Tata! Tapas! LKKRR

Vroeg aan de dis

We waren vroege gasten, mijn disgenote en ik. Wij keken naar de zaak en de ‘zaak’ keek naar ons. De zaak is ingericht met bruinen en koperen metaalkleuren, met warm licht en een kleine gasoven. Behaaglijk. Of we wat wilden drinken, of we nu aan een glas wijn toe waren, of we het lekker vonden. Allemaal vragen waar we ‘ja’ op antwoordden.

Wat aten we?

Voor we konden proeven, mochten we aangeven of we allergieën hadden, iets eenvoudigweg niet lustten of aten. Ik dus geen vlees, maar wel vis. En daar begon het: eerst een bord met plakjes ham van een Iberico-varkentje. Mijn tafeldame snoepte ervan tot het bijna op was. Ik deed me tegoed aan een schaaltje gemengde olijven. Over olijven gesproken: men gebruikt bij de bereiding van de gerechten ecologische, gecertificeerde olijfolie Flor y Sabor afkomstig van Andalusië.

Na olijf en varken werd ons een groot houten bord voorgezet met flinke parten eigengebakken brood, warm uit de oven, begeleid door (echt!) huisgemaakte tomaten’saus’ met een tikkeltje peper erin, en eveneens begeleid door een flinke klets aioli ofwel knoflookmayonaise. Het brood deed me denken aan het dunne khachapuri-brood, zacht van binnen maar dan zonder geitenkaas.

Afijn, na het brood passeerden tot het toetje een stuk of acht verschillende tapas in een enorme variatie: tortilla met gesmolten brie en ei gevolgd door gebakken champignons. Die vond ik bij uitzondering wel lekker ondanks de royale zouttoevoeging. De andere kant van de tafel ondervond meer moeite met zout, maar zij eet thuis vrijwel zoutloos.

Groentes schuwt men niet in dit restaurant en dat is alleen maar te prijzen. Dus volgden broccoli met gekaramelliseerde uien en peperige nasmaak, mmm. Voor mij daarna spinazie, voor haar vleeskroketjes. Handgerold en een laagje paneer dat droog en knapperig is. Ah, en dan de bonken aardappel, die waren verwend met een lik met paprika opgepimpte aioli, terwijl over het geheel ook nog eens paprikapoeder was gestrooid. Het gerecht smaakte hierdoor net zo lekker als dat het eruit zag.

Hoe gemaakt?

De kok is er een van het genre ‘ik kook op mijn gevoel met wat er in huis is’. Hij heeft echter nogal wat in huis en is er niet huiverig voor om de kleine Spaanse gerechten te ‘verbeteren’ met invloeden uit de Surinaamse, Javaanse en Antwerpse keuken. Als Surinaams jochie van tien zat hij bij zijn moeder op het aanrecht te kijken hoe ze kookte en hielp ook al mee. Terwijl hij me dit vertelt, stralen zijn ogen als diepdonkere robijnen. Van mij mag hij improviseren, want ik vind het een feest om keuze te hebben uit veel verschillende gerechtjes. Laat de smaakpapillen maar feestvieren. Olé!

Zijn grootste passie ligt bij de toetjes. Oh ja? Laat maar komen. Nou, LKKRR hoor, crème catalan met rode vruchten, die heerlijk zacht zijn geworden door de hitte. En niet zo zoet! En dus wel: smaak, want alleen nog verder opgefrist door verse aalbessen. Naast de crème droomt een stapeltje chocoladelekkernij. De bodem bestaat uit een oreokoekje en daarop ligt chocolademousse. ‘Hoe komt die zo licht van kleur, ik proef geen karamel?’. ‘Gemaakt met Belgische melkchocolade waar wat extra cacao aan is toegevoegd’. Zeer plezant. O ja, op de top ligt een coulis van passievrucht en mango. Olé! Olé!

Je bent nieuw en dan…

Het was een spannende avond voor het personeel – recensenten binnen – en oeps er viel nog wel eens wat. De gastvrijheid en betrokkenheid zijn echter hoog en toen ze geen decafé in huis hadden, werd snel bij de buren iets geregeld. Ze hebben trouwens een beste buur aan vishandel Ruud den Haan (in 2015 nummer 2 op de AD-haringlijst) die de vis levert.

De komende maanden worden de gerechten en het assortiment nog verder uitgewerkt en uitgebreid. Ze zijn al smakelijk en dat moet ook, wil je een blijvertje zijn in dit kleine Kralingse gebied waar drie vergelijkbare restaurants zitten.

Donderdag studentenavond

Op donderdagavond kunnen studenten een biertje drinken voor 1,50 euro. Om de jongens en meisjes op de been te houden krijgen ze er gratis hapjes bij.

En dat Rotterdamse?

De oer-Rotterdamse en ervaren horecaman Jeroen Ballot helpt het restaurant op stevige poten te zetten en heeft zo zijn eigen fantasieën over Spaanse gerechten met Rotterdams lef, een tapas met uierboord bijvoorbeeld. We zijn benieuwd.