Stufi-proof streetfood in Myanmar

Misschien was je al bezorgd, waar zijn de verhalen over het stufidiner nou gebleven? Gaan die studenten nog wel uit eten? We waren inderdaad even weg en wel naar het verre Azië! onze stufidiners hielden we elders, met een nog veel kleiner budget!

Myanmar is pas een aantal jaar toegankelijk voor het grote publiek en dit maakt het land zo interessant om te bezoeken. Wat zeker nog niet bekend is aan dit land, is de eetcultuur. Onterecht, want die is verrassend uitgebreid en divers. Daarom zal dit keer het stufidiner-verhaal een vertelling zijn over ons culinaire avontuur in Myanmar! 

Noodle soup van de markt

We beginnen onze reis in Yangon, waar wij uit het vliegtuig rollen en door een taxi worden gedropt: in een grote stad vol met nieuwe geuren. Hongerig dwalen we door de kleine straatjes. Het eerste wat ons opvalt: overal kraampjes met etende mensen! Voornamelijk noodles en rijst. Aan kleine tafeltjes, die voor kinderen bestemd lijken, zit minstens tien man per kraam te genieten van het avondmaal. 

Op merendeel van deze tafeltjes staan verse kruiden, zoals koriander, munt en lente-ui, en grote kannen met thee. Zoekend naar de beste kraam komen we al snel tot de conclusie: elke kraam ruikt net zo lekker en veel verschil in smaak zal er waarschijnlijk niet zijn. Dus kiezen we voor een kraam met een vrolijke vrouw en schone bakjes (ook niet onbelangrijk). Met gebruik van gebaren lukt het ons om noodle soup te bestellen. Misschien ligt het aan het moment, maar wij zijn er nog steeds van overtuigd dat dit de lekkerste noodle soup van de vakantie was! De bouillon is van kip getrokken en in de soep bevinden zich groenten, tofu, pinda’s en natuurlijk dunne witte noodles. Vrij simpele ingrediënten maar alles samen smaakt gewoon heel erg lekker!

Night market

In Yangon bevindt zich ook een enorme night market. Deze wordt in de avond op een van de drukste wegen van Yangon opgebouwd. Rond etenstijd staat de hele markt vol met hongerige lokalen (en ook wat toeristen). Je gaat als volgt te werk: van een grote tafel kies je wat voor vis, garnalen, groenten of vlees je wilt hebben en dit wordt vervolgens voor je gebarbecued. Alles wordt voorzien van een sausje of olie. Dit sausje is kraam-specifiek en kan dus ook behoorlijk verschillen qua scherpte. Na flink wat proeven roepen we de inktvis en hele vis uit tot favorieten.

Er zijn ook kramen met exotischere dingen, zoals maden of de befaamde vleesfondue met ingewanden, die je overigens op veel plekken in Myanmar ziet. Graag zou ik beweren dat wij echte dear devils zijn geweest, maar deze lekkernijen hebben wij aan ons voorbij laten gaan. In veel steden bevinden zich trouwens night markets, maar die van Yangon is absoluut de grootste en waarschijnlijk de gezelligste, dankzij de hoeveelheid tafeltjes waar soms hele families aan verzamelen.   

Vette Birmese hap

Het typische Birmese eten is ontzettend vet. Hier komen we achter op de night market in Pyin O Lwin. Vol vertrouwen wagen we ons hier aan een lokaal gerecht: hartige pannenkoeken. Het ziet er indrukwekkend uit: flinterdunne pannenkoeken op vuur gebakken met mais, ui en taugé. De smaak? Geen daverend succes. De pannenkoeken zijn doordrenkt met vet en het geheel smaakt vooral naar olie. Gelukkig is het daarna wel raak. We vinden een plek waar we smaakvolle Indiase curries met chapatti’s eten. Met aan de ene kant India en aan de andere kant Thailand als buurlanden, zijn beide keukens goed vertegenwoordigd in Myanmar.

Elke staat eigen noodles

Myanmar is onderverdeeld in verschillende staten en elke staat heeft haar eigen soort noodles. Zo heeft de Kachin-staat vaak rund in de gerechten en is het eten in de Rahkine-staat wat pittiger. Onze unanieme favoriet van de vakantie zijn de noodles uit de Shan-staat. Deze soort noodles wordt vrijwel door het hele land gegeten. Op iedere plek wordt er wel een eigen draai aan gegeven maar de basis is vrijwel altijd hetzelfde: een combinatie van ui, knoflook, gember, tomaten, sojasaus, chilipoeder, pinda’s, verse koriander en nog wat geheime ingrediënten, die het die speciale Shan touch geven. De noodles kunnen met of zonder bouillon gegeten worden. Oorspronkelijk bedoeld als ontbijt, maar ze zijn vrijwel de hele dag goed verkrijgbaar.

Rijst en salade

Naast de vele simpele noodle soepen en fried rice is er ook nog het traditionele Birmese eten in de vorm van rijst met salades. Hierbij wordt er een verscheidenheid aan bakjes neergezet met curry-achtige substanties, groentes en bakjes met specerijen. De bedoeling is dat je van alles pakt en dit met de rijst samen eet. De tea leaf salad is in dit kader beroemd en absoluut aan te raden. Ook de tomatensalade met pinda’s is vaak erg lekker. De smaken van dit traditionele eten zijn niet heel uitdagend, maar je bevindt je vaak tussen alleen maar locals en dat maakt het wel weer extra leuk. Bovendien zijn deze salades erg goedkoop. 

Opkomend toerisme

In de meeste delen van Myanmar is het toerisme al op gang gekomen en zijn er menukaarten in het Engels te vinden. Het westen en noorden zijn nog wat minder toeristisch en daar hebben wij ons dan ook vaak (met succesvolle uitkomsten) laten verassen en puur op de gok iets aangewezen. De plaatjes zijn namelijk vaak niet veel duidelijker dan de onleesbare tekst. 

Het eten in Myanmar is heel goedkoop als je op straat eet. In restaurants is het logischerwijs iets duurder, maar alsnog is het niets vergeleken met Europese prijzen. Met twee personen eet je voor tien euro in een restaurant en voor vier euro op straat. Het leuke aan op straat eten is dat je dichter bij de lokale bevolking komt. Bovendien is het eten bij een straatkraampje vaak net zo lekker als in een restaurant, al dan niet lekkerder. Daarom ons advies: als het mogelijk is, neem dan plaats aan een kraam en laat je verassen!