Weer vernieuwing in Station Bergweg: Wendy en Mattia openen het knusse Stiel

Samen beginnen aan iets nieuws

Wie de twee kent van eerdere zaken (Mattia werkte bij Vuurtoreneiland) weet een beetje waar die op kan rekenen. In ieder geval lokale en seizoensgebonden producten en wijn die verantwoord is geproduceerd en het liefst koken ze zonder vaste kaart.

Thuis voelen

De locatie, in Station Bergweg, op de plek waar de trap naar het dakpark gaat komen, is dus maar tijdelijk, maar het voelt als een cadeau, vertelt Wendy. “We hopen daarna een vastere plek te vinden." "Daar hebben we dan nu de tijd voor, terwijl we mooi uitvogelen wat we aan elkaar hebben.”

Wendy en Mattia kennen elkaar namelijk helemaal niet door en door. Ze leerden elkaar kennen tijdens een samenwerking tussen de zaken waar ze voorheen werkten en er was meteen een klik. “De dag zelf was leuk, maar het zijn vooral de waarden die we delen die het sterk maken”, vertelt Mattia.

Wendy vult aan: “Dat geldt ook voor de looks van de zaak.” "We willen allebei een plek maken waar je je direct thuis voelt en hebben een toffe, warme plek gemaakt waar het knus en huiselijk is.”

Eén menu, veel aandacht

De twee zijn beiden gewend om te werken zonder vaste kaart. “We koken met de seizoenen mee, dus we verwachten elke drie weken het menu te wisselen." “We koken dan voor iedereen hetzelfde, uiteraard met aandacht voor de dieetwensen.” Bij Stiel kun je terecht voor drie mooie gangen voor 48 euro en wie wil kan uitbreiden naar vijf gangen, met een wisselende extra gang en mooie kazen.

Die aandacht zit niet alleen in het bord, maar ook in wat daarachter zit. “We werken zoveel mogelijk met ingrediënten van dichtbij, van leveranciers die met liefde hun vak doen." "Het draait om ambacht, dat is ook waar de naam naar verwijst”, vertelt Wendy. Een goed voorbeeld? “De borden waarvan je eet zijn handgemaakt door de moeder van Mattia.”.

Italiaanse ziel en aandacht

En dat ambachtelijke zit natuurlijk ook in de gerechten. Mattia’s roots liggen in Italië en dat proef je. Maar niet zoals je zou verwachten. “Mijn manier van koken is Italiaans in de zin van hoe je met ingrediënten omgaat, niet per se wat je gebruikt”, legt hij uit.

“In Napels zijn mensen trots op wat er lokaal groeit.” “Dat doen we hier ook. Alles komt uit de buurt, maar de techniek kan uit Italië komen.”

Verwacht dus niet alleen pizza en pasta. Zo serveren ze straks bijvoorbeeld gnocchi van Nederlandse aardappel, gevuld met Nederlandse Fiore-kaas van de Oudwijker. “Ze lijken op dumplings en we maken er een botersaus bij van knoflook en aardappelschillen.” “Alles krijgt aandacht, zelfs de restjes.”

Een ander gerecht is haring, op het vuur bereid. “Hij doet dan denken aan unagi, maar dan met een lak van Rotterdamse Tomasu sojasaus en suiker,” vertelt Mattia. “Dat soort vertalingen vind ik spannend.”

Wijn met een verhaal

Wendy blijft ook bij deze zaak werken met minimale-interventie wijnen. “Wijnen die biologisch zijn gemaakt, zonder onnodige toevoegingen”, legt ze uit. De focus voor de wijnen, maar ook voor de ingrediënten, ligt op West-Europa, dus op Duitsland en Frankrijk, Nederland en België.

“We willen laten zien hoeveel mooie dingen er hier al zijn. En mensen iets nieuws laten proberen”, vertelt Wendy.

Lief zijn

Volgens het duo ligt een belangrijke basis voor de zaak, of het nu gaat om de producten of om de omgang met gasten en personeel, bij ‘lief zijn’. Mattia legt uit: “Ja, dat is belangrijk.” “Voor elkaar, voor producten. We gaan niet de wereld verbeteren, maar willen wel laten zien hoe het óók kan.” “Aandacht, kwaliteit en goed contact met mensen, dat is voor ons de kern.”

Op 16 april openen de deuren. Goed nieuws voor Stiel: de eerste dagen zitten al helemaal volgeboekt. “Gelukkig zitten we er nog een heel jaar”, lacht Wendy

Foto's: Lizzy Zaanen / @lizzaanen