Club Room: Sjiek dineren aan boord van een cruiseschip

Ik ben al ontelbare keren voor werk of prive bij dit zusje van Hotel New York geweest, maar het schip heeft zoveel grandeur dat het steeds weer een beetje als de eerste keer voelt. Met vriendin Karen liet ik mij daarom door een watertaxi aan de eigen steiger van het cruiseschip afzetten voor een sjiek diner in de Club Room.

Love Boat

Ook die watertaxi is niet nieuw, maar zo’n spectaculaire tocht over de Maas verveelt werkelijk nooit. En hoe prachtig om La Grande Dame (zoals het ss Rotterdam ook wel genoemd wordt) vanaf het water te benaderen? Een mierzoet ‘love boat’ gevoel bekruipt ons: misschien zitten we straks wel aan de Captains Table bij Captain Stubing! En worden we ontvangen door Julie, met die zeer knap geföhnde coupe die altijd goed bleef zitten. En schenkt Isaac een drankje in, ons intussen op een kamerbrede glimlach trakterend! En… oké. We draven door. Even bij de feiten blijven: we zijn gewoon in Rotterdam.

We dineren vanavond dus in de Club Room. De Club Room is het fine dining restaurant van het ss Rotterdam. Ondanks het feit dat de Club Room al een tijdje draait, is het toch nog een beetje een onbekende in de stad. Jammer, want het is er spectaculair: de lampen, stoelen en lage plafonds… uit alles blijkt dat je daadwerkelijk op een luxe en authentiek cruiseschip bent beland.

Verrassingsmenu

We hebben gekozen voor een verrassingsmenu dus de kaart hebben we niet nodig. De maître komt vragen of wij zin hebben in het huisaperitief: Spanish Angel, wat een mix is van Cava en Liqor 43. Dat willen we wel. Het drankje is behoorlijk zoet dus één glaasje is meer dan genoeg, maar het is een goed begin van de avond. Met de jonge, vrouwelijke sommelier spreken we door hoe we het wijntechnisch willen aanpakken vanavond. Aangezien ik weet dat ik niet het allerbeste gedij op zes verschillende wijnen, hou ik het bij één wijn tijdens het eten en wellicht nog een dessertwijn. Tafelgenoot Karen gaat wel voor een arrangement, maar dan in Bob-vorm. Halfjes dus, perfect om toch lekker alles te drinken maar niet al te beschonken te raken. Wij zijn er klaar voor.

Eenhapsgerechten

We beginnen met een amuse, een rouleau van cassave met gerookte kalkoen en miso-mayonaise. De leuke kelner geeft ons een tip: in één keer in je mond doen want alleen dan proef je het gerechtje zoals het bedoeld is. Niet te veel priegelen met kleine hapjes. En gelijk heeft ‘ie: erg lekker! Na de amuse volgt huisgerookte zalm met bavarois van mierikswortel, gel van yuzu en een krokantje van witte rijst. Ook dit smaakt erg goed. De combinatie van de zalm met mierikswortel is een klassieker en doet het (ondanks het pittige karakter van mierikswortel) ook hier weer uitstekend. Alle smaken zijn prima in balans. Het is alleen te veel. Wat ons betreft had zeker een derde van het gerecht in de keuken mogen blijven. Karen drinkt er een lekker glaasje Riesling bij van Georg Mosbacher uit Phalz, Duitsland. En ik ben ondertussen begonnen aan de rode wijn van dit menu: een Amerikaanse Zinfandel uit Californië.

Tussendoor uitbuiken

Na de zalm nemen we even pauze om te genieten van de wijnen. We zien ondertussen dat het restaurant voor de helft gevuld is met gasten. Zouden er veel hotelgasten bij zitten? We zien stelletjes, oudere gezinnen en wij als twee vriendinnen dus. We hebben de indruk dat de sfeer van de Club Room met name wat oudere mensen aanspreekt, vanwege het nostalgische karakter. Vrij logisch eigenlijk.

Ons volgende gerecht dient zich aan. Wij zijn benieuwd. Op tafel verschijnt gebakken tongfilet met kerriebulgur, gegrilde miniprei en espuma van groene appel. Karen drinkt hier een glas Rias Baxias Albarino (Grangazan Etiqueta verde) uit Galicië, Spanje, bij. De tongfilet is zacht van smaak en de kerriebulgur is direct onze favoriet. En wat is dat minipreitje schattig!

Bediening in stijl

Als een vriendelijke dame ons bord weg komt halen, kijken we eens goed naar het prachtige uniform wat ze draagt. Geen twijfel mogelijk dat ze op een cruiseschip werkt: glimmende gouden knopen, strepen op de mouw en een naambordje in de vorm van het ss Rotterdam.

We krijgen na een kwartiertje wachten een runderbavette geserveerd. Deze komt met savarin van aardappel, gepofte minipaprika’s en een saus van zomertruffel. Karen is ingelopen en sluit aan bij mijn wijn: een Californische Zinfandel uit 2013. De bavette is zalig. Wat een zacht en smakelijk vlees! We doen het rustig aan, ook omdat we de bodem een beetje beginnen te voelen en we ‘moeten’ nog even. Ondertussenbedenken we hoe heerlijk het is om je af en toe culinair zo te laten verwennen en te laten verrassen, zonder menukaart.

De nagerechten

De volgende gang alweer. We krijgen het pre-dessert: panna cotta van appel met schuim van rode biet. Niks mis mee, maar het raakt ons niet echt. Zelf vind ik de structuur van panna cotta ook niet zo lekker: een beetje gelly á la een Monatoetje dat licht schuddend op je bord blijft staan. Maar het kan niet de hele avond bingo zijn natuurlijk.

Dan het echte dessert: cremeux van yoghurt met structuren van mango, yoghurtcrisps en mangosorbetijs. Superlekkere combinatie! We nemen er allebei een glas Blue Moscatel bij (Vindoe de la Tierra de Castilla, La Mancha) uit Spanje. Wat een heerlijk frisse dessertwijn is dit! Meestal schieten je tanden uit hun glazuur van dessertwijn maar deze is een stuk minder zoet en doet het uitstekend bij het frisse dessert.

Bijzondere beleving

Tijdens de nazit met koffie met chocolade, bespreken we wat we van de Club Room vinden. We hebben erg goed gegeten, dat staat als een paal boven water en de bediening was heel vriendelijk en betrokken. We kunnen ons daarnaast voorstellen dat je, om de cruisebeleving compleet te maken, ook aan boord blijft slapen. We denken dat het unieke karakter een kracht en tegelijkertijd een uitdaging kan zijn. Met overigens de nadruk op kracht. Ze zeggen weleens: kies en je wordt gekozen. Het ss Rotterdam heeft duidelijk gekozen: er is waarschijnlijk geen tweede plek in Nederland die dezelfde bijzondere beleving biedt.