Gauchos aan de Plas heeft niets tegen vegetariërs

Het was alweer een tijdje geleden dat ik er was. Gauchos aan de Plas is een goed geoliede machine geworden van beleefdheid, voorkomendheid, efficiëntie en oog voor detail. Het eten is van hoge kwaliteit gebleven. Een lekker weertje is een vereiste om op het heerlijke terras met uitzicht over de fraaie Bergse Voorplas te kunnen zitten, maar dan klopt het plaatje ook helemaal.

De laatste keer dat ik bij Gauchos was (niet at), vijf jaar geleden, werd ik geweigerd op een verlaten terras, op een vroeg tijdstip, op een doordeweekse dag. Met een schuin oog keek de ober naar mijn rok, die, ik geef het toe, raar was. Ik neem hem niet kwalijk dat hij zei geen plaats meer te hebben, het was echt een vreemde rok, een mosgroene met puntige banen, uit de Wereldwinkel, zo een die eigenlijk is ontworpen met een bosnimf in gedachten. Hoewel ik het wel jammer vond.

Informeel gekleed, maar hartelijk welkom

Hoe anders is het vanavond. Het terras stroomt langzaam vol, er zit van alles, van directeurtypes met stropdas tot Koreaanse expats in ongedwongen shirt tot een gezin met jonge kinderen. Ook mijn tafelgenoot en ik zijn informeel gekleed, maar we worden niettemin hartelijk welkom geheten. De gastvrouw van vanavond houdt de deur voor ons open en begeleidt ons naar een tafeltje op het terras.

Niet veel later krijgen we de kaart aangereikt door een vriendelijke serveerster, die ons de rest van de avond zal bedienen. Ze komt ongevraagd met twee bakjes water voor de hondjes in ons gezelschap en zorgt dat mijn vele, soms lastige (achtergrond)vragen aan de juiste persoon worden doorgespeeld. ('Wat voor groen ligt er boven op de salade?' Antwoord: jonge waterkers. 'Zijn de palmharten vers?' Antwoord: nee, dat kan niet, palmharten komen altijd uit blik. 'Hoe heten de bomen waar wij onder zitten?' Antwoord: ik heb het aan iedereen hier gevraagd maar niemand die het weet want het groen wordt door een tuinman bijgehouden.)

Onze vriendelijke serveerster komt met een grote afgesloten schaal aan waar vijf stukken vlees in liggen. Ze legt uit wat de verschillende cuts inhouden (het vlees komt rechtstreeks uit Argentinië, en is van 'jonge stierkalveren die dagelijks in alle vrijheid grazen op de uitgestrekte Argentijnse pampa's'), en noemt hun gewicht. Omdat deze informatie niet direct relevant is voor een vegetariër als ik, sta ik op om een foto van het tafereeltje te maken, maar ze gaat onverstoorbaar door met haar uitleg.

Een vegetariër in een vleesrestaurant

Mijn tafelgenoot heeft voor het Gauchos-menu à 23 euro gekozen en zal achtereenvolgens langs zien komen: mosterdsoep; steak (180 gram) met Franse frietjes en een salade; een dame blanche. Het is niet echt voor de hand liggend, maar ook zij die vleesloos door het leven gaan komen bij Gauchos aan hun trekken. Ik kies een salade met eerder genoemd palmhart en tomaat, ui, avocado, pijnpitjes met Gauchos-dressing: een flinke, goed gevulde salade met een dressing die goed in balans is. De serveerster komt met een reusachtige pepermolen langs waaruit ze wat over soep en salade maalt. Daarna volgen voor mij grove handgesneden frites en gegrilde groene asperges met knoflooksaus, maar ik kan kiezen uit zeker nog vijf vegetarische bijgerechten (zoals gegrilde rode puntpaprika's en verse spinazie met knoflook en citroen). Met een nagerecht bestaande uit een flensje met dulce de leche-ijs en dulce de leche is dit ruim voldoende, maar vooral erg lekker.

Zo waren wij vanavond getuige van een staaltje gastvrijheid en samenwerking waar menig restaurant wat van kan leren. Een losse, informele maar zeer correcte bediening door personeel in onberispelijke kledij dat maar één doel heeft: de gast een vlekkeloze ervaring bezorgen. Gauchos aan de Plas is wat mij betreft met lof geslaagd. Over de vorige keer dat ik hier was (niet at) hebben we het niet meer.