Een klassieke lunch in ‘het dorp’ bij Het Wapen van Rhoon

In Amerika de gewoonste zaak van de wereld maar in Nederland zijn we er niet zo snel voor te porren: dineren in het restaurant van een hotel. En dit is zeker niet altijd terecht! In ons eigen Rotterdam en omgeving zijn namelijk genoeg leuke en hippe hotelrestaurants te vinden. Wij onderzoeken daarom bij welke hotels je terecht kunt voor een goede maaltijd. Deze keer: Het Wapen van Rhoon.

Tv-kok bij de TROS

Op een zonnige vrijdagmiddag stappen mijn lunchpartner Jacqueline en ik het terras van Het Wapen van Rhoon op. Het Wapen van Rhoon bestaat uit een Brasserie, een Salon en een Eetcafé. Het Wapen is onderdeel van de GasteRhoon-groep van meesterkok Ad Jansen. Na jarenlang tv-kok te zijn geweest bij de TROS, heeft hij zich nu volledig gestort op zijn prachtige restaurants en hotels zoals Het Kasteel van Rhoon, Bellevue Groothoofd in Dordrecht en Het Wapen van Rhoon.

Geen fijne start

Als we een lekkere plek in de zon gevonden hebben, komt de dame van de bediening voorbij. Ze heeft het duidelijk erg druk en ook tijdens het brengen van de kaart steekt ze dit niet onder stoelen of banken. Niet echt een fijn begin van de lunch.

We bekijken de kaart, die bestaat uit een combinatie van verrassende gerechten en klassiekers. Zo zien we een visterrine met saffraanmayonaise en een roodfruitdessert met pepermuntmerengue staan, maar ook een Hollandse biefstuk met pepersaus en natuurlijk… een ‘good old’ Dame Blanche.

Omdat Jacqueline en ik de laatste tijd genoeg gelekkerbekt hebben, kiezen we allebei een nog-enigszins-te-verantwoorden-maaltijdsalade. Jacqueline gaat voor de carpacciosalade met overjarige kaas, spekjes, kappertjes, bieslook, sjalot en truffelmayonaise. Ik kies de salade met geitenkaas, gerookte kip, amandel, tomaat en ook truffelmayonaise. We nemen er een spa rood en een thee bij.

Dorps gevoel

Tijdens het wachten loeren we een beetje in het rond. Wat een heerlijk rustige plek met een bijna ‘dorps’ gevoel is dit. En dat terwijl we vlakbij Rotterdam zitten met het metrostation op 150 meter afstand. Om ons heen zien we lunchende zakengasten en een jong gezin met een kinderwagen. Dit prachtige gebouw met heerlijk terras straalt kwaliteit uit, maar nodigt tegelijkertijd uit om de schouders even ontspannen te laten zakken. We kunnen ons een slechter begin van het weekend voorstellen.

Het komt weer goed

Na een kwartiertje worden onze gerechten gebracht. De carpaccio ziet er goed uit. De truffelmayonaise is helaas wat overheersend, waardoor het vlees minder goed tot z’n recht komt. Het brood is lekker, alhoewel het eigenlijk meer een boterham is dan zo’n fijne dikke snee ambachtelijk brood. Het voorverpakte kuipje boter doet een ieniemieniebeetje afbreuk aan de kwaliteit die deze plek uitstraalt. Mijn salade is lekker fris en heel goed gevuld. De geitenkaas is echt zalig, maar veel te veel en overheerst daarom wat. De kip is van het type ‘broodbeleg’, wat ik jammer vind, maar de smaak is prima. We eten lekker maar spatten niet uit elkaar van enthousiasme.

Als onze dame de koffie (Illly: altijd goed) komt brengen, is het wat rustiger geworden en is ze gelukkig weer wat vrolijker. We maken een praatje en zijn de moeilijke start van de lunch snel weer vergeten.

Sleutel van de voordeur

Na de koffie gaan we binnen betalen en worden verrast door het prachtige interieur van de Brasserie. Het hotelgedeelte van Het Wapen van Rhoon bestaat uit tien hotelkamers en blijkt vooral de sfeer van een kwalitatief zeer goede Bed & Breakfast te hebben. De dame vertelt dat gasten die buiten receptie-uren willen inchecken, gewoon een sleutel van de voordeur krijgen. Alhoewel dit eigenlijk niet eens nodig is, want hier ‘in het dorp’ kan de deur nog gewoon ’s nachts open blijven staan.