetje niet. Ik val voor de chocoladehazelnoottaart met donkerrood sorbetijs, dat door mijn tafelgenoot bijna van mijn bord gekeken wordt. Hij voor de Crème Glacé van limoen met merengue en wit chocoladeschuim. Alles smaakt zoals het hoort. Chocola naar choco, citroen naar echte citroen. En gelukkig: fruit is vers fruit; mijn sinaasappelschijfjes werden nog geen vijf minuten voor het opdienen van de bar geplukt.

Samen: ‘Verrukkelijk.’

Nazit

Waanzinnig, goed om te gaan eten. Blijkt achteraf een werk- en leerproject dat in samenwerking met Tilburgs GGZ wordt verzorgd. Niks van gemerkt. O ja, voor het eerst at ik veganistisch. Ook niks bijzonders gemerkt. Zou het zo mijn hele leven met gemak volhouden. Als we weggaan zijn nog twee tafeltjes bezet geraakt. Te weinig voor dit restaurant met zijn smakelijke en met zorg klaargemaakte gerechten.