ONI biedt herkenbaar Japans voor een geslaagde avond

ONI Japanese Dining in de Prinsestraat is al 25 jaar een naam in Den Haag. We aten er eerder, nog in het tijdperk voordat de Buik er was. Nu komen we weer langs voor de complete herkenbare beleving.

​Herkenbaar Japans

Na een hartelijke ontvangst bestellen we om in de stemming te komen Japans bier. Niet goedkoop, wel lekker. We zitten aan lichtbruine, strakke houten tafels en op dezelfde stijl uitgevoerde bankjes. 

Mooi en stijlvol, maar minder uitnodigend om urenlang op te blijven zitten. De wanden zijn wit en sober, de focus ligt duidelijk op de tafel. Dat voelt vertrouwd Japans, met rustige ruimte en een eenvoudige inrichting.

Dieper in de zaak wordt het wat gezelliger en krijg je een beter zicht op de keuken. Boven is een extra ruimte voor grotere gezelschappen. De achtergrondmuziek is wat hoekig, met covers van wereldhits. Het heeft wel een herkenbare sfeer.

​Mix van Italiaans en Japans

We laten de keuken vrij en beginnen met een amuse, gefrituurde zeevruchten in een zoetzure saus. Door het contrast van krokant en vochtiger textuur ontstaat een verrassend goed resultaat. Het bijpassende witbier van Kiuchi Brewery, gerijpt op gebruikte sakevaten, past er prima bij.

Vervolgens pizza maguro, een krokante tarwebodem met sashimi van tonijn, palingsaus, cress en truffelolie. Een interessant experiment tussen Italiaanse en Japanse invloeden. Het is bedacht en verfijnd, al had het soms iets zuiverder gemogen zodat de delicate vissmaak meer kon spreken.

Daarna een rundvleesspies à la yakitori met rode paprika en sesamzaadjes. Een prettig gerecht, met een goede saus, al zou het vlees voor ons nog iets sappiger mogen zijn.

​Geen Japanse wijn, wel sake

Bij de drankkaart valt op dat er een mooie selectie sake en Japans bier is. Japanse wijn ontbreekt, wat voor sommige liefhebbers een gemiste kans kan zijn. Al zien we in Nederland de Japanse wijn nog nauwelijks op de kaart.

We kiezen daarom een Weissburgunder uit de Pfalz van Georg Mosbacher uit 2023. De wijn is zacht, fris en licht kruidig. Hij wordt prettig geserveerd in een koeler.

​Heerlijke gember en verse wasabi

De grote gamba in tempura van fijne noodles is visueel aantrekkelijk en lekker krokant, met een fijne mayonaise erbij. Het is een van de sterkere gerechten van de avond. 

Tonijn in blad met palingsaus volgt, krokant en zacht van smaak. De rode ui en sla als garnering voelt soms als een eenvoudige keuze, maar werkt wel. De verschillende soorten sushi zijn over het algemeen goed; de dorade op de nigiri is heerlijk vers. De rijst is in het algemeen aan de droge kant, dat is spijtig.

De sushi met softshell crab en kip zijn mooi op smaak. Erbij fijne gember en verse wasabi. Het geheel wordt geserveerd in een verzorgde box van kunststof.

​Pittige roomsaus

Terwijl een pianocover van Light My Fire voorbij komt, krijgen we de hoofdgerechten. Boterzachte coquilles met groene asperges in een vrij pittige roomsaus zijn geslaagd en smaken goed.

Het vleesrolletje met groente in teriyakisaus is één van de hoogtepunten van de avond: dun, goed gegaard en met crunchy groenten in fijne balans. De lamskotelet is iets te doorbakken, wij hadden 'm liever rosé gezien, maar verder is de smaak en de saus prima. Opnieuw verschijnt de sla met rode ui als bijgerecht.

​Tijd voor bezinning

Het diner is riant en eclectisch. Het tempo van de gangen is aan de stevige kant. Dus door naar het nagerecht. Het grand dessert biedt twee soorten mochi, tempura-ijs en fruit met mangosaus.

Het fruit is vers en smaakvol, het tempura-ijs werkt goed en de mochi zijn lekker. De wijn blijft ook bij het zoete goed overeind.

Na 25 jaar kan een korte periode van bezinning geen kwaad; er zijn verbeterpunten die de beleving nog sterker kunnen maken. Dat gezegd hebbende, ONI biedt een aantrekkelijk en gevarieerd diner met veel momenten die indruk maken.

We komen graag nog eens terug.