Aziz Yagoub kennen we allemaal als clubeigenaar en organisator van goeie feestjes. Daarnaast is Aziz de man die Rotterdam met Annabel weer een poppodium gaf. Aangezien hij zich de afgelopen tijd steeds meer bezig is gaan houden met eten en drinken, vond De Buik het hoog tijd om eens met hem te gaan praten.
Waarom een restaurant?
Waarom zijn Aziz en zakenpartner Marc Zee eigenlijk een restaurant begonnen? Ballroom wijkt nogal af van hun vorige projecten, die zich voornamelijk toespitsten op dancefeesten, festivals en clubs. ‘Marc wordt oud,’ lacht Aziz. ‘Hij wilde niet meer in de nacht werken.’ Marc is trouwens toch meer de kroegliefhebber van het duo. Aziz zelf is nog steeds van de nachtcultuur.
Een eigen zaak – vooral een op de Witte de With – heeft hem echter altijd getrokken. Aziz heeft tien jaar in de straat gewoond en heeft er altijd al een zaak willen hebben. Dat was echter nog niet zo makkelijk. Zijn eerste poging, het overnemen van De Schouw, veroorzaakte een kleine rel. Vooral de vaste gasten van het legendarische kunstenaars- en journalistencafé waren bang dat Aziz De Schouw in een nachtclub zou veranderen. Dit was nooit het plan, maar de aankoop mislukte evengoed: barvrouw Tineke Speksnijder is nu eigenaar en Aziz en Marc moesten op zoek naar een nieuw pand.
Ballroom
Uiteindelijk kregen ze het huidige pand van Ballroom te pakken. ‘Het was een zware bevalling,’ zegt Aziz. ‘Het duurde lang voordat alles rond was.’ Dat gaf hem wel de tijd om goed na te denken over het concept. In eerste instantie moest het een pizzarestaurant worden. Na een blik op de vloer, die veel weghad van de vloer van een ouderwetse danszaal, werden de plannen echter omgegooid; de zaak zou Ballroom gaan heten en ballen gaan serveren.
En Annabel? Daar kan je ook eten toch? ‘Wat eten betreft is Annabel simpeler,’ legt Aziz uit. Het gaat er vooral om de concertzaal en de muziek. Wel kunnen we een nachtkaart verwachten, dus die lauwe nachtelijke kapsalons zijn binnenkort verleden tijd.
Aziz houdt zich de laatste tijd sowieso meer bezig met eten. Hij en Marc Zee organiseren graag foodfestivals, waarbij de line up bestaat uit initiatieven die ze zelf graag zien. Denk Fritèz Haute Friture, STREETFOOD BBQ van Big Nate en E Made It en het Unexpected Powerfood van PUZZLES.
Dakloze organisatie
Aziz is niet altijd zo’n grote speler geweest. Hij begon ooit als zelfbenoemd horeca interim-adviseur, wat erop neerkwam dat hij zich aanbood als problemenoplosser. Loste hij niets op, dan hoefde hij ook niet betaald te worden. Vervolgens begon hij met Révolt door de stad heen feestjes te organiseren en opereerde hij jarenlang als dakloze organisatie.
Het gebrek aan een vaste locatie begon op een gegeven moment te frustreren, dus Aziz ging op zoek naar een eigen plek. Die vond hij in eerste instantie bij Perron en later Toffler. Dit maakte hem tot permanente partij in Rotterdam. Toch draagt hij de organisatie van hit & run feestjes nog steeds een warm hart toe. Dat geeft namelijk smaak aan Rotterdam. De combinatie van deze feestjes en een aantal vaste clubs en podia maakt Rotterdam zo uniek volgens Aziz.
Poppodium voor alle Rotterdammers
Het enige dat nog miste, was natuurlijk een poppodium. Aziz begon zich af te vragen of hij niet gewoon iets moest gaan opzetten. ‘De vraag was er en ik had genoeg acts in de aanbieding die ik nergens kwijt kon,’ vertelt hij. Toen Hollywood vervolgens roemloos ten onder ging aan de verscherpte drankwet, greep hij zijn kans.
