Wijn of Water: beachlife & fusion aan de Maas

Let op: dit restaurant is gesloten.

De Lloydkade ligt, net als de Parkkade, pal aan de Maas en je kunt er ongestoord door het verkeer over een weids stuk van de rivier uitkijken. Bijvoorbeeld vanaf het schelpenterras van restaurant Wijn of Water, waar de zeeschepen pal voor je tafel of loungebankje aan- en afmeren. Beachlife op z'n Rotterdams.

Wanneer we op een doordeweekse voor de lunch bij WoW neerstrijken, vaart er meteen ook maar een superjacht voorbij om dat panorama nog wat verder voor ons te vervolmaken. Andere gasten op het terras weten erover te vertellen dat dit schip zijn maiden voyage maakt, op weg naar een Arabische eigenaar. Datzelfde jacht wordt ook nog eens gesecondeerd door een nóg groter en al even gloednieuw 'werkschip' dat bij de aankoop hoort. Het vervoert steevast alle motorsloepen, jetski's en extra bemanningsleden op de oceaantripjes van de sjeik. Attenooje, zo'n ervaring pik je dan toch maar weer gratis mee in een spannende havenstad als de onze.

Maar goed, tot zover de scheepvaartberichten, we komen in Wijn of Water natuurlijk allereerst voor het eten. Mijn Buik-collega en ik hebben er ooit, lang geleden ook wel eens gegeten, maar het 'strandpaviljoen', opgetrokken uit een stuk of zeven azuurblauwe zeecontainers, heeft sindsdien verschillende uitbaters gekend en dus is een herhalingsoefening wel gewenst. Eigenlijk is Wijn of Water ook alleen nog maar de naam van het paviljoen zelf en luidt die van het restaurant dat er nu zit Enzo. De volksmond én de website van de zaak houden het echter nog altijd op Wijn of Water, dus om al te veel gedoe en verwarring te voorkomen, houd ik het daar in deze bijdage ook maar gewoon op. Gekke naam evengoed, Wijn of Water. 

Indisch buffet op Blauwe Zondag

WoW wordt nu gerund door Frank Knol, een chef van half-Indische origine die in zijn beroep intussen wat van de wereld heeft gezien. Die etnische en internationale bagage komt op zijn menukaart tot uitdrukking. Op elke eerste zondag van de maand (tot de zomer) is het 'Blauwe Zondag' in het restaurant en staat er voor €25 p.p. en vanaf 17.00 uur een uitgebreid Indisch buffet voor je klaar. Op alle andere dagen verdringen de mediterrane en de Aziatische gerechten zich in WoW om de gunst van de gast, maar laat Knol ze in diverse gerechtjes ook met elkaar fuseren. Zo maakt hij ravioli's met Thaise rode curry en paksoi of met bakkeljauw, broodkruim en selderij, wordt de rundercarpaccio bestreken met Chinese zwartebonensaus, en is de cannelloni gevuld met rendang-stoofvlees en seroendeng. Buiten de kaart om kunnen er deze maandag onder meer ook eendenborst met rucolastamppot, mosselen, zeebaars met kreeftensaus en rillettes met petéhbonen en huisgemaakte sambal worden besteld. De prijzen à la carte liggen tussen €8,50 en €15, de hoofdschotels op het krijtbord kosten €19,50.

Italiaanse rendang

Over die petéhbonen vernemen we trouwens van de ober dat we het verwoestende effect ervan tijdens de stoelgang bepaald niet moeten onderschatten: 'Dan ruikt het alsof er een heel bataljon soldaten naar de wc is geweest.' Feestelijk zeg, zo veel extra culinaire informatie aan tafel. Desondanks durft mijn collega-Buiker het waagstuk met die haar onbekende bonen wel aan. Ze neemt voor de zekerheid ook nog een salade met Indische makreel en als hoofdgerecht daarbovenop de 'Italiaanse rendang'.

Op het moment dat ik dit schrijf, werkt ze elders aan belangrijke intellectuele 'dingen die zijn blijven liggen', dus ik weet niet of er achteraf inderdaad sprake was van verschrikkelijke petéh-bijwerkingen. Maar tijdens onze lunch bij WoW is ze in elk geval enthousiast over die rillettes en de andere fusions van Frank Knol. Voor negen euro per bordje heb je genoeg out-of-the-box-gerechtjes om je over te verbazen, en dus ook veel gespreksstof over al dan niet Aziatische zoetjes en zuurtjes. Zelf ben ik bij WoW veel bescheidener en vooral conservatiever met mijn keuze. Ik opteer voor een geitenkaassalade met rode ui/sinaasappelcompôte en walnoot (€8,50) en een prima dagschotel mosselen (€16,50). Ik drink er in Wijn of Water een paar glaasjes sauvignon uit 2013 van het wijngoed Marchais bij, want laat ik deze middag nou eens net géén 'intellectuele dingen die zijn blijven liggen' aan mijn hoofd hebben.

Liefhebbers van het goede Rotterdamse strandleven kunnen een lunch of dinertje in WoW dan nog afronden in de ruim ingerichte rookkamer van het paviljoen. Voor tien euro kan er een sisha-waterpijp voor je in gereedheid worden gebracht. Geinig. Bootjes kijken, achterover gaan hangen in een crapaud, en suizen maar!