Schepen kijken op zijn Rotterdams bij Paviljoen Struis in Ridderkerk

Onderweg krijgen we de indruk dat onze GPS ons compleet de verkeerde kant op stuurt. Als we aankomen op een soort industrieterreintje kunnen we ons niet indenken dat dit de juiste plek is voor een sfeervol restaurant. Maar niets is minder waar!

Rotterdams uitzicht

Het kakelverse gebouw van Paviljoen Struis staat op een mooie plek aan het water. Vanaf het terras (waar de spreekwoordelijke puntjes nog op de i worden gezet) en de raamtafels kun je je bijna geen Rotterdamser uitzicht wensen: je zit er echt ‘front row’ als het gaat om scheepjes kijken. Of eigenlijk gewoon: enorme zeecontainers kijken. Ook zien we de waterbus vlakbij het paviljoen aanleggen. Binnen twintig minuten zit je dus gewoon in Rotterdam.

Nu al sfeervol

Binnen worden we verrast door de sfeer die er al heerst in dit nieuwe gebouw. We zien een mooie mix van invloeden van de voormalige werkplekken van Michael en Claire, afgewisseld met hun eigen smaak en creativiteit; een beetje Hotel New York, een beetje Villa Augustus, maar vooral veel Michael en Claire.

We lopen langs de eigen ‘kiemen- en spruitentuin’, de open keuken en de handig ‘weggewerkte’ kinderspeelhoek. De ruimte is groot, maar het restaurant is ingedeeld in verschillende wijken. Zo voelt het helemaal niet alsof je in een restaurant van formaat terechtgekomen bent. Als we een tafeltje uitzoeken, overwegen we om aan de bar bij de schaal- en schelpdieren te gaan zitten. Uiteindelijk wint het uitzicht het toch van de schelpdieren en kiezen we een tafeltje aan het raam.

Vergaderkas

We bestellen allebei een glas Bianco di Stella, want het zonnetje schijnt. Helaas is de wijn een beetje lauw dus we vragen een ijsklontje. We krijgen de kaart terwijl Michael vertelt wat er in hun buitengebiedje allemaal nog gaat gebeuren. Er komt een tuin met fruit en eetbare planten en bloemen en een kas waarin je kunt vergaderen. Dat klinkt goed!

Op de kaart zien we een breed aanbod aan gerechten voor ontbijt, lunch en diner. Heerlijk, je kunt hier dus de hele dag terecht. Uit de oesterbar kun je bijvoorbeeld kiezen uit kokkels, langoustines, kreeft of een plateau Fruits de Mer. En als je liever vlees eet, is er eendenbout, lendebiefstuk of een ‘good old’ patatje stoofvlees. Om maar eens een paar voorbeelden van de uitgebreide kaart te noemen.

Uit de snackbar

Gezien het grote aanbod kiezen we wat voorgerechten uit de snackbar om te delen: ansjovis, inktvisringen, paddenstoelen trifolati en Iberico ham. De ansjovis is superlekker, maar wel een beetje weinig. De trifolati had voor ons meer op smaak gemogen, maar wij zijn beiden dan ook groot fan van Spaanse en Italiaanse knoflookbommen. De inktvisringen zijn goed en echt heel lekker, maar winnen het stiekem toch net niet van de ringen van Hotel New York. Maar dat is dan ook best lastig. De Iberico ham is lekker en altijd te weinig.

De kaart maakt het kiezen voor het hoofdgerecht opnieuw moeilijk dus we willen weer delen. Lekker een beetje knabbelen van allemaal kleine bordjes.
We kiezen voor (hoe kan het ook anders) spaghetti vongole, risotto met asperges, geroerbakte groente en een garnalenkroketje. Ook nu eten we oprecht lekker, maar toch hadden de spaghetti en risotto van ons nog iets meer op smaak gemogen. Tijdens het eten valt op dat het publiek heel gevarieerd is: gezinnen, zakelijke gasten en verderop zit een dame alleen te eten. Altijd een heel goed teken!

Als we klaar zijn vraagt de serveerster of we nog een dessert willen. Michael had ons al ingefluisterd dat ze zelfgemaakte taarten hebben, maar we kunnen echt niet meer. We evalueren ons bezoekje met een kop thee en kunnen niet anders dan concluderen dat hier duidelijk vakmensen het scepter zwaaien. Alles ziet er heel netjes en schoon uit, het restaurant is met smaak ingericht en we hebben lekker gegeten. Een hele prestatie voor een zaak die 3 weken open is!

Complimenten aan Michael en Claire, wij hebben er alle vertrouwen in dat Paviljoen Struis Ridderkerk culinair weer een stukje beter op de kaart gaat zetten.