Bij Harper halen de chefs hun inspiratie uit alle windstreken

Het onlangs geopende Harper aan de Plaats in Den Haag is metropolitisch, chique, hip en toch tijdloos. Onze favorieten op de eclectische menukaart zijn de beef de lima, de arancini, de huisgemaakte ravioli met buffelkaas en limoen en de Harper-tompouce.

Harper bekt gewoon lekker

Nee, Harper is niet vernoemd naar een van hun (ex-)vriendinnen. De vier eigenaren van het nieuwe restaurant aan de Plaats vonden het gewoon lekker bekken. “Het klinkt internationaal”, vertelt mede-eigenaar Kevin Gerrits ons. Grinnikend: “En je kan het ook op zijn Haags uitspreken.” Al mocht “Harpâh” niet op de voorgevel. En wat een metamorfose heeft de voormalige Yoghurt Barn ondergaan. Metropolitisch, chique, hip en toch tijdloos. Wie liever buiten zit: vanaf het zonnige terras heb je uitzicht op de Hofvijver.

Chef van Parkheuvel

Gerrits, een uitstekende gastheer met kennis van wijnen, bestiert de boel met compagnons Michael Tilkema en Melvin van der Meer, die ook Barlow en Jamey Bennett runnen en chef Pieter Scholtes, al vijf jaar werkzaam bij Jamey Bennett. Hij wordt in de keuken bijgestaan door Nick ten Hagen, die eerder werkte bij sterrenrestaurant Parkheuvel. Dat belooft dus wat!

Eclectische mix op het menu

De menukaart is een eclectische mix aan gerechten, zoals de flinke dot romige crème van foie gras en amandel en daarbovenop een bol Bellini-ijs van prosecco en perzik. Op een ander bordje: een met zwarte bonen afgelakte heilbot, liggend in een badje van tijgermelk dat we herkennen van ceviche. Het is gegarneerd met radijsroosjes met daarin Sri Lankaanse colombo curry, van onder andere chilipepers, koriander en gember. Zuur, zoet, knapperig, het komt allemaal voorbij. Alleen de geur is wel wat overweldigend.

Knapperige arancini

Vrolijk opgemaakt is de met aceto di balsamico aangemaakte salade van geitenkaas, frambozen, groene en rode tomaten met onderop huisgemaakte pesto. Er zitten net iets te weinig blokjes geitenkaas voor de zoute touch. De beef de lima, opgebouwd uit malse plakjes rauw vlees in een zoete Tomasu-sojasaus, krijgt door de panca-chilipeper een besachtige en licht rokerige smaak. De wasabi (niet al te pittig) zorgt voor een prettige opkikker.

Ook goed zijn de arancini, op de menukaart omschreven als crispy risotto. Die moet je vers eten, anders wordt het knapperige korstje om de rijst slap. De twee balletjes zijn inderdaad goed uitgevoerd. Bij de eerste hap proeven we de inhoud: lam en munt. Erbovenop een dotje mangochutney.

Over de biet en de ravioli

Iets creatiever had de keuken mogen zijn met de in zoutkorst gegaarde gele biet. Die komt in de vorm van een soort frietjes op een crème met een hint van mint. Dillepoeder en wat bolletjes uit een vingerlimoen garneren het geheel. Het oogt wat eentonig en lijkt ons meer een bijgerecht. Van de huisgemaakte ravioli met buffelkaas en limoen in beurre noisette zouden we juist meer willen proeven. Al dente, smeuïg en fris. Het is om je vingers bij af te likken.

Snickers en tompouce

Tot slot de desserts. Pinda-ijs met melkchocolade en caramelpopcorn voor de Snickerfans, voor de smaakavonturiers chocomouse met gedroogde zoute olijf en voor een frissere afsluiting van de maaltijd is er de variatie op een tompouce. Geen millefeuille, maar twee van glazuur voorziene dunne crackertjes met daartussen dotjes lemoncurd en framboos. Een fraai gebakje waarbij de balans tussen zoet en friszuur precies voldoende naar het zoete leunt.

Sfeer en gastvrijheid

Aan sfeer, gastvrijheid en talent geen gebrek bij Harper. Wij komen graag na de zomer terug om de kaart van het volgende seizoen te proeven.

Interieurfoto's: Dave Sharman