Flora brengt frisse flair in ruig Energiekwartier

Hippâgh is Haagse horeca buiten het centrum zelden. Eerder los of ruig, passend bij onze strandcultuur. Bij Flora schuurt het en dat maakt de plek spannend. Haar keuken vult de Haagse stijl van jonge chefs mooi aan. We aten er heerlijk en genoten van expertise in de jonge bediening.

Filmtheater en café-restaurant

Uit eten in het Energiekwartier. Maar waar dan? In het ruige, industriële hoekje vlakbij het Verversingskanaal, sportpark De Verademing en de Energiecentrale opende begin 2025 twee unieke en complementaire zaken. Flora Filmtheater is een Haagse filmhuis met twee knusse zalen.

Ernaast gaan we eten bij Café Restaurant Flora. Beide liggen verstopt op de bovenste etage van een oude KPN-belcentrale. Daar waar ooit de bedrijfskantine zat.

Uitzicht op de andere Haagse skyline

Dat we heerlijk eten bij Flora, dat lees je verderop in ons verhaal. Maar nog een reden om eens te gaan kijken bij Flora is de ruimte. We stappen uit de industriële lift en langs de bioscoopkassa een eetzaal in met 270 graden panoramisch uitzicht.

En wat leuk om een keer een andere skyline van Den Haag te zien. Flora baadt bij onbewolkte hemel in prachtig daglicht. Maar ook het avondrood en het uitzicht bij nacht mogen er zijn.

Haags modern

Met twee tafelgasten kan je overal terecht, maar ook met een groter gezelschap kan je bij Flora eten én blijft het karakter van het restaurant behouden. Het geroezemoes is er heerlijk. Tafels zijn om en om wel of juist niet voorzien van spierwit linnen.

Overal branden kaarsen. Gebogen buizenframes met houten zitting en rugleuning doen ons aan schoolstoeltjes denken. Als we plaatsnemen aan een wiebeltafel verhelpt de bediening dat direct met een wigje. Keurig. De sfeer is intiem en Haags modern.

Verdrinken in de wijnkaart

Eten bij Flora is verdrinken in de wijnkaart. Er is zoveel moois te kiezen en de prijzen zijn ouderwets aantrekkelijk. Het maakt het er niet makkelijker op. Tegelijkertijd is er voor de wijnliefhebber niets lekkerder dan uitgebreid in zo'n grote mensen snoepwinkel rondneuzen. En dat kan hier.

Na veel gespeur en overleg kiezen we op geheel democratische wijze allereerst voor een Crémant de Jura van wonderkind Stéphane Tissot.

Gevuld ei, broccoli, ‘vitello tonnato'

In zijn eenvoud kan het zalig zijn: een gevuld eitje. En dat is ie bij Flora: heerlijk eenvoudig. De dooier is verwerkt tot fluweelzachte vulling en besprenkeld met peterselieolie. We genieten daarna van gefrituurde broccoli met ajo blanco. Alle fijne delen van de groene bloem zijn krokant en de amandeltonen van de ajo blanco doen ons denken aan Spanje.

Vitello Tonnato is met een dikke knipoog gespeld en ligt in ragfijne plakjes rundertong op onze borden. Lobbige spekbokking mayonaise past er wat ons betreft perfect bij.

Kleurrijk bordje

Lichtgerookte prei met ricotta en lavas bevalt prima. Het bordje gepekelde harder met bloedsinaasappel en koolrabi is het kleurrijkste bordje dat we deze maand zagen. Het gerechtje is zoetzuur en ziltig tegelijkertijd en een feest om te zien en proeven. Denk aan ceviche, maar dan van Haagse bodem. Een voltreffer en onze favoriet van de avond.

We proberen de verse linguine met mosselen en pimentón. Flora maakt de pasta van ongebleekte durumtarwe die daardoor geliger van kleur en steviger van structuur is. De linguine moet gegaard zijn in mosselvocht want de smaak van het schelpdier zit er enorm lekker aan.

Hierbij kiezen we een stevige Savennières van Domaine de Deux Vallées uit 2021. Die is nog gesloten en vlak, maar komt langzaam los. Hij verricht wondertjes met de tijgermelk van de harder.

Vooruit nog twee gerechten bij Flora

We hebben het naar ons zin en proeven nóg twee gerechten. De gekonfijte kabeljauw is helaas uit, maar we krijgen een alternatief: elegante koolvis, afgeblust met Pernod en paling-beurre blanc. De visfilet is perfect bereid en de paling is heerlijk in de saus.

De oesterzwam-bundel met aardpeer en hazelnoot-dashi-beurre is enorm rijk aan smaak, vlezig van structuur en als steak gebakken. Erbij een rode wijn van Gamay, Morgon 2022 van Jean Foillard. Een oerwijn, zonder poespas.

Mooie finale

Tot slot proeven we desserts. Pompoenpit sorbet met gestoofde kweepeer verraste het meest. Chocoladesorbet vonden we wat waterig van smaak, de combinatie met bloedsinaasappel was wel erg lekker.

Als Portugese uitsmijter - rijk en zoet - een glas Carcavelos, Vinho Generoso van Villa Oeiras. Mooie finale van een mooie avond.

Flora: nieuwe gerechten en royale ruimte

Eten bij Café Restaurant Flora is uniek uit eten. Op de galerij wanen we ons met champagne in de hand en zilte wind in de haren vrij als een vogel. Binnen valt de jonge bediening op door rust, vakkennis en een informele, persoonlijke benadering. Op het bord en in het glas is het genieten.

Met plezier maakten we kennis met nieuwe gerechten. Knap hoe Flora van haar royale ruimte de voordelen benut. Twintigers, veertigers en zestigers smelten samen tot een uniek Florapubliek. Iedereen glimlacht, iedereen geniet, iedereen wil vanavond alleen maar hier zijn.

Flora brengt frisse flair in het ruige Energiekwartier. Tot ons groot genoegen.