Wijnproeverij van De Gouden Ton maakt dorstig

Een tot twee keer per maand organiseert wijnkoperij De Gouden Ton een wijnproeverij. Of De Buik ook eens wil komen proeven, dit keer is Arturo Larraín van het Chileense wijnhuis Matetic namelijk op bezoek. In restaurant De Harmonie worden zijn wijnen bij een bijpassend viergangendiner gepresenteerd en geproefd. Daar zeggen we geen nee tegen. Als afgevaardigden grijpen mijn collega Vera en ik deze kans met beide handen aan.

Het diner vindt plaats op de tweede verdieping van De Harmonie, een sfeervolle kamer met één grote, lange tafel in het midden. Bij binnenkomst worden we ontvangen door Sigurd van De Gouden Ton en krijgen als aperitief een glas riesling, een riesling corralillo uit 2013 om precies te zijn. Geen aromatische bloemige wijn, maar juist hartstikke fris en zuiver met veel mineralen. Een wijn die de dorst lest en je tegelijkertijd doet verlangen naar meer. Een gevaarlijke eigenschap die wijnen wel vaker hebben, maar gelukkig ziet het wijnvooruitzicht van de avond er goed uit, er staat veel moois op het programma om te proeven.

Invloeden van het landschap

We raken in gesprek met Arturo Larraín van het Chileense wijnhuis, hij is een rustige man die vol enthousiasme over zijn wijnen vertelt. Momenteel is hij bezig met een rondreis door Europa om de wijnen te presenteren. Dit is niet de eerste keer dat er een diner ter begleiding bij wordt gemaakt. Een vervelende bijkomstigheid, zegt hij met een knipoog naar me. Ik wil graag weten wat zijn wijnen bijzonder maakt en daar hoeft niet lang over nagedacht te worden. Zijn wijnen zijn helemaal biologisch dynamisch geproduceerd en krijgen op deze manier een volledige uitdrukking van het terroir. Met terroir wordt bedoelt het specifieke klimaat; de invloed van de ligging; de grondsoort; en de invloed van het menselijk handelen. ‘Neem nou deze riesling,' zegt Arturo. 'De druiven zijn aangeplant op wijngaarden dicht bij de stille oceaan, dit zorgt voor het ziltige en minerale karakter van de wijn.' Inmiddels worden de lichten wat gedimd en is dit het signaal voor ons om aan tafel te gaan. Time to dine.

Vier gangen, acht wijnen

Tot aan de laatste stoel is de tafel bezet met gewillige wijnproevers. Links van ons zitten zakenmannen die hier met het bedrijf zijn en rechts van ons een stel die, net als wij, gewoon als wijnliefhebbers zijn gekomen. Het publiek is gevarieerd, wat zorgt voor een leuke dynamiek want één ding heeft iedereen in de ruimte met elkaar gemeen: passie voor eten en wijn. Arturo vertelt bij elke gang over de wijn die erbij geschonken wordt. Sigurd van de Gouden Ton begeleidt op wijn-spijsgebied. De vier gangen worden geserveerd met steeds twee verschillende stijlen wijn van dezelfde soort druif, in dit geval zijn het de twee wijnseries genaamd ‘Corralillo’ en ‘EQ’. Het is dezelfde druif, maar in een ander gebied van Chili geproduceerd. De bedoeling is dat je op deze manier zelf kan ervaren wat de invloed van de kust, de zon, en de bergen doet met de terroir van de wijn. Leuk hieraan is dat je de ruimte krijgt om er je eigen creatieve invulling aan te geven en bovendien onstaat er een leuke interactie aan tafel. We kunnen een slokje, een hapje nemen, we vergelijken de wijnen met elkaar en testen hoe het samengaat met het gerecht.

Het voorgerecht is tonijntartaar met ijs van soja en bacon, pompoencrème en duindoornbes, hier krijgen we twee sauvignons blanc bij. De wijn is goed, maar De Harmonie verrast met de combinatie van zoet, ziltig en zacht. Het ijs is romig, maar niet te vet want dat kan de wijn niet hebben. Dit wordt gevolgd door snoekbaars met venkel en kikkererwt. Hierbij worden twee chardonnays geschonken die beide houtlagering hebben gehad. De houttonen in de wijn in combinatie met de kikkererwtenpuree is een mooi samenspel vanwege de nootsmaak die de twee bij elkaar naar boven halen.

Het tussengerecht is een combinatie van twee pinot noirs met gebraiseerde eend, knolselderij, topinamboer en truffelschuim. Het aardse van de truffel en de topinamboer gaat geweldig samen met het sappige, fruitige karakter van de pinot noir, die zelf ook heeft een aardse ondertoon. Wat ons betreft is dit de topper van de avond en niet alleen als combinatie. Zowel de wijn als het gerecht blijven op zichzelf goed staan. De eend is best wel zout, maar zacht en vol van smaak. Het truffelschuim is met elke hap een nieuwe ontdekking, we kunnen er geen genoeg van krijgen. De wijn is uit 2012 en is daarmee dus vrij jong. Ook dat zorgt ervoor dat de wijn soepel en makkelijk te drinken is, ook zonder begeleidend gerecht.

Tot aan de laatste druppel

Het hoofdgerecht is een kalfslende met één glas Syrah, want de andere was helaas niet leverbaar. Geen man over boord, want deze jongen telt voor twee. Daarom vragen we ons ook hardop af of deze combinatie van het jonge lendevlees wel werkt met de straffe volle syrah. Sigurd begrijpt deze kritiek en legt uit dat er in dit geval gekozen is om de wijn op zijn best naar voren te laten komen. Had het gerecht de hoofdrol gespeeld, dan had hij daar inderdaad een andere wijn bij gekozen. Als dessert krijgen we  bananencake met tonkabonen. Hier geen wijn bij wat geen ramp is, we moet tenslotte morgen weer vroeg op kantoor zijn.

Eigenlijk verlangend naar meer, maar met het verstand als overwinnaar stappen Vera en ik op de fiets, tijd om thuis nog even na te genieten met een glas water (en een nipje calvados).

Meer!

De volgende wijnproeverij is De Grote Voorjaarsproeverij, hierbij worden zestig wijnen van zes producenten geproefd. De proeverijen zijn voor beginners en voor gevorderden, daar wordt rekening mee gehouden bij de organisatie. De proeverijen hebben altijd een thema, zo is er de Italië-proeverij. Voor degenen met meer expertise is het ook leuk om een proeverij te doen waarbij uitsluitend een type of druif wordt geproefd.