In De Buytenhof zingen de vogels extra hard

Het gebeurt niet vaak dat je in een restaurant bijna vergeet om te eten en te drinken, maar bij De Buytenhof in Rhoon ligt die kans op de loer. Want behalve een theeschenkerij is er ook een bloemenpluktuin, een winkel waar je zelfgemaakte chutneys en groenten uit eigen moestuin kunt kopen, een fruitboomgaard én een stal met 25 biggetjes. En dat midden in de natuur, op een plek waar je de snelweg niet hoort, een kwartiertje met de auto vanaf Rotterdam. Je komt er via een dijkje en een smal eenrichtingsweggetje. Bij een tegenligger heb je pech: achteruit.

'Wanneer gaan we nou bloemen plukken?'

Wij hebben vijf stadskinderen bij ons tussen de twee en de vijf jaar. De eerste vraag bij het uitstappen luidt: ‘Waarom fluiten die vogels zo hard?’. Daar moeten wij zelf ook even over nadenken. Misschien omdat het hier zo lekker stil is? Wij drinken Betjeman & Barton-thee. De twee- tot vijfjarigen hebben geen tijd voor hun verse appel-perensap uit de eigen boomgaard of hun minikletskoppen; er moet hard heen en weer gedraafd worden tussen het grasveldje voor het terras en de zandbak. En de tweede vraag is: 'Wanneer gaan we nou bloemen plukken? Oké dan, we laten de pecan pie, aardbeienmuffins en chocokokoscheesecake die zo verleidelijk op de toonbank staan even voor wat ze zijn. Het is al mooi zat dat we die stadse kinderen vandaag wat natuureducatie kunnen meegeven. Al moeten we zelf ook even navragen wat voor bloemen er nou eigenlijk in de pluktuin groeien*.

Zorggasten die alles met aandacht doen

Behalve theeschenkerij, pluktuin, boerenstal, winkel en boomgaard is De Buytenhof bovenal een zorgboerderij. Dit betekent, vertelt coördinator Jolanda van der Ent, dat een groot deel van de medewerkers mensen met een verstandelijke beperking zijn. Er werken elke dag zo’n vijftien ‘zorggasten’, die bijna alle taarten, muffins, cakes en koekjes zelf bakken en meehelpen in de boomgaard. Of het aan de naam ‘zorggasten’ ligt weet ik niet, maar wat opvalt bij De Buytenhof is dat alles zo zorgvuldig gedaan wordt. Van de in kleine vaasjes geschikte veldbloemen op de terrastafel, het witte-chocolade-cranberrie-marshmallow-roodfruitmuesli-koekje dat je bij je kop thee krijgt, tot het geduld waarmee de mevrouw van de winkel lintjes om de bloembosjes van de kinderen bindt. Als we terugkomen uit de pluktuin en ook de koeien, varkens en biggen hebben bekeken, giet het van de regen. Maar geen zorgen: bij de eerste druppels heeft het meisje van de bediening onze jassen en tassen voor ons binnen gelegd.

Vleeswaren van eigen erf

Daarbinnen in de theeschenkerij staat een man op zijn gemakje rood-wit geruite theedoeken te strijken, twee meiden beschrijven geconcentreerd de labeltjes voor de linzensoep die in de winkel verkocht wordt, drie andere medewerkers zitten aan een lange houten tafel zakjes met caramelblokjes te vullen. Een jongen dekt de tafel voor een gezelschap dat straks de boerenlunch komt eten: een boerenbroodmaaltijd met soep, salade, vleeswaren ‘van eigen erf’ en kaas van bedrijven uit de buurt. En dat spinnewiel in de hoek, staat dat er voor de sier? Nee, hoor, zegt Jolanda. Een van de zorggasten zit regelmatig te spinnen en breit truien van de wol.

Maar dan roept de stad, met alle dingen die nog moeten, met het geluid van de snelweg en nauwelijks hoorbare vogels. De kinderen wapperen met hun zelfgeplukte bloemen en willen hier gauw weer terug. Dat willen wij ook. Vertellen we ze de volgende keer wel dat die lief piepende biggetjes hier vetgemest en al op je boerenboterham belanden.

*) voor wie het weten wil: vrouwenmantel, anemoon, zeeuws knoopje, korenbloem, dahlia's, zinnia's, juffertjes-in-het-groen, margrieten en brandende liefde.