Met dat pand heeft Aziz een unieke locatie te pakken: met buren als het Schieblock, BAR, Biergarten en natuurlijk het HipHopHuis is het een locatie met een uniek karakter. Net als Annabel overigens.
‘Je geeft kleur aan een stad door manifestatie,’ stelt Aziz. ‘Je moet jezelf afvragen wat je aanbiedt en waarom.’ Annabel is daarom een plek geworden voor alle Rotterdammers. En dan bedoelen we ook alle Rotterdammers. Als er animo is voor een bepaalde act of artiest, bij wie dan ook, dan wordt het geprogrammeerd. Zo kan het gebeuren dat je de ene avond mee kan zingen met Anita Meyer en de dag erna bij Alpha Blondy staat.
Rotterdam
Annabel is dus behoorlijk eigenzinnig, net als Aziz, geboren en getogen Rotterdammer zonder plannen om ooit nog te vertrekken. Hij is trots op de stad; op zijn eigen mensen, ondernemers en alle anderen die iets bijdragen aan de vorming van Rotterdam.
Hoe diepgeworteld zijn liefde voor onze havenstad is, merkte Aziz onlangs na een vakantie in Kaapstad. Hij had er de tijd van zijn leven, maar besefte bij terugkomst dat hij toch echt Rotterdammer in hart en nieren is. ‘Het is een gevoel dat veel verder gaat dan thuiskomen.’
Vijf goede jaren
Dat betekent overigens niet dat er nooit geflirt wordt met het buitenland. Een vertrek blijft altijd een mogelijkheid, maar voorlopig gaat Aziz vol gas voor Annabel en blijft het buitenland vooral een plek om te ontspannen. Althans, om dat te proberen. Ideeën heeft hij namelijk altijd.
Wanneer is hij eigenlijk tevreden? Veel mensen zijn nu al erg enthousiast over Rotterdams nieuwe poppodium, maar Aziz moet het allemaal nog maar zien. ‘Als we vijf goede jaren draaien ben ik tevreden. Vooral omdat we het dan helemaal zonder gemeentegeld gedaan hebben.’
Plannen voor Annabel heeft Aziz genoeg. Hij heeft een flinke bucket list aan artiesten die hij de komende jaren wil programmeren. Het gaat echter niet alleen om artiesten programmeren en zalen vullen. ‘Pas als ik mensen écht zie genieten ben ik blij. Een restauranthouder is ook pas tevreden als de borden elke avond leeg gaan. Met alleen een volle tent ben je er nog niet.’
Tegenslagen
Mist hij nog iets in Rotterdam? ‘Rotterdam heeft een goed gevoel voor impulsen en initiatieven die een hype creëren. We zitten in een flow.’ Aziz gelooft niet in de theorie dat Rotterdam steeds zeven goede en zeven slechte jaren kent. ‘Vanaf nu gaat het goed.’
Zelf heeft hij overigens wel genoeg tegenvallers gehad. Wanneer we naar eventuele teleurstellingen vragen, verbergt hij verslagen het hoofd in de armen en vertelt. Over Expedition, waarvoor hij op het laatste moment de vergunningen niet rond kreeg, Lost & Sound dat afgeblazen werd vanwege het noodweer van afgelopen zomer en de andere festivals die hierdoor niet door konden gaan. ‘Festivals vormen een risico, je doet een enorme investering in één dag.’ Is dat het dan wel waard? ‘Ja,’ zegt Aziz stellig. ‘Als het lukt, geeft het een enorme rush.’
Die tegenslagen weerhouden hem er gelukkig niet van om leuke dingen te blijven organiseren in de stad. Deze zomer kunnen we bijvoorbeeld een gratis openluchtconcert verwachten. Welke artiest Aziz geprogrammeerd heeft, wil hij nog niet loslaten. Als we op de programmering van Annabel moeten afgaan, worden we ook niet veel wijzer. Misschien staan we over een half jaar met z’n allen bij The Game, maar het kan net zo goed Lee Towers zijn.