Sit back and relax bij The Oyster Club

Met het gedekte linnen, de deephouse die uit de boxen klikt en de oesterplateaus die je om de oren vliegen, is The Oyster Club nu al niet meer weg te denken uit het Rotterdamse straatbeeld. Pas vier weken open maar nu al een daverend succes: een tent waar je je kunt laten verwennen in verschillende gradaties. Kies voor een op de huid gebakken zeetong met een goed glas Sauvignon Blanc of ga los met een vijfgangenmenu, bestel een cocktail en lounge tot in de late uurtjes.

Ambiance

Op een donderdagavond gaan we langs bij The Oyster Club. De ontvangst door de eigenaar en de gastvrouw is warm en gezellig. Er wordt ons de hand geschud, we maken een praatje en worden verleid tot een aperitiefje aan de bar. Overal is aan gedacht bij deze tent: de haakjes waar je je tas kunt ophangen onder de bar, de dj die precies aanvoelt welke muziek past bij het moment en de open keuken waar je, naast de heerlijke geuren, een glimp kunt opvangen van de hardwerkende chefs. Het interieur is modern doch intiem. Aan weerskanten zijn zitjes gecreëerd die het toelaten om intiem te kunnen dineren met een gezelschap. Achter de grote bar in het midden, die de grote ruimte doorbreekt, staan de barmannen cocktails te shaken en wijnen uit te schenken. Achterin de zaak bevindt zich de cocktailbar. Een afgesplitst deel van het restaurant waar je alvorens het dineren (of juist daarna) terecht kunt voor een cocktail, leuk concept waardoor je toch eerder geneigd bent langer te blijven hangen. Na ons aperitief, een Nieuw-Zeelandse Sauvignon Blanc uit de Malbourough streek, verplaatsen we ons naar het toegewezen zitje.

Wijn en oesters

Ons tweede glas Sauvignon Blanc wordt ingeschonken. De barman kon ons helaas niet veel over de wijn vertellen, onze gastheer van de avond daarentegen wel. We drinken een Cloudy Bay Sauvignon, een van de eerste wijnhuizen uit Malbourough die de Nieuw-Zeelandse wijnen op de kaart heeft gezet. De druiven worden daarnaast ’s nachts geplukt om zo een te vroege gisting in het proces te voorkomen, waardoor de intense fruitsmaak behouden blijft. Dit komt de smaak ten goede, het is een frisse wijn waarin je tonen van passievrucht en mango terug proeft. De wijn is tevens een mooi bruggetje naar de eerste gang van de avond: een oesterplateau. 

Voor ons op tafel wordt een plateau geplaatst met vier verschillende oesters: Blanc de Normande (een Franse klassieker uit Normandië), Zeeuwse Creuses, Tsarskaya (ook een Franse oester, vernoemd naar de Russische Tsaar die vroeger alle oesters uit het gebied daar heeft opgekocht) en tot slot de bekende Gillardeau. Hierbij worden drie verschillende toppings gereserveerd: de klassieke rode wijnazijn met een brunoise gesneden sjalotje, bloody mary en tot slot een Ponzu dressing. Dit laatste is een minder zoute, en daardoor dus frissere, versie van sojasaus en tevens onze favoriet. We kenden de combinatie Ponzu met oester nog niet, maar het kan wat ons betreft niet lang duren voordat meer restaurants dit voorbeeld zullen volgen. Het combineert echt uitstekend. Fun fact: elke vrijdagmiddag kun je hier oesters slurpen voor €1,- tussen 17:00-19:00! 

Het menu

Voor de volgende gang wordt er een Verdejo uit de Rueda ingeschonken, volgens de gastheer een van de beste in zijn soort. Het is een frisse wijn met een wat bittere afdronk die goed combineert met de volgende gang: langoustines van de grill met pepertjes, knoflook en Spaanse barbecuesaus. Hierbij worden gamba’s geserveerd in een soortgelijke peper en knoflookmarinade, maar dit keer met een frisse Griekse yoghurtmayonaise met munt. Wanneer wij de eigenaar vragen hoe hij op deze twee gerechten is gekomen, antwoordt hij dat ze hebben geprobeerd originelere tegenhangers te vinden van de olieachtige gamba en langoustine om een soort verrassende frisheid te creëren die je vaak mist bij de vettige gebakken schaal- en schelpdiergerechten. We knikken en beamen dat dit niet anders dan een zeer geslaagd project is.

De borden worden zorgvuldig gedebrasseerd, er wordt ons nogmaals gevraagd of het gesmaakt heeft en de volgende wijn verschijnt op tafel: een Chardonnay uit de Bourgogne. Zelf zijn we minder fan van Chardonnay, maar er wordt ons verzekerd dat dit weinig te maken heeft met de botigere Chardonnay zoals we ‘m kennen. Intussen wordt er een sushiplateau onder onze neus geschoven met een proeverij van verschillende sushirollen: spicy tuna, torch salmon, tiger ebi maki, maar ook wagyu beef nigiri en pekingeend maki. We moeten de gastheer wederom gelijk geven, want de Chardonnay combineert er perfect bij. Leuke bijkomstigheid: de wagyu nigiri wordt aan tafel geflambeerd!

Onze volgende wijn is een rode Bordeaux en ons carnivoren hart begint wat sneller te kloppen: zouden we ook een stukje vlees krijgen? Op tafel verschijnt een grote schaal met fijngesneden vlees met daaromheen allerlei soorten smaakmakers zoals ansjovis, mosterd en peterselie. Vervolgens gaat een van de gastheren hiermee aan de slag en bereidt de klassieke steak tartaar voor je neus. Echter, voordat deze wordt geserveerd mag je het gerecht proeven en nog aanvullen naar smaak met een van de smaakmakers.

We vernemen dat onze volgende gang bestaat uit een stukje zeetong. We zijn echter al overgegaan op de rode wijn en onze gastheer hoort ons wikken en wegen. Hij ontneemt deze echter twijfel meteen door aan tafel te verschijnen met een gekoelde Pinot Noir (uit hetzelfde wijnhuis als de Sauvignon Blanc aan het begin van de avond). De gekoelde rode wijn is een gewaagde (en tevens ook ondergewaardeerde) optie om te schenken bij vis maar wij durven het aan. De zeetong wordt aan tafel gefileerd en vervolgens klassiek geserveerd met een citroentje en een botersaus.

We beginnen langzaamaan vol te geraken maar er wordt ons gegarandeerd dat we de volgende gang écht niet willen missen: een klassieke filet mignon geserveerd met haricot verts en Franse frieten. Hierbij wordt de laatste wijn van de avond geschonken: een klassieke Rioja uit Spanje. Voordat we ons weer naar de bar verplaatsen voor een allerlaatste afzakkertje, genieten we nog van een crème brûlée, heel bijzonder is het niet, wel lekker. We rollen dan ook snel naar de bar waar we al de hele avond toeschouwer zijn geweest van de barman die de meest spectaculaire cocktails bereidt en sluiten de avond af met een Pornstar Martini.

Samenvattend hebben we een topavond gehad bij The Oyster Club. Wel is het zaak om een dikke zak geld mee te nemen, maar geloof ons, dan word je tot de laatste minuut in de watten gelegd. Benieuwd geworden naar deze zaak? Volgende week donderdag 14 juni zal de officiële openingsparty plaatsvinden.