Ultiem genieten bij DeliCees

Op het ene etentje verheug je je meer dan op het andere. Dat was nu ook het geval; de avond zou namelijk plaatsvinden bij DeliCees, pal onder de Grote Kerk in Dordrecht. Op het moment van schrijven, staat het restaurant namelijk op een gedeelde eerste plek in de Gouden Pollepel en denkt Lekker dat DeliCees dit jaar de top 100 van beste restaurants zal bereiken. Dat willen we natuurlijk zelf beleven.

Bekende Dordtenaar

DeliCees is een begrip in het Dordtse. Al meer dan tien jaar houden echtpaar Cees Timmerman (chefkok) en Ester Weber (gastvrouw en sommelier) hier hun restaurant. Sinds oktober 2013 zitten ze in een prachtig pand onder de Grote Kerk, daarvoor hadden ze een huiskamerrestaurant op de Steegoversloot.

Als we aankomen bij DeliCees, bellen we aan en doet Ester de deur open. Het pand oogt statig, maar is binnen modern en met zorg en smaak ingericht. Ester vertelt dat het restaurant verdeeld is in drie verschillende ruimtes: een ruimte bij de keuken, bij de openhaard en de bibliotheek die ook gebruikt voor private dining. We krijgen een tafeltje in de keukenruimte aan het raam met het uitzicht op de mooie historische binnenstad van Dordrecht. 

We beginnen de avond met een rosé cava, Raventos i Blanc uit Noord-Spanje met daarbij amandelen, wafeltjes met humus en strolghino di culatello: een heerlijke ham die niet droog, maar juist heel zacht is. Of we daar ook oesters, kaviaar of pata negra (de Spaanse ham die komt van de Ibericovarkens uit Andalusië) bij lusten, vraagt Ester: natuurlijk! We kiezen voor oesters en pata negra. De pata smelt werkelijk op je tong. 

Geen kaart, maar verrassingsmenu

Bij DeliCees is er geen menukaart, maar je kunt er bepalen hoeveel gangen je wilt eten en uiteraard aangeven wat je niet lust of liever niet eet. We gaan voor vijf gangen met een bijpassend wijnarrangement. Op tafel komt brood van het Vlaams Broodhuys en zoute boter uit Normandië. Heerlijk. 

Na de pata negra en de oesters, verschijnt er een amuse van zeebaars met een saus van kropsla en zoetzuur van komkommer op tafel. Als voorgerecht krijgen we Toro, de buik van tonijn, met daaronder tartaar van het Gasconne kalf (uit Baambrugge). Daarbij ligt een stukje rav-tomaat (Spaanse wintertomaat), een dressing van spinazie, crumble van manchego en een saus van Dashi (een Japanse smaakmaker umami). Met als wijn een Verdicchio uit Noord-Italië. Wauw, wat een geweldig voorgerecht. We zitten te genieten. 

Inspiratie uit Spanje

Cees is weg van Spanje en de producten die het land te bieden heeft. ‘Ik haal mijn inspiratie uit lezen en uit eten gaan, vooral in het buitenland,’ vertelt Cees Timmerman na afloop van het diner. ‘We zijn gek op Spanje en laten ons inspireren door alles wat daar vandaan komt.’ En dat is te merken, zowel aan de gerechten, maar ook aan de volle boekenkast in de bibliotheek met boeken van concullega’s. 

We krijgen ons eerste tussengerecht. Een gebakken coquille met pompoencrème en een glas houtgerijpte chardonnay uit Limoux.

Geschiedenis van DeliCees

In 2000 begon Cees voor zichzelf in de Watertoren in Dordrecht. Hij startte daar een delicatessenatelier (daar komt ook de naam DeliCees vandaan) en maakte desserts voor andere restaurants. In de keuken van de Watertoren kwamen steeds vaker mensen eten en zo werd de keuken een klein restaurant. ‘We schoven een tafel in de keuken en daar zaten de gasten dan te eten. Toen werd het idee geboren om een 'echt' eigen restaurant te beginnen. Dus zijn we in 2005 verhuisd naar de Steegoversloot,’ legt Cees uit. 

Cees en Ester hebben 8,5 jaar op de Steegoversloot gezeten waar plek was voor ongeveer 24 gasten. Cees: ‘We gingen op vrijdag open. De eerste dag was vol, de tweede dag was vol… Toen dachten we wel: oeps, het is wat aan de kleine kant. Er waren zaterdagen dat er wel 150 gasten wilden komen eten. Na een aantal jaar zijn we gaan zoeken naar een andere locatie, maar dat heeft even geduurd voordat we een goede locatie vonden.’

Draadjesvlees

Het tweede tussengerecht is buikspek met gepofte prei, shii-take marmelade, gebakken kruidenzwam, saus van cèpes met bovenop zwarte truffel met een mencia uit Bierzo. Het hoofdgerecht is langzaamgegaarde kalfswang van het Gasconne kalf met een glas Montepulciano d’Abruzzo. Het vlees is heerlijk zacht en het doet mij denken aan draadjesvlees. 

Als afsluiter van de avond krijgen we een tropisch dessert met sorbetijs van banaan, itakuja mousse (dubbel gefermenteerde chocola met passievrucht), lychee bavarois, cheesecake met banaan, saus van passievrucht met Jackfruit.Na 3,5 half uur zijn we helemaal voldaan. De avond klopt tot in de puntjes. Een betere reden om eens buiten het Rotterdamse te eten, is er niet. Die plek in de Top 100 van de Lekker? Wij vinden het helemaal verdiend!