In het industriële Lloydkwartier schuilt sinds twee jaar Trattoria Sophia. Dit restaurant is opgericht naar de Italiaanse culinaire traditie: het gebruik van smaakvolle, eenvoudige ingrediënten komt samen met een behoorlijke dosis ongedwongen gezelligheid.
Pizza’s uit de houtoven en huisgemaakte pasta’s prijken bovenaan de menukaart en in de open ‘cucina di Sophia’ staan de chefs met passie te koken en roepen ze zo nu en dan een woordje Italiaans naar elkaar.
Een fijne binnenkomer

Als je Sophia binnenstapt, word je overladen met gastvrijheid en een welkome sfeer. Het personeel begroet je met een lach en het interieur met rustiek houten meubilair straalt warmte en gezelligheid uit. De stijlvolle bar met een behoorlijk arsenaal aan drankflessen nodigt uit tot een limoncello spritz of scroppino.
Vooraf krijg je een focaccia van het huis, die wij op Italiaanse wijze nuttigen door deze te dopen in extra vierge olijfolie. Aangezien dit de eetlust opwekt, bestellen we gauw twee antipasti.
Smaakvolle start
De tartaar van tonijn wordt geserveerd op stracciatella (de romige binnenkant van burrata), met wat pistache en een zuurtje van citroenrasp. Ook proeven wij krokant gebakken geroosterde groene asperges, die samen gaan met pecorino kaas en een crostini met guanciale en hazelnoot ernaast.
Italiaans ten top

Op de kaart staan een aantal klassieke pizza’s zoals een pizza salame en quattro formaggi, maar er zijn ook meer onderscheidende pizza's die je bij Sophia kunt proeven. Omdat de pasta’s ook lonken, bestellen wij een kleine maat pizza om hiervoor een plekje in onze maag over te houden. Zo wordt de pizza ‘nduja verder geserveerd met tomatensaus, gekarameliseerde rode ui voor een frisse touch en zwarte olijven. Mozzarella én burrata maken dit af.
De Sophia is een groene pizza: de basis bestaat uit courgettecrème in plaats van tomatensaus. De groene saus is vol van smaak, en de zongedroogde tomaat, courgette, amandel, basilicum, mozzarella en ricotta geven de pizza een eigen karakter. De luchtige en lichte bodems van de pizza’s zorgen ervoor dat wij ze in een oogwenk soldaat maken, vergezeld door een fruitige chardonnay.
Pasta met een bite

Onze Italiaanse bingokaart maken wij vervolgens compleet met een pasta. Wij eten een orecchiette met pesto van tomaat, gecombineerd met amandelen, basilicum en ook hier weer romige stracciatella kaas. De huisgemaakte pasta is al dente gekookt, heeft een goede bite en krijgt het podium dat het verdient in dit gerecht.
Tijdloze aantrekkingskracht

Wij sluiten de avond af met een dolce, namelijk een huisgemaakte tiramisu, geserveerd in een beker. Ook staat er een vijgen-amandeltaart op de dagkaart. Deze taart is belegd met stukjes vijg, is van buiten erg knapperig en doet denken aan boterkoek. Met de laatste hap eindigen wij met een voldaan gevoel onze reis door de Italiaanse keuken. Sophia heeft wederom de tijdloze aantrekkingskracht van la cucina Italiana bewezen.