De Burgemeester van goede smaak

Op een koude winteravond stappen we binnen bij De Burgemeester, waar we warm onthaald worden. Voor de goede orde: door Merijn, een van de eigenaren, niet door Rotterdamse burgervader Ahmed Aboutaleb. Al is de naam van de zaak wel een verwijzing naar een van zijn voorgangers, burgemeester Sjoerd Anne Vening Meinesz, waar ook de straat naar vernoemd is waar dit proeflokaal zit. We drinken er een biertje en laten ons verrassen door de smaakvolle gerechten. 

Sfeerproeverijtje 

Waar je bij een bezoek aan de burgemeester van Rotterdam wellicht je netste pak aantrekt, kun je bij De Burgemeester gewoon jezelf zijn. De sfeer is ongedwongen en hartelijk, en dit café aan de Burgemeester Meineszlaan in west lijkt niet z’n best te doen om de hipste hotspot van de stad te willen zijn, wat juist de charme is van deze plek. We starten de avond in het kroeggedeelte. De trots van De Burgemeester is het aanbod (speciaal)bieren. Er staan er meer dan dertig op de bierkaart, en dan hebben ze nog zes bieren op de wisseltap en exclusieve bieren op fles in de kelder verstopt liggen. Merijn serveert een proefplankje met vier biertjes en legt uit dat we het beste links beginnen, zodat de bieren aan de rechterkant op temperatuur kunnen komen. Schijnen ze nog smakelijker van te worden. 

Een goede bodem 

Het eerste biertje is uit eigen stad. Stoombier, een Pale Ale van Stadsbrouwerij De Pelgrim in Delfshaven. Een perfect licht biertje om mee te beginnen, al ga ik uit nieuwsgierigheid snel naar het tweede glas. Daarin zit Kaapse Matador, een bokbiertje van lokale helden Kaapse Brouwers. De naam doet vermoeden dat het om een stoer en sterk biertje gaat. Dat eerste klopt ook wel, maar in deze Matador zit een vleugje karamel, waardoor hij ook een beetje zoet is en lekker wegdrinkt.
Ondertussen worden er voor de nodige bodem borrelsnacks op tafel gezet een enorme portie pimientos de padrón met grove korrels zeezout en een schaal met loaded nacho’s. En met loaded bedoelen ze hier echt loaded: alle toppings die je op je nacho’s wilt hebben, zitten er op. Guacamole? Check. Jalapeño’s? Check. Gesmolten kaas en zure room? Check en check! 

Door naar het volgende level 

Voor de rest van de maaltijd gaan we naar boven. We duiken in de menukaart, die elke maand wisselt. Vaste waardes zijn de Black Angus Cheese Burger en flammkuchen. Deze maand kunnen we verder kiezen uit stoofvlees, melanzane alla parmigiana, gegrilde tijgergarnalen of een portobelloburger. Mijn hart gaat altijd sneller kloppen als er stoofvlees op de menukaart staat, dus die keuze is snel gemaakt. Mijn tafelgenoot loopt warm voor de portobelloburger. Niet veel later komt Tamara, die ons op de bovenverdieping bedient, met twee dampende borden de trap op. De stoverij wordt geserveerd in een vrolijk blauw pannetje met daaromheen de frietjes. Tot mijn grote vreugde blijkt de mayonaise Zaanse te zijn – wat mij betreft de allerlekkerste – dus daarmee worden bonuspunten gescoord. Tegenover me siert een flinke hamburger het bord. Het is altijd een uitdaging om zo’n unit fatsoenlijk op te eten. Gelukkig steekt er een flink mes uit de burger, dus een plan de campagne is snel gemaakt. Het burgerbroodje is een brioche. Geen slappe hap, maar echt een goed stevig en lekker brood. De vlezige portobello is afgetopt met blauwaderkaas en een chutney van cranberry’s en walnoten. 

Stoof en tripel  

Mijn stoof is gemaakt van malse rundersukade die de hele dag heeft geprutteld, waardoor het vlees mooi uit elkaar valt. Het is goed kruidig en een tikkeltje pittig. Tamara vertelt dat dat komt door de kruidkoek en het donkere rokerige bier dat de kok mee heeft laten stoven. Het gerecht combineert perfect met het vierde biertje dat ik nog heb staan, een kruidige tripel van LeFort, tijdens de World Beer Awards 2018 verkozen tot beste tripel ter wereld. Er zitten naar mijn smaak iets teveel Amsterdamse uitjes in mijn pannetje – daar ben ik nooit fan van geweest – maar deze zijn er makkelijk uit te vissen. Erbij hebben we coleslaw en gegrilde groenten. De coleslaw van rauwe witte en rode kool druipt niet van de mayonaise, is ook niet te zoet en daarom precies zoals we hem graag hebben. De groenten mogen iets langer onder de grill, want die zijn nog iets te rauw. 

Eind goed 

Voor het dessert overtuigt Tamara ons om voor iets zoets te gaan dat niet op de kaart staat: huisgemaakte churro’s met karamelsaus. We zijn dol op toetjes, maar de hoofdgerechten waren royaal, dus we pauzeren even voor we doorgaan naar het dessert. Dat is hier geen probleem: de zaak leent zich voor eindeloze avonden geouwehoer. Uiteindelijk komen de churro’s alsnog op tafel. Ze mogen iets knapperiger, maar de portie van zes is precies genoeg om te delen. Terwijl we nippen van een laatste kop thee vragen we Merijn over zijn café. Zo komen we te weten dat er hier eerst een onooglijke shisha-bar zat, waarbij de eigenaar alle karakteristieke elementen van het pand had weggewerkt. Zonde, want de ruimte is juist zo behaaglijk vanwege de prachtige hoge ramen, oude houten vloer en sfeervolle lambrisering. Gelukkig hebben Merijn en zijn zwager Anne, die samen De Burgemeester runnen, de sfeer weer teruggebracht in dit hoekpand en er weer een fijne plek van gemaakt voor een biertje en een goede maaltijd.