Casa Capello: heerlijk en eerlijk Italiaans op zijn best

Fijn huiskamergevoel

Het eerste dat opvalt, de warme sfeer. Letterlijk, het is er aangenaam van temperatuur, en in Casa Capello heerst een fijn huiskamergevoel. Dit Italiaanse restaurant, sinds zo’n zes jaar te vinden in de Borneostraat, wordt gerund door chef Aldo Capello en zijn partner Julia.

Niks meer aan doen

Een plekje voorin, tussen bar en raam. Het vertrouwde plopje van een kakelverse fles Prosecco. De favoriet van gastvrouw Julia is deze Asolo Superiore uit Veneto. Droog, crisp, zilt. Als huisbubbel: niks meer aan doen.

Wel aan de plichtmatige flutes waar de wijn ingeschonken is, een degelijk witte wijnglas drinkt een stuk lekkerder. Als amuse een kleine en fijne bruschetta. Slim.

Roots in Piemonte

De menu- en wijnkaart is compact en overzichtelijk, op het krijtbord aan de muur staan de wisselende specials. Aldo’s roots liggen in het Noord-Italiaanse Piemonte, een gastronomisch paradijs, en dat wil hij ons uiteraard wel laten proeven. We starten met een antipasti: een ‘taartje’ van eekhoorntjesbrood met fontina kaas en truffel. Zo goed. Aards, comfortabel, puur.

Eigenlijk wil je daar al meteen een glas Piemontees rood bij. Dat stellen we nog even uit. In onze glazen tweemaal wit: Falanghina uit Campania en Pinot Grigio uit Abruzzo. De laatste heeft misschien de naam, de eerste scoort beter in combinatie met (en zonder) het eten.

‘Tot morgen’

Een oudere man wordt liefdevol in zijn jas geholpen. We zagen hem al solo genieten van een aantrekkelijk bord pasta toen we binnenkwamen. Op zijn scootmobiel. ‘Tot morgen’, klinkt het vriendelijk.

Er zijn sowieso best wat mensen in hun eentje. Voor een snelle pasta, koud biertje ernaast, mobiel op tafel. Je moet wat. Verder gezelschappen van twee, drie of vier. Omwonenden, schatten we in.

Wat je kunt verwachten in de Archipel: niet onbemiddeld, gescheiden en toch samen, met of zonder kinderen. De een druk en aanwezig, de ander lekker op zichzelf. Van trainingspak tot jasje-dasje. Expats ook. Bont, maar niet divers. Dan heb je ongeveer een beeld.

Nostalgisch Italiaans

Focus, terug naar het eten. Typisch Piemontees is Bagna Cauda, een warm sausje van ansjovis en knoflook. Aldo serveert het met een mix van verse voorjaarsgroenten. Die dip je in het stomend hete potje saus. ‘You hate it or love it’, waarschuwt hij ons nog met een knipoog. Wij houden ervan.

Zo ook van de volgende gang. Caserecce mare e monti. Verse, huisgemaakte, pasta met tijgergarnaal, bisque en bospaddenstoel. Mooi bord, prachtige smaak. Tussen de ruis van andere gasten door valt ons ineens de muziek op. Nostalgisch Italiaans. Iets met liefde - uiteraard.

Compleet plaatje

Bij het hoofdgerecht, Saltimbocca alla Romana, drinken we Aldo’s favoriet. Hoe kan het anders, een Barbera d’Asti. De soms onderschatte druif uit Piemonte. Vlezig rood en zwart fruit, sappig en soepel maar met een aangename bite. Comfort-wine. Heerlijk bij het eten, maar ook erna. ‘Nog een glas en dan dolci?’ Aldo snapt het.

Tiramisu en Bonet. Het eerste behoeft geen nadere introductie, het tweede kennen we niet. Een streekeigen nagerecht uit Piemonte op basis van chocoladepudding. Iets tussen pain-perdu en baba au rhum in. Met als uitsmijter een glaasje limoncello-crème en snoeihete espresso. Het plaatje is compleet.

Casa Capello, klassiek Italiaans en dan echt goed

We hebben er dan ook weinig aan op te merken. Hooguit de rij waxinelichtjes op de bar naast een paar dozen met wijnglazen die het oog storen. De flutes die deur uit mogen en de wijnkaart die misschien een fractie ruimer kan. Zolang het maar Italiaans is.

Casa Capello is niet bang om klassiek te wezen, en daar kom je alleen mee weg als het echt goed is. En dat is het hier, Italiaans op zijn best.