Javaans-Surinaams restaurant Ricetables doet het net even anders

In het jaar 1928 komt Simis Tawirana na een boottocht van maar liefst drie maanden aan in Suriname. In zijn thuisland Java is hij van straat geplukt om te gaan werken op de plantages in Commewijne. Op de plantage ontmoet Simis zijn vrouw, die ook uit Java afkomstig is. Samen bouwen de twee in Suriname een bestaan op. In 2017 openen Whitney en Junaidy Djokarso, de achterkleindochters van Simis, samen met vriendin Sammy van der Leur het Javaans-Surinaamse eethuis Ricetables. Op het Deliplein in Katendrecht koken de meiden de gerechten van hun voorouders.

De beste saoto van Rotterdam 

Op een gure zaterdagavond in januari is het gezellig druk bij Ricetables. Charethy, de bedrijfsleider van de zaak, ontvangt ons hartelijk met een Omin Switi, een pittig Surinaams gemberdrankje dat in Rotterdam gemaakt wordt. Daarbij krijgen we een kom vegetarische saoto en al bij de eerste hap begrijpen we waarom deze soep tot een van de lekkerste van Rotterdam is gekozen. De krachtige bouillon is goed gevuld met aardappelfrites, mihoen, taugé, selderij en een eitje. Er wordt een schaaltje witte rijst met gebakken uitjes en maar liefst twee soorten huisgemaakte sambal bij geserveerd. De soep is ook met kip te bestellen. 

Naast de saoto komt ook een broodje pom op tafel. Pom is een ovenschotel gemaakt van tayerwortel en kip. Traditioneel wordt pom met rijst, groenten en zuurgoed gegeten, maar het misstaat ook zeker niet op een Surinaams broodje. De malse kip is een mooie tegenhanger voor de zoete tayer. 

Hoe het allemaal begon 

Op de middelbare school raakte Sammy bevriend met de zusjes Whitney en Junaidy en was kind aan huis bij de familie Djokarso. “Ik word de geadopteerde dochter genoemd”, vertelt Sammy lachend. “Gezelligheid, gastvrijheid en passie voor eten wordt bij de familie met de paplepel ingegoten en dat hebben ze mij ook meegegeven. Als we samen zijn, wordt er altijd gegeten.”  

Van jongs af aan hielpen de drie jeugdvriendinnen mee in het Javaans-Surinaamse cateringbedrijf van ‘tante Dette’, de moeder van Whitney en Junaidi. Tijdens het cateren ontstond het idee om samen een restaurant te openen. En toen er een pand op het Deliplein in Katendrecht vrijkwam, zeiden de meiden tegen elkaar: “We doen het gewoon!”  

Dat Ricetables een Javaans-Surinaamse kaart zou krijgen, was snel bepaald, maar recepten op papier waren er niet in de familie. “We zijn letterlijk naast tante Dette gaan staan en hebben alle recepten uitgewerkt terwijl zij stond te koken. Dit kostte veel tijd, maar was noodzaak. De roti kan nou eenmaal niet de ene week anders smaken dan de volgende”, licht Sammy toe. Al om zes uur ’s ochtends staan de meiden in de keuken om de voorraad gerechten voor die dag klaar te maken. Op is dus ook echt op bij Ricetables. 

Teloh met bakkeljauw 

De teloh is vanavond nog voorradig, en ook daar mogen we van proeven. Teloh is gekookte en vervolgens gefrituurde cassavewortel. Daar komt bakkeljauw, huisgemaakte pindasambal en ingemaakte komkommer bij. De teloh is op zichzelf een beetje droog, maar als je een ‘frietje’ in de lichtpittige sambal en kruidige bakkeljauw dipt is dat erg lekker. Zeker in combinatie met de friszure komkommer, die ook op het bord ligt. 

Toko meets warung 

Een klassieke warung kun je Ricetables niet noemen. Whitney, Junaidy en Sammy besloten het net even anders aan te pakken door een kleine kaart te hanteren en te werken met bowls. En het eten wordt, zoals in een toko, in de vitrine gepresenteerd. “Op die manier zien onze gasten wat we in huis hebben en hebben ze de vrijheid om zelf een bowl samen te stellen. Dus als je vandaag zin hebt in bami met pom, garnalen, rendang én satésaus, dan kan dat gewoon”, licht Sammy gekscherend toe. 

Paramaribowl en roti 

De signature dish van Ricetables is de Paramaribowl. Deze mogen we volgens Charethy zeker niet overslaan. Omdat we niet kunnen kiezen tussen Javaanse bami of nasi als basis, krijgen we het gewoon allebei. Ook zit er kipsaté met huisgemaakte satésaus, atjar ketimoen en kroepoek in de bowl. De kousenband in oestersaus, waar je je vingers bij aflikt, maken de kom comfort food helemaal af. 

Net als we besluiten om de rest van de Paramaribowl mee te nemen voor thuis, brengt de goedlachse Darren ons een bord roti. Voor deze klassieker die, net als de saoto, ook in de top vijf van Rotterdam staat, maken we graag nog wat ruimte. Van de rotiplaat zelf tot aan het kerrie-ei, alles aan deze schotel is huisgemaakt. Malse stukjes kippendij in masalasaus, zachte aardappelen en wederom de geniale kousenband. Voor de vegetariërs is er een mix van tahoe en tofu bij. De atjar ketimoen zorgt voor een frisse tegenhanger en de sambal van Madame Jeanette, geeft een kick. 

Voldaan, met een glimlach én een doggy-bag gaan we na een smakelijke avond de kou weer in. De Surinaamse uitdrukking ‘als de maag vol is, is het hart gelukkig’ is volledig van toepassing na een maaltijd bij Ricetables. Overgrootopa Simis zou trots zijn geweest.