De Chinese keuken is volop in ontwikkeling in Rotterdam. De afhaalchinees verdwijnt, en ervoor in de plaats komen allerlei spannende Chinese/Aziatische eethuisjes en specialiteitenrestaurants. Iedere jonge Chinese chef kiest daarbij voor een andere insteek. Chung Liu, van het naar zichzelf vernoemde restaurant Chung, is een van hen.
Chung? Yep, Chung. Moet je geweest zijn hoor, want in de twee jaar van zijn bestaan is het restaurant al tot ver buiten de gemeentegrenzen geroemd. En mocht er niet meteen een belletje bij je gaan rinkelen, de plek van het restaurant zul je in elk geval wel kennen. Op de Noordmolenwerf. Dat Rotterdamse grachtje bij de Meent, en dan dat houten paviljoen in het midden ervan. Ja, dat. Eerder zat er Four Seasons. Ook een fusion-Aziaat, net als Chung nu.
We hebben hem op de scheepsradar ja. En wat doet Chung Liu op die wharf? Hij kookt er Aziatisch met een Europese twist, zoals hij het zelf noemt. Dat onderscheidt hem weer van andere eigentijdse Chinese vakgenoten die elders in de stad voor zichzelf beginnen en hun niche zoeken in strikt-Aziatische fusion, in dim sum-tentjes of in de herontdekking van de traditionele sichuankeuken. Chung Liu's menukaart maakt het nodige over zijn stijlvermenging duidelijk: runderbavette met Japanse misosaus, canard à l'orange op Chinees-Franse wijze, vongole, tempura, en tonijn met Spaanse salsa én wasabi. Kortom, er kan en gebeurt van alles in de keuken van Chung Liu, en de kenners begrijpen het klaarblijkelijk. Chung scoort tenminste hoog in Lekker en op de ranglijsten van de Gouden Pollepel en de Gault Millau. Het kooktijdschrift Delicious riep de pekingeend van het restaurant bovendien uit tot de beste van het ganse land.
Gans...?! Gans? Hè? Wie zei er gans...?!
Laat maar. Wat maakt Chungs eend zo bijzonder? De eend wordt gemarineerd in azijn, suikerwater en vijfkruidenpoeder, daarna secuur slow voorgegaard en met veel zorg geglaceerd. In totaal wordt de eend liefst 90 keer bedropen voordat hij, wat Chung Liu betreft, pas écht lekker knapperig in zijn jasje zit. Liefhebbers, zegt de chef, komen werkelijk van heinde en verre om zijn eend te proeven. Kijkt u maar even mee: daar komt bijvoorbeeld Jan de Hoop gewoon de zaak binnen hoppen. De gevierde Hilversumse RTL-nieuwslezer is fan van-het-eerste-uur van de pekingeend van Chung. Dag Jan, eh meneer!
En goed voorbeeld doet hier zeker volgen? Tja, wie durft er nog een bordje vongole te bestellen als je in een restaurant zit met de beste pekingeend van de gehele natie? Wij niet. Voor € 35,- p.p. kiezen we het tweepersoons eend-arrangement. Gevulde pannenkoekjes vooraf, halfwarme eendenbouillon met gerookt borstvlees en azijn als tussengang, en vervolgens een hoofdgerecht van deze loopvogel, op drie verschillende manieren bereid. A l'orange, gewokt met paprika en paddenstoelen, en traditioneel in een rode port met soja. Noedels en nasi als supplementen.
Lekker? Zeker wel. We vonden alleen de soep wat vettig, alsof je per ongeluk een jus kreeg voorgezet in plaats van bouillon. Te veel filmgevoel op de tong, zeg maar. Maar wij weten ook lang niet alles van de Chinese keuken, en dit was volgens de serveerster toch echt zoals de Chinezen zelf het blieven. Oké dan, moeten ze het zelf ook maar weten. Fijne bediening trouwens! Ook Chung Liu is een prima gastheer. Hij neemt ruim de tijd voor je om een en ander over zijn aanpak te vertellen, en zijn kennis van wijn/spijs-combinaties werkt aanstekelijk. Hoewel onze goede voornemen toch serieus was om op 1 januari even te stoppen met alcohol, dronken we op Chung Liu's advies alsnog een glaasje Italiaanse Bel Noce van de primitivodruif bij onze eend.
Goeie start van het nieuwe jaar? En of. Al stoppen we nu voor een maandje of zes met pekingeend, en komen we in het voorjaar bij Chung Liu voor iets anders terug. Dan is ook het terras van het restaurant weer open en eet je buiten op een erg mooi plekje in de stad. Net Amsterdam dus, zo aan zo'n lief grachtje. (Grapje.) Tot dan Chung Liu!
