La Stanza, al veertien jaar lekker eten

Vrienden met kinderen zijn fijn. Ze hebben vaak minder tijd voor dingen, dus dan kan het voorkomen dat een van hen je een dinercadeaukaart geeft t.w.v. 100 euro omdat die dreigt te verlopen (de kaart, niet de vriend. Die trekt wel weer bij als de kleine groter is). Eén van de restaurants waar je met zo'n kaart terecht kunt, is La Stanza. 

Een oude bekende net naast het Westelijk Handelsterrein. Ik was er al zeker twee jaar niet geweest. Waarom niet? Tja, er zijn zoveel spannende plekken in Rotterdam als het om eten gaat, dus waarom wel?

Het restaurant heeft twee verdiepingen. In het souterrain vind ik het altijd wat gezelliger maar daar zat een groep. Dus boven. Iets minder sfeervol en iets te licht. Ach, dan kan ik mijn charmante tafelgenote tenminste goed bekijken. En m’n eten. 

Met een glas witte wijn en de kaart kunnen we aan de slag. Ook al klinkt gebakken zwezerik met romige schorseneren aanlokkelijk, ik ga toch voor vis. Het wordt de rouleaux van gerookte zalm en rivierkreeftstaartjes, zoetzure groenten en kreeftenmayonaise. 

Tegenover me neemt de gegrilde tonijn met avocadocrème, gemarineerde gamba’s en kerrievinaigrettte plaats. Keurig opgemaakte bordjes. Hoewel een tikje zout, is mijn gerecht verder wat je ervan mag verwachten. Klassieke en mooie ronde smaken, de zoetzure groenten een frisse toevoeging. De tonijn aan de overkant is ingetogen, maar ook mooi qua combinatie. We drinken de huiswijn, die prima past.

Alles wat je ervan verwacht

Bij het reserveren – je weet nooit, ook al is het maandagavond – hadden we netjes gemeld dat we zo’n cadeaukaart hadden en dat is grappig. Dan denken ze namelijk dat je niet zo vaak uit eten gaat. Als we klaar zijn met de eerste gang klinkt er vrolijk: 'Zo, jullie hebben netjes je best gedaan!' Eh, inderdaad. 

Overigens is de bediening verder uitermate correct. We kunnen er dus wel om lachen. Als hoofd nemen we beiden hetzelfde (ja, hartstikke stom, ik weet het): op de huid gebakken snoekbaars met tortellini van kreeft, petit legumes en schuimige kreeftensaus. Erbij een Zuid-Afrikaanse chardonnay, die volgens de ober ‘alles wat je van een chardonnay verwacht’ in zich heeft. Inderdaad, daar is geen woord van gelogen. Prima combinatie ook met het eten. Dat overigens nu wat zout mag hebben. Met de molentjes op tafel is dat gelukkig snel verholpen.

Het blijkt verder een keurig uitgevoerd gerecht. De vis prima, de saus mooi romig en de structuur van de brunoise gesneden groenten past uitstekend. Ik heb nog een beetje ruimte over, dus bestel een crème brûlée met kardemom en sorbet. Ook al zo netjes gedaan. We vragen hoelang het restaurant eigenlijk bestaat. Zo’n 14 jaar. 

In die tijd is culinair Rotterdam behoorlijk veranderd. En of de keuken van La Stanza rond 2000 net zo spannend was als nu de keukens van De Jong, Bird of het nieuwe Dertien weet ik niet. Feit is wel dat je er nog altijd lekker eet.