Laagdrempelig liefje: Juliette lonkt in Zuid

Ervaren horeca mensen als Jorn Everaerts en Olivier Korijn, die je misschien kent van Qlique in de Pijp, weten wat er mist in de stad. In Zuid gaat volgens hen allemaal over toegankelijkheid. Met twee nieuwe concepten zijn ze aan het gerenoveerde Valeriusplein neergestreken: bar-restaurant Jules en dagzaak Juliette. Jules werd een paar dagen voor opening getroffen door een brand, maar het Juliette nodigt met haar heerlijke terras tot een ongedwongen bezoek.

Lage drempel voor Zuid

Met Juliette spelen ze in op de behoefte van Zuid om nu eens niet aan wit linnen en menu’s te beginnen, maar juist lekker laagdrempelig te mogen kiezen voor alleen een drankje, of een klein hapje. En om soms eens aan te waaien zonder reservering, wanneer het toevallig zo uitkomt.

Clichés zijn er om te doorbreken 

“Ongedwongen en informeel, niet zo stijf, echt een toevoeging voor de buurt” zo omschrijft Noud Versteegh, bedrijfsleider, zijn zaak. “We willen het Zuid-cliché van die witte tafellakens doorbreken. Bij ons kan iedereen terecht, ook gewoon voor een wijntje en een koffie. We houden van spontaniteit, dus houden we altijd tafeltjes vrij voor de walk-in’s.” 

Sappen met een kick

Hoe onderscheidt het aanbod zich? “We hebben net even wat anders op de kaart dan het gebruikelijke assortiment. Leuke limonades, anders dan die van de standaard horeca, en dagverse sappen.” Op de kaart zien we Blonde God staan en die kennen we inderdaad nog niet. We proberen daarom direct deze juice met maar liefst vier groenten plus citroen, appel, gember en peterselie. Een bijzonder lekkere kick om mee te starten. 

Brood op de kaart 

Haar Franse naam, Juliette, en ook die van haar geliefde, Jules, kan je op het verkeerde been zetten. Is het een Franse bistro, een croissanterie? “Nee, onze namen zijn wel Frans, en we hebben croissants, maar we willen meer mediterraan zijn. We hebben Italiaans broodbeleg als pastrami en mortadella, maar er zijn ook invloeden van mezze, salades en voor de zoete trek een pastel de nata. 

Deeg is dus wat we zeker willen proeven. De chef van Qlique is meegekomen naar Juliette en belegt zijn broodjes zo lokaal mogelijk, met een beetje hulp van de groenteman uit de buurt. Als proeverijtje krijgen we een mini-broodje en een kleine portie salade. Het broodje is Porco Rosso met pepertjes, rode pesto en natuurlijk mortadella, de smaakvolle worst uit Bologna en stracciatella, in een heerlijk zachte combinatie van mozzarella en verse room. 

Ceasar of Reuben that’s the question

De Caesar Salad, natuurlijk met croutons, wordt hier gemaakt met boerenkool in plaats van sla, en dat pakt verrassend lekker uit. Alles klopt verder: het uitlopende eitje, de knapperige bacon, en de stripjes parmezaan. De zoete aardappelsalade op het tafeltje naast ons ziet er ook al uit om zo op te eten. Een andere aanrader, zo horen we, is de signature NYC Reuben, met pastrami en pittige garnituren, maar die bewaren we voor een minder hete dag. 

We eindigen met een perfect geserveerde kop koffie. Zo zie je dat er hier voor lunch eigenlijk te veel te genieten is voor 1 keer. Dus is er maar een conclusie. Juliette, wij komen je snel weer bezoeken