Ondertussen in Shoreditch Londen…

De zomer in de bol, de zomer in de buik! Als correspondent voor de Buik stel ik me deze zomer voor als uw culinaire reisgids. De komende weken zal ik mijn reisdagboekje openslaan en u meenemen langs bijzondere en smakelijke stukjes Europa. Benieuwd hoe Europa smaakt wanneer u de toeristische routes vermijdt? Ga mee op een ontdekkingsreis die voert langs on-ontdekte keukens. Eet als een insider deze zomer in Istanbul en Budapest. Klaar voor vertrek? Al hier hoofdstuk 1: London as a local.

Mijn eerste reiservaring deze zomer doe ik op nog tijdens het collegejaar. Voor mijn studie mag ik deze week een bezoekje brengen aan the University of Essex, ongeveer twee uur verwijderd van London. Ik plak er een weekendje London aan vast, waarin ik als een échte toerist me de fish and chips, ales, cidres en pies wel laat smaken. Must-do’s voor een eerste UK-ervaring, maar - toegegeven - wel erg cliché. 

Op mijn laatste dagje UK beland ik echter via een insiders-tip in off-trail East-London. Het is maandagochtend en slenterend door de ietwat verpauperde straten van dit stadsdeel observeer ik hoe multi-culti London ontwaakt. Hier geen gehaaste zakenmannen die zich verdringen op de roltrappen naar the underground. East-London begint de week met het uitstallen van marktkraampjes, kookgerei, specerijen en Perzische tapijten. Een Kruiskade 2.0, waar de geur van pepertjes en versgebakken chapati’s je in Mumbai doen wanen. Het ontbreekt hier aan een georganiseerd bestemmingsplan dat de winkelvoorraad naar land- of werelddeel categoriseert.

Vega-curryboer

In East-London kopen, consumeren en bewegen de inwoners langs elkaar met een fascinerend gemak. Hier is de plek waar de vegetarische curry-boer, en de Islamitische Halal-slagerij in een opmerkelijke vreedzaamheid hun waar aan je proberen te slijten. Mijn hart gaat harder kloppen van de exotische geuren die door de straat waaien. Maar misschien nog wel het meest omdat ik me even thuis – lees: in Rotterdam –  waan; in dit kleine stukje London waar de smaaksensatie van de wereld in een crunchy-crumble samenkomen.

Slenterend door street-art steegjes (please, Rotterdamse Banksy’s verenigt u ook eens!) beland ik in Bricklane East-London waar de poorten van Hipster-heaven zich lijken te openen. De djellabahs en hoofddoeken zijn hier vervangen door opgerolde broekspijpen, happy-socks en extravagante hot-pants (temperature is wel degelijk rising!). Dit is Shoreditch: een opkomend hipster-imperium dat met zijn veelheid aan vintage winkels en Arty-eethuisjes 100% retro-proof is. Een conglomeraat van biologisch-verantwoorde koffietentjes kleurt het straatbeeld in de tinten sojaboon en verse munt. Een sterk antihistaminicum is nodig voor hen die jeuk krijgen van tofu, avocado’s, oats en granola.

Maar het moet gezegd: de London-dandy’s dragen hun arty-image met verve. Wees gewaarschuwd en verwacht hier geen spotprijs kilo-sale. De frozen-yoghurt is in een Engelse maatbeker geschonken en een pond is nou eenmaal niet een euro (hoewel het je winkelplezier wel aanzienlijk vergroot even in die illusie te verkeren). Dit heeft ook de etnische portemonnee van de street-food culti-market begrepen, wat mijn socialistische hart toch eventjes doet samentrekken. De Britse klasse-maatschappij voorkomt overduidelijk  nog steeds dat beardy-barista’s een tulband dragen. Er zullen heel wat kortingstempels op de yuppen-cult moeten worden geplakt om integratie in eco-verantwoorde recycle-stijl mogelijk te maken. Trots ben ik dan even als ik denk aan ons eigen Espresso Dates in Ro-West, waar koffie-cult en couleur locale wel degelijk samensmelten.  De Britten kunnen nog wat van ons Rotterdammers leren wat dat betreft!

Boxpark

Mijn Eastern-tour eindigt met een dringende dorst naar een biertje in de wel erg lekker schijnende zon. Waar in my hometown de Biergarten al weer rijkelijk zijn zomerse elixers laat vloeien, heeft Shoreditch een volwaardig BoxPark. Dit concept, bestaande uit een opeenhoping van ge-upgrade containers, verenigd goede pogingen tot pop-up store, met het Utopia van een dakpark. Op de begane grond kan gewinkeld worden bij creatieve ondernemers, en in de hogere sferen prijkt een prachtig terras vol houten picknicktafels. Borreltijd! Met lekkere hapjes en sapjes (eh, juices).

Voldoende keuze om je tijdens lunch- of borreltijd van de juiste picknickmand te voorzien. Voor 3,5 pond kan je een bubble-tea of pint kopen. Ook hier een overdosis aan getatoeëerde mannen die sushihapjes tussen hun piercings en krulsnorren door naar binnen werken. Totaal paleo-proof kan de carnivoor zijn hart ophalen aan een gegrild kippetje of beef-burger. Liever falafel, shawarama (ja, zo schrijven ze het echt!) of een Jamaicaanse cocktail? Een gevulde portemonnee of een gul gezelschap kunnen je uitstekend de middag door helpen zittend in de Britse zon. 

En als je je ogen sluit, is het dan ineens net alsof je op de roof-top van het Schieblock zit. Met bijna een vergelijkbaar aantal zonuren, dat moet gezegd. Hopen dat op het vaste land straks de zonnegod mij even goed gezind blijft.

Dit was mijn eerste reisverslag in een reeks culinaire verkenningen toerend door Europa deze zomer. Upcoming: Istanbul en Boedapest, méér dan döner en goulash!