blogger Wim is mede-oprichter van De Buik en was er tot 1 juli 2015 aan verbonden.
Let op: dit restaurant is gesloten.
Oriana Ferri is een dame van Milanese herkomst. Ze kookt en bakt in Zoet & Zout, haar eigen eethuisje aan de Pannekoekstraat. Als je bij haar aanschuift, zul je ook weten dat ze speciaal voor jou aan de slag gaat. Want Oriana ziet erop toe dat je de tijd neemt voor haar gerechten. Eh, basta: zitten en genieten! Tja, je bent een echte Italiaanse mamma of je bent het niet.
En geef Oriana eens ongelijk: ze kan zomaar een minuut of tien bezig zijn om een rijk gedecoreerde insalata tonno met gebakken ei voor je te assembleren. Een ritueel waar je Oriana je waardering voor kunt tonen door die salade vervolgens ook heel langzaam op te eten. Opdat je alle ingrediënten goed proeft en - ook niet onbelangrijk - de kokkin volledig rechtdoet.
Haal het niet in je Hollandse hoofd om ondertussen op je iPhone te gaan zitten wriemelen of achter je laptop te duiken. Oriana stelt zich op het standpunt dat de gasten van Zoet & Zout eigenlijk allemaal bij haar aan de keukentafel zitten. En op die heilige Italiaanse plek ga je met elkaar in gesprek en dus niet naar een beeldscherm zitten loeren. Eh, basta!
Gelukkig is het bepaald geen straf om het met Oriana over van alles en nog wat te hebben. Ze is namelijk nogal uitgesproken, precies zoals je van een klassieke Italiaanse mamma verwacht. Haar zelfgemaakte taarten bijvoorbeeld zijn, als ze het zelf mag zeggen, 'helemaal top'. En geen mens zal nog aan haar kookkunsten hoeven twijfelen als Oriana je vertelt dat haar ex-man veertig jaar na de scheiding nog opbelt om bij haar te informeren naar een bepaald recept. 'Nou...? Is er dan iets mis met hoe ik eten maak...?!' Oriana dacht van niet. Eh, basta!
Ze overerfde de liefde voor lekker en uitgebreid eten van haar ouders. Die waren zo gek van koken dat ze 's avonds ruzie maakten over wie er achter de pannen mocht. Ze waren bovendien ook zó fanatiek dat de een de ander gedurende hun hele leven nooit één complimentje over een maaltijd heeft gegeven. 'Supergrappig allemaal', zegt Oriana.
Heb je ook een specialiteit van de familie van ze meegekregen?, vraag ik. 'Dat weet ik niet', antwoordt Oriana, 'ik kook altijd uit mijn vroegste geheugen, en alles is gewoon goed wat ik doe'. Maar een moment later snuift ze toch een vroege herinnering op aan een schotel van nonna, haar grootmoeder: 'Risotto met saffraaan, en dan in het midden een kuiltje met tomatensaus en doperwten. Geweldig. Dat maak ik nu nog wel.' En dan in één adem door: 'Maar dan die zabaglione van mijn nonna: verschrikkelijk! Dat zal ik dus nooit meer van mijn leven maken of eten. Zo smerig!'
Oriana kwam 'een eeuwigheid' geleden naar Nederland, waar ze onder andere werkte in de grafische vormgeving, als verzuimbegeleidster op een afdeling personeelszaken en gedurende tien jaar als restaurantkok. Toen haar ouders overleden en haar wat geld nalieten, besloot ze hen postuum te eren door dat bedrag te investeren in een eigen eethuis. Ze zouden het prachtig hebben gevonden, weet Oriana.
Een jaar geleden was het zover. Zoet & Zout in Rotterdam werd geopend, en wel op dat ene intieme pleintje aan de Pannekoekstraat, dat steeds meer naam begint te krijgen als verzamelplek van leuke restaurantjes en modewinkels. Terwijl ik bij Oriana aan mijn insalata tonno zit, heeft de gemeente juist de plantsoenen op het plein met allemaal pootgroen gevuld. 'Lelijk spul allemaal', vindt de Italiaanse mamma van deze pimpbeurt van het buurtje. Ze heeft er vanzelfsprekend ook het hare van gezegd tegen de mannen die de struikjes kwamen planten.
Maar voor de rest heeft ze in dit stukje Rotterdam prima naar haar zin. 'Het is een eilandje. Iedereen kent, spreekt en helpt elkaar.' Zelf komt Oriana uit Delft, maar dat bleek niet de plek voor een Italiaans zaakje: 'Te verzadigd. En dan al die studenten!'.
Ze keek in Den Haag ook, en dat was het ook niet: 'Den Haag is verpauperd, met veel te veel leegstand'. Leiden? Ze was er, maar snapt niets van het Nederlands dat ze daar spreken: 'Zo binnensmonds, en dan dat accent! Grappig dat Leidenaren tegen mij zeggen dat ik een Italiaans accent heb!' Dordt dan? 'Leuk, maar niet helemaal de juiste locatie voor Zoet & Zout.'
Maar Rotterdam viel dus wel meteen in het potje. 'Je hebt heel veel jonge mensen hier, veel tweeverdieners ook, en de mentaliteit in Rotterdam is veel opener dan elders. Ze praten hier dan wel veel. Maar dat kan je ook als een voordeel zien: ze hebben het hart op de tong en zijn niet achterbaks.'
Eh, basta! Want we moeten een eind breien aan deze post.
Nog even snel:
- Ga naar Oriana voor een Italiaanse lunch die van voor tot achter door haarzelf il minuto is bereid.
- Trek op een ander moment? Met evenveel toewijding en plezier bereidt Oriana een warme maaltijd voor je. Maar zorg dan dat je uiterlijk om een uur of half zes bij 'r binnen bent, of laat van tevoren via Facebook weten dat je graag bij haar wil dineren. Ze doet het graag. En gezellig slow.
- Oriana kookt op afspraak ook voor grotere gezelschappen, en je mag zelf zeggen welke kant het daarin op moet, 'zolang het maar geen sushi is'.
- High teas? Oriana snapt het concept ook!
- Op de Facebookpagina van Zoet & Zout vind je informatie over de feestelijke eetavonden die Oriana maandelijks gaat organiseren. Ze begint met zo'n bijzonder table dhôte-maal op Valentijnsdag. Net als op alle andere avonden en middagen is er in Zoet & Zout dan plaats voor ongeveer 16 gasten tegelijk.
- Ben die gast maar eens binnenkort. Geen twijfel over mogelijk of je zult het bij Orina leuk en lekker vinden.
Voor de lezers van de Buik zetten we hier zeven tips voor de Markthal op een rij, met diverse smaken van over de hele wereld.
De Buik licht samen met wijnbeurs.nl drie geweldige zomers wijnen uit de komende weken. Als tweede de witte, eigenwijze Damasco Pecorino.
In dit verhaal bespreken we Hard lemonade, een ‘jenever mixed drink' bedacht door Nolet Family Distillery in Schiedam, bij de Pui, Bokaal en Biergarten.
Geniet van de volgende voordelen:
