Mo blijft doorgrillen bij Grillig

Restaurant Grillig, de plek waar twee oude schoolvrienden de handen ineensloegen achter de houtskool-barbecue aan de Nieuwe Binnenweg. Twee jaar later staat er nog maar één vriend te grillen, maar even gedreven als voorheen stelt hij de lekkerste sandwiches samen. Een plek waar het woord ‘vers’ centraal staat. Wij waren razend benieuwd naar het broodje met huisgemaakte friet, vlees en groenten.

Tweeëneenhalf jaar geleden openden twee oude schoolvrienden, Thomas en Mo, Grillig. Ontstaan uit een jongensdroom die zij met trots tot werkelijkheid hebben gebracht. Helaas heeft een van de twee de onderneming verlaten. Een zaak runnen gaat je niet in de koude kleren zitten en dat merkte Thomas ook. Mo Otmani gaat gelukkig even gedreven als voorheen door. 

Restaurant Grillig 

We rijden regelmatig langs dit restaurant. Menig Binnenwegbezoeker zal het ermee eens zijn dat een parkeerplek vinden even zeldzaam is als het nee zeggen tegen een lekker dessert. Maar op een rustige zondagmiddag is het zo ver. Parkeerplek? Check! Tafeltje vrij bij Grillig? Dubbelcheck, dus let’s go!
Bij binnenkomst is Mo al druk in de weer achter de grill, maar we worden hartelijk ontvangen. Het vuur vlamt wild tussen de spaken van de grill door en onder het genot van de aanbevolen avocado-dadelsmoothie vertelt Mo over de nieuwe ontwikkelingen van de lunchroom: “Ik doe alles zelf zonder personeel, behalve dan het bezorgen. Ja, het is zwaar maar het zeker waard.” Terwijl hij heen en weer loopt om de bezorgbestellingen samen te stellen, is de passie en gedrevenheid terug te zien. 

Tante's harirasoep 

Tijdens ons bezoek is het erg rustig, wat volgens de eigenaar geen gewoonte is. De telefoon blijft rinkelen voor bezorgbestellingen en de grill blijft vlammen. Allerlei verschillende broodjes, smoothies en schotels staan achter de toonbank op grote zwarte borden geschreven. Wij kiezen voor de boqadio en de merguez, beide op een wit broodje. Om de trek alvast te stillen, bestellen we een door Mo’s tante huisgemaakte Marokkaanse Harirasoep. Erg lekker op smaak en een prima voorafje op wat komen gaat. Vanaf ons tafeltje kunnen we de geuren van het gegrilde lamsvlees en merguez al ruiken. “Geloof me, jullie gaan dit echt lekker vinden. Dit is wat je noemt vers”, klinkt het zelfverzekerd achter de grill vandaan. Wij zijn razend benieuwd. 

Marokko in Rotterdam 

Subtiel introduceert hij een stukje van zijn Marokkaanse roots in zijn zaak. Onder de houten landkaart van Marokko presenteert hij de Marokkaanse stad Fes waar de leerlooien gevestigd zijn. Hiernaast hangt natuurlijk ook Nederland, waar het ontstaan van de zaak staat omschreven. De fijne lichtinval van deze zonnige dag schijnt fel op de muur en dankzij de grote ramen kunnen voorbijgangers ongegeneerd gespot worden. Vervelen tijdens het wachten doe je hier dus niet.

Sandwich

De broodjes komen eraan en wij kijken beiden een beetje geïntimideerd naar de bestelde boqadio. Een berg van verse groenten, lamsvlees en huisgemaakte friet met een broodje. De boqadio wordt geserveerd op een veel kleiner bord dan het broodje merguez. Dat wordt dus switchen van bord na het verliezen van te veel frietjes. De combinatie en samenstelling van deze ingrediënten heeft ons erg verrast. Vooral de olijven, die we eerst totaal niet begrepen, vallen ineens op hun plek. Het merguezbroodje is ook erg smakelijk, maar niet heel speciaal. Ook misten wij nog een extra worstje, wat dit broodje had versterkt. De prijswinnaar van deze middag is dus de boqadiosandwich. Lekker veel voor weinig geld. Een lunch die zeker thuishoort in het rijtje ‘goedgevuld’. Geen zin om een stap buiten de deur te zetten? Dan bestel je er gewoon een voor thuis. Gegarandeerd gemaakt met evenveel passie.