Eten tussen de kippen in de polder in Café du Midi

Op twee steenworpen afstand van Rotterdam ligt een bijzonder café-restaurant: Café du Midi. Het maakt deel uit van Buitengoed De Uylenburg en ligt midden in de weilanden van Delfgauw, tegen natuurgebieden Bieslandse Bos en Delftse Hout aan. De (bijna) onvervalste polderkaart bevat veel regionale en biologische ingrediënten.

Op een van de schaarse koelere dagen in deze zeer warme julimaand stap ik op de fiets om de hond weer eens wat echte beweging te geven. Doel: bovengenoemd adres. Ik rij langs het Zestienhovenpark, voorbij het vliegveld, en dan ben ik de stad al uit. Vlak voor het bord ‘Berkel en Rodenrijs’ ga ik naar links, de Zuidersingel op, waar ik langs een huis kom waar onbespoten bloemen en groenten te koop worden aangeboden (bospeen, rucola, spinazie, prei etc.). 

Na zo’n 13 kilometer gefietst te hebben met een omweggetje langs de Ackerdijkse Plassen – over polderweggetjes, langs kreekjes en weilanden met rood- en zwartbonte koeien, paarden, schapen en een zilverreiger – zie ik rechts Buitengoed De Uylenburg liggen. Het bordje direct om de hoek neemt elke twijfel weg: 

Het terras is, zo tegen lunchtijd, al aardig gevuld maar onder de platanen is nog een tafeltje vrij, met open uitzicht op de geiten en kippen van een dierenhofje. Twee witte krielkippen met zwarte spikkeltjes scharrelen tussen de tafeltjes. Een wilde eend vliegt naast me op.De sfeer is gemoedelijk, rustgevend, terug-in-de-tijd, zuidelijk-vakantieachtig.

Thuis had ik het menu online bekeken en meteen mijn keus gemaakt: twee vegetarische kroketten met mosterd op 6-granen bruin. Maar ik had net zo goed kunnen kiezen voor een tosti van speltbrood met oude kaas, rucola, tomaat en pijnboompitten. Of voor maïswit met hummus, geroosterde paprika en olijven.

De keus is ruim en alles ziet er even aantrekkelijk uit. De kroketten zijn in elk geval lekker dik en hebben een goede knapperige korst, en ook het verse donkere brood smaakt prima. Al etend bestudeer ik de kaart aandachtig:

• Het menu is origineel (‘bread-and-butterpudding van croissants en aardbeienjam’, op de ontbijtkaart).

• Er wordt niet alleen gekozen voor smaak maar ook rekening gehouden met milieu en dierenwelzijn (eieren van vrije-uitloopkippen, scharrelvarken uit Limburg, rund- en lamsvlees van de naastgelegen biologische boerderij Hoeve Biesland).

• Men kiest niet de makkelijkste weg (‘pannenkoeken van meel van molen Windlust uit Nootdorp’).

• De kaart maakt een ambachtelijke indruk (alle taarten zijn zelfgebakken en de slagroom is vers geklopt).

Mijn bevindingen stemmen mij tevreden en ik heb geen behoefte aan nadere informatie van het café-restaurant zelf. Soms wil je de illusie van volmaaktheid niet verstoren door het stellen van kritische vragen.

Na de lunch neem ik nog een verse jus d’orange met biologische yoghurt. Dit klinkt als een simpele drank maar is een geniale combinatie van zachte en zurige smaken en prikkelend-romige texturen. De minimuffin bij de koffie die ik tot slot bestel, zit zonder twijfel vol echte banaan en is afgemaakt met een heerlijke toef bananencrème.

Op de terugweg stop ik aan de rand van Oude Leede bij de biologische kweker Van Paassen, mijn vaste adresje voor lokale onbespoten groenten. In blauwe kratjes langs de weg liggen, vers geplukt, aubergines (paarse en ‘graffiti’), paprika’s (los en in kiloverpakking), komkommers (gewone en Aziatische), tomaten en rode pepers. Het geld gaat in een afgesloten kistje. En dan stap ik weer op de fiets en vervolg mijn weg huiswaarts, peinzend over de manieren waarop ik de groenten in het netje dat aan mijn fiets bungelt zal bereiden.