Restaurant De Harmonie won vorig jaar de Gouden Pollepel als beste restaurant in de regio Rijnmond. Vaak werkt het in zulke topzaken zo dat dan ook meteen de drempel hoger wordt: het zal er 'dus wel duur zijn'. Chef Marco Somer bewijst met zijn 15-euro-gerechtjes dat je bij hem nog steeds bijzonder kunt eten zonder dat het je de kop kost.
Fijn voor iedereen in Rotterdam die van lekker eten houdt: 'bistronomie'-restaurants als De Jong, Eetlokaal Kuiter, BIRD en Dertien doen er alles aan om op sterrenniveau te koken tegen zo normaal mogelijke prijzen. Er zijn ook klassieke topzaken die de omgekeerde weg bewandelen: de beste haute cuisine voor bedragen die je ook 'doordeweeks' in staat stellen om relatief goedkoop te genieten van het beste wat de stad op dit gebied te bieden heeft. Als je de inspanningen en strategieën van zulke verschillende chefs een beetje blijft volgen, móet het dus wel lukken om in Rotterdam optimaal aan je trekken te komen.
Op De Buik schreven we al eerder over de prima en heel betaalbare lunches waarvoor je tegenwoordig bij grote namen als Amarone, FG en Wereldmuseum terecht kunt. Maar in de avonduren zijn er in dezelfde categorie ook restaurants die je eveneens voor betrekkelijk weinig geld een diner kunnen voorzetten, compleet met alle culinaire toeters en bellen, én met de zorgzaamheid en sfeer die je in zo'n ambiance verwacht. Neem De Harmonie. Met terugwerkende kracht begrijpen we verdomd goed waarom de keuken van chef Marco Somer vorig jaar door Maarten van der Jagt van het AD tot het beste restaurant van de Rijnmond-regio werd verkozen.
Op De Buik zijn we nog te bescheiden om ons daar nu al volmondig bij aan te sluiten. Maar dat we op een aangename ervaring kunnen terugkijken, staat buiten kijf. Laten we eens wat aanbevelingen noemen: de schitterende, 72 meter diepe stadstuin aan de Westersingel, waarin je voor € 35,- een driegangenlunch krijgt, en die uitkijkt op de moestuin waarin Somer en zijn mannen onder andere frambozen, groenten, kruiden en bloemen kweken die je vers op je bord krijgt, gepresenteerd door een aimabele maïtre die joviaal en relaxed is.
De Harmonie is tijdloos goed
Verder, we noemden het al: de ongedwongen ambiance. De Harmonie heeft dan weliswaar nog het imago van een zakenrestaurant, maar ook in je maandagse kloffie en op je sneakers heb je geen moment het idee uit de toon te vallen. Daarbij: het is ook wel weer eens fijn om ergens te zitten waar de maaltijd, en alles wat daar bij komt, niet meer per se met termen als 'nouveau ruig', 'nordic', 'hipster', 'in het lab bedacht', 'op grootmoeders wijze' of 'bistronomie' hoeft te worden geduid. In De Harmonie van Somer heeft het er alle schijn van dat het 'alleen maar' om goed eten en 'uit zijn' mag gaan.
Jawel, de vaste menu's die ergens halverwege de vijftig euro beginnen en oplopen tot in de zeventig euro zijn ook voor ons maandbudget nog altijd te hoog. Maar als gezegd kan het in De Harmonie ook voor minder. Somer bedacht namelijk een reeks van 15 euro-gerechtjes die minstens zo'n goede indruk van zijn kwaliteiten geven en je dan ook gemakkelijk kunnen verleiden om er twee van te proberen. Kost je dan nog de kop niet. Er is onder andere keuze uit rund-kervelwortel-hazelnoot, kwartel-peer-saffraan, griet-bleekselderij-kerrie, kalf-topinamboer-knolselderij, rode mul-pesto-haricots verts en coquilles-sinaasappel-cacao. Sommige van die trio's zijn ook in de vega-variant te bestellen.
Wij kiezen met z'n tweeën uit die lijst voor de zwaardvis met kwarteleitjes, geconfijte aardappel, oestermayonaise en macadamia-crème, plús de mul met ijs van olijfolie en pesto-basilicum, plús boerderijduif met courgette in het zuur en geconfijte duivenpoot, plús het al genoemde kalf met topinamboer. We krijgen er versgebakken brood met eekhoorntjesbroodboter bij; heerlijk spul! Zoals te doen gebruikelijk gaan er veel volle lepels en vorkjes over en weer aan tafel. Vervolgens zijn het de mul en de duif die het hoogst bij ons scoren, en krijgt de zwaardvis met macadamia en die geconfijte kriel het minste punten. Maar opgeteld bij de amuses (ravioli van gamba met zoetzuur van tomaat en komkommer, alsmede krokantjes van ossenstaart en kreeft) hebben we beiden uiteindelijk voor zeg 8,5 punt aan lekkere hapjes op. En als we het ons goed herinneren, kwam ook Maarten van der Jagt van het AD op dat totaalcijfer uit.
Oké, oké, oké: wij moesten in De Harmonie net iets meer afrekenen dan 4 x 2 gerechtjes à € 15,- maar hadden we dan die paar glaasjes verdejo uit Rueda, de tempranillo uit Navarra, de moscatel de Setúbal uit Portugal en de bersig uit Zuid-Afrika moeten laten staan? Er zal geen schuldeiser ter wereld zijn die ons juist deze wijnen bij zo'n voortreffelijke avond had misgund. Vermoeden wij tenminste.
(Op de foto: chef Marco Somer in zijn moestuin)