De Buik bracht een bezoek aan The Lake House. Dit paviljoen in het Lage Bergse Bos, tussen Hillegersberg en de Rotte ingeklemd, biedt alles voor een culinair mini-uitje, inclusief een fancy setting en, voor wie net als wij lastig kan kiezen, een verrassingsmenu.
The Lake House ligt - niet verrassend - aan een meer

The Lake House, geopend in 2018, verwelkomt al 5 jaar haar gasten in het Lage Bergse Bos. Dit restaurant aan het naamloze meertje in het bos wordt veel bezocht door wandelaars en menig bewoner van Hillegersberg en wijde omstreken. In de zomermaanden komt The Lake House echt tot leven met het grote, zonnige terras. Met een hondvriendelijk gedeelte kunnen gasten ook heerlijk in het gezelschap van hun trouwe viervoeters vertoeven.
Stijlvol dineren

We komen aan en de vrolijke kerstlichtjes stralen ons al toe vanuit de verte. We maken onze entree en worden direct verwelkomd bij de receptie en worden naar onze plek begeleid.
Ondertussen glijdt onze blik over het stijlvolle interieur van het restaurant. De zaak is ingericht met design items; luxe ronde zitjes, bijpassende koperen hanglampen, naast de strakke bar staat een grote klimaatkast voor wijnen en er is zelfs een private dining area met moderne roze sfeerverlichting. De decoratie van bloemstukken, vazen en sierkussens maken het een gezellig geheel. We komen aan bij onze tafel, onze eigen booth - heel fancy. Eigenaar René komt ons al tegemoet en vraagt ons wat we willen drinken. Daar hoeven we niet lang over na te denken, want deze sfeer vraagt om bubbels, cava it is!
Vleesliefhebbers opgelet

Voor liefhebbers van vlees is dit de ideale plek, want het menu biedt een uitgebreide selectie vleesgerechten, variërend van smakelijke burgers tot sappige steaks, ribeye en zelfs wagyu. Met al dat lekkers besluiten we om ons te laten verrassen en kiezen voor het seizoensgebonden chefsmenu, bestaand uit drie gangen.
Voor mij de variant met vlees en voor mijn tafelgenoot vis omdat zij geen vlees eet, uiteraard kan de chef hier een passende oplossing voor bedenken. Ondertussen komt er een mandje kraakvers brood op tafel, met huisgemaakte kruidenboter.
Crème de la crèmeux

Het voorgerecht is een feest om naar te kijken, de crèmeux van gerookte zalm en mierikswortel staart ons aan met een sierlijke garnering van radijs, komkommer en vrolijke bloemblaadjes. Niet alleen onze ogen maar ook onze smaakpapillen worden goed de kost gegeven.
De zijdezachte cremeux smelt op onze tongen en heeft een volle romige smaak. Ook de porties zijn niet mis, een traktatie voor zalmfanaten. Heerlijk in combinatie met een glas Chardonnay.
Gevoel van najaar met winterse smaken

Het is voor mij al even geleden dat ik lam heb gegeten, dus ik keek vol verwachting uit naar het hoofdgerecht: de lamsschouder met jus en cantharellen vergezeld van een smaakvolle compositie van rode kool, geitenkaas en bulgur met biet. De gestoofde lamsschouder is een kunstwerk op het bord, dat door de subtiele aanraking van mijn vork al uiteenvalt.
De aroma's vermengen zich in een harmonie van smaken, waarbij de zachte lamssmaak samensmelt met de aardse tonen van rode kool en de romige geitenkaas. De bulgur met biet voegt een verrassende textuur en een zoete noot toe.
Mijn tafelgenoot, de viseter, kreeg de kabeljauw met een beurre blanc-saus, geserveerd met dezelfde bijgerechten. De kabeljauw is licht en zacht, en de beurre blanc-saus voegt een rijke, herfstachtige smaak toe aan het gerecht.
De combinatie van de subtiele vis met de bijgerechten brengt een najaarsgevoel met een winterse smaakbeleving. Een mooi voorbeeld van hoe kabeljauw dus niet alleen in de zomermaanden een heerlijk gerecht kan zijn, maar ook in dit seizoen uitstekend tot zijn recht komt.
Tiramisu aan tafel

We sloten onze maaltijd af met een veelbelovende variant van de klassieke tiramisu. Het dessert werd op een desserttrolley aan tafel bereid, wat een leuke en interactieve ervaring toevoegde aan de avond. De chef begon met het opbouwen van het dessert: een combinatie van biscuit gedrenkt in een tiramisumengsel met Frangelico, overgoten met een royale scheut Frangelico en een weelderige toef mascarpone, gevolgd door een finishing touch van cacao en amandelschaafsel.
De Frangelico was helaas overheersend in dit verder mooie dessert dat op een gedurfde en creatieve manier gepresenteerd werd. Mede hierdoor was de ruime hoeveelheid te veel voor onze buiken, wat ons betreft geldt voor de volgende keer bij het dessert: less is more.