In Amerika de gewoonste zaak van de wereld maar in Nederland zijn we er niet zo snel voor te porren: dineren in het restaurant van een hotel. Dit is zeker niet altijd terecht. In ons eigen Rotterdam en omgeving zijn namelijk genoeg leuke en hippe hotelrestaurants te vinden. Wij onderzoeken daarom bij welke hotels je terecht kunt voor een goede maaltijd. Dit keer gingen we op pad voor een lekker diner bij Villa Augustus in Dordrecht.
Villa Augustus is het tweede kindje van het gouden trio Daan van der Have, Dorine de Vos en Hans Loos en ligt vlak aan het water van het Dordtse Wantij.
Het oer-Rotterdamse gezegde ‘hoe dichter bij Dordt, hoe rotter het wordt’ gaat in dit geval bepaald niet op. Integendeel: Daan, Hans en Dorine zijn er in geslaagd om van Villa Augustus een bestemming op zich te maken. Uit de hele omgeving komen mensen om zich lekker onder te laten dompelen in de unieke sfeer die er hangt. Want wat is het toch altijd een heerlijk feestje om bij Villa Augustus te zijn. Dit zijn ondernemers met lef en een eigen visie, die wars zijn van oppervlakkige trends. Echte visionairs.
Marktcafé entree

Het begint al als we op een koude vrijdagavond via het Marktcafé naar binnen gaan. Een oase van verse groenten, fruit, zelfgebakken brood, koeken, taart en een walhalla aan unieke snuisterijen. Hier vind je 100% zeker een fijn (kerst)cadeautje. Niet goedkoop maar altijd bijzonder. We snuffelen zo lang rond dat we bijna vergeten dat we hier eigenlijk zijn om te eten.
Bubbels

Het is een uur of 19.00 en het restaurant is ongeveer voor de helft gevuld. De herkenbare, gezellige reuring komt ons al tegemoet. Omdat er altijd wat te vieren valt, beginnen we lekker met een glas cava. We krijgen de kaart van een vriendelijke, jonge kelner en kiezen eerst wat hapjes voor bij de bubbel.
We gaan voor boquerones (gemarineerde ansjovisjes) en rauwe groenten (tomaat, gele biet, venkel, komkommer, paprika en wortel) met bagