Moni en Peter gaan helemaal op chic in de Club Room

Moni Otte en Peter Goldman begonnen in januari 2005, zonder opzet, een culinaire traditie. De een kiest de ene maand, de andere de maand erop een restaurant waar ze nog nooit samen zijn geweest. Vandaag op De Buik hun 88ste eetervaring. Peters keuze viel dit keer op...

Op de avond zelf maakt Peter zijn keuze aan Moni bekend.
Peter: Vanavond om zeven uur bij jou voor de deur. Beetje chic.
Moni: Gaan we fietsen? Kan ik een rokje aan?
Peter: We gaan lopen, dus nee, dat rokje is geen probleem. Als het maar een chic rokje is.

De schipper verklapte het einddoel

Peter had besloten om met de watertaxi te gaan. Die lag klaar in de Leuvehaven. Pas doordat de schipper verklapte waar de reis heen ging, kwam Moni het einddoel te weten: Club Room op de SS Rotterdam. Na afloop werden de ervaringen geheel volgens de traditie gedeeld.
Moni: Ik heb de hele middag nagedacht waar we zouden gaan eten. Vooral dat 'beetje chic' triggerde me. Ik had echt niet aan de SS Rotterdam gedacht. Het bestaat al een tijdje en eigenlijk stond het niet meer op mijn verlanglijstje.
Peter: De SS Rotterdam is natuurlijk een echt feestje. Je komt aangespoten met de watertaxi vanaf de noordoever en wordt bij wijze van spreken zo op het achterdek gelanceerd. Even genieten van het uitzicht, zoals een Rotterdammer betaamt, en dan die chique eetzaal in met vleugel, helaas zonder pianist, maar met kunst aan de muur. De meeste gasten voelen dat ook aan. Hier geen korte broeken. Die zal je in het Lido, hun andere restaurant, wel tegenkomen. ?De muziekkeuze vond ik soms opmerkelijk. Tijdens het hoofdgerecht luisterden we naar 'Wrecking ball'. Miley is toch niet bepaald chic.
Moni: Laten we eerlijk zijn: het eten was prima en de wijn ook. Het voorgerecht was een eigentijdse vorm van een huzarensalade, geserveerd met zalm. En de lende van black angus rund die daarop volgde met mousseline van mosterd, groene asperges en, let op, jus van de chef, was echt top. Vooral met die bijpassende wijn, Mo uit Valencia, gemaakt van cabernet sauvignon en syrah. Goddelijk! Het valt me wel op dat black angus de nieuwe coquille is. Staat werkelijk overal op de kaart.
Peter: En we hadden nog wel het verrassingsmenu! Gelukkig was het dessert dat wel. Ik had eerder 'banaan' gezegd op de vraag van de ober of ik nog ergens allergisch voor ben (psychisch, maar toch). En daar was ik blij om want bij het dessert werd duidelijk dat deze keer geen loos dreigement was. Waar de 'buren' vier bereidingen van banaan kregen, werden wij verrast met heerlijke 'verschillende structuren van peer'.

Ligt de SS Rotterdam te ver weg?

Moni: 'Ik wil toch nog even terugkomen op dat 'chic' van je. Zo chic was het toch niet? Dat komt naar mijn idee ook een beetje door de bediening. Je merkt direct dat het leerlingen zijn. Ze doen ongelooflijk hun best en zijn echt bijzonder vriendelijk. Maar het bleef een beetje stuntelig. ?En ik vind het jammer dat er zo weinig gasten waren. Daardoor ben je niet snel geneigd om nog een keer te gaan, terwijl Club Room het ruimschoots verdient. Vinden de Rotterdammers de SS Rotterdam te ver weg? Wat zou het zijn, Peet?
Peter: Het is blijkbaar moeilijk om een chic (de prijs is namelijk écht chic) restaurant in Rotterdam te draaien dat redelijk 'uit de loop' is. Met de nieuwe brug en het Deliplein is Katendrecht voor ons definitief een onderdeel van de stad geworden. Maar het lijkt erop dat het puntje van de Kaap met de Rotterdam erop, nog niet echt ontdekt is. Geheel onterecht.
Moni: Op naar de volgende. Ik heb er nu eentje in gedachten, dat raad je nooit.

FOTO MARTIJN VAN HENNIK