Mensen bieden mij regelmatig een biertje aan. Ik begrijp het wel. Ik heb een bierhoofd, een bierbuik en een bieruitstraling. Er is alleen één probleem: ik haat bier. Ik vind bier smerig, het stinkt en ik krijg er koppijn van. Je zou het niet zeggen als je mij ziet, maar als je mij een plezier wil doen, dan geef je mij een “wijvendrankie.” Tenminste, zo heet dat volgens de barmensen.
Je kan jezelf waarschijnlijk wel voorstellen dat ik heel blij werd van het idee om cocktails te vergelijken met elkaar. Na een volmondig ja, deelde ik mijn plan om langs vijf cocktailbars te gaan in één avond. Men vond mij ambitieus, maar wat is een mens zonder ambities? Als we er dan voor gaan, laten we dan gaan als nooit tevoren!
Tiki Bar
Zo gezegd, zo gedaan. De eerste stop is de Tiki Bar. Persoonlijk zou ik hier altijd het laatste heen gaan, maar je kan geen vijf cocktailbars bezoeken zonder goed te eten en de kipburgers van Per’s Deli zijn voor kipburgers wat District A is voor chicken wings. Dus Tiki Bar it is! De Tiki Bar voelt alsof je op vakantie bent in een jukebox met al je verkeerde vrienden, twee handjes toeristen en een oud stelletje waarvan het echt supercute is dat ze nog steeds in romantiek geloven.
Dus…als het dan toch romantisch is, doe mij dan maar de Pussyjuice. Geserveerd door topwijf Laura in een ijskoud glas. Ik heb medelijden met de watermoleculen die ergens ver weg uit een bron zijn komen reizen om te eindigen als koelblokje. Je kent ze wel, de blokjes die worden weggegooid omdat hun enige doel was om mijn glas te koelen. Ik hecht mijzelf veel te makkelijk emotioneel aan dode voorwerpen, ik weet het.
Heaven is filled with Pussyjuice
Pussyjuice is een toetje: het is zoet, zuur, boordevol wodka en er drijft een passievrucht in. Oh ja en het zit in een supervrouwelijk glas. Kort samengevat, sounds like me. Dit glas is in twee minuten leeg. Het was niet alleen een supertoetje na mijn kipburger, maar ook een top voorafje voor de Zombie die ondertussen klaar staat. De Zombie is de enige cocktail die mij ooit is geweigerd. Ik had er al twee op en meer mag niet, iets met te heftig en te veel alcohol en mensen die er niet tegen konden. Eikels.
Mijn rock 'n roll aura wordt hevig verstoord door de telefonische mededeling dat mijn afspraak bij Dr. op het punt staat te beginnen. Dr. is een goed verstopte cocktailbar waar je alleen mag komen op afspraak en waar alle hippe mensen vanaf weten, dus ik wist nergens van. Mijn afspraak is om 19.30 en ik moet zeker 10 minuten lopen… dus sta ik veel te snel weer op de benen en zeg mijn foute vrienden gedag. Ik verdring mijn heimwee en loop op snelle pas door richting Dr.
Dr.
Dr. Over contrast gesproken. In een afgesloten wereld vol zeer serieuze geconcentreerde mensen wordt mij uitgelegd dat mijn telefoon uit moet. Er mogen geen foto’s worden gemaakt. Alles hier bestaat uit recepten en medicamenten en het ruikt zelfs naar een apotheek. Ik word binnen gelaten door een man in verpleegbroeders-blouse. Ok, je hebt me. Behandel mij als een diva en giet me vol met alles wat jullie hebben. I was born ready.
Private doctor Chi Ho serveert mij een mint-komkommer geïnfuseerd glas H20 voor hij overgaat tot glas één, de gezelschaps-punch. De punch heet eigenlijk anders, maar dit is wat ik heb onthouden, besef dat ik geen telefoon heb en dus geen hersens. Het komt erop neer dat je zometeen allemaal wat anders neemt en de cocktails niet tegelijk worden uitgekozen. Punch kan je zo uit de magische koperen bak scheppen voor iedereen, dus dan heb je allemaal tegelijk je eerste natje binnen. Nice.
Wat volgt is een rollercoasterrit vol uitleg, details en wilde namen. Een symfonie van klinkende glazen en swingende shakers. Mezcal-shotjes uit terracotta copita’s waar je je nagels niet over wil laten krassen. Zacht in de mond met een afdronk alsof je je BBQ als lolly gebruikt. Pink Panthers met goji-bessen van het thematische health-menu (HA, DRANK EN COCKTAILS EN HEALTH, NEEM ME IN DE MALING IK DOE NET OF IK DIT GELOOF GEEF ME MEER! ) De Pink Panther smaakt naar gember en ik haat gember, maar nu niet… dit is knap, bel de dokter! Oh wacht.

Dit is niet de dokter, maar zo keek hij wel naar me
Ik ben hier nu een half uur...deze tour begon een uur geleden en ik zit op vier cocktails en twee shotjes. Mijn privé dokter ziet mijn ogen even wazig afdwalen en lacht terwijl het volgende shotje wordt geserveerd en de volgende cocktail door zijn handen stormt. Het enige wat ik denk momenteel...ga ik dit overleven? Ik ga in ieder geval mijn best doen.
(Blijf even hangen voor deel 2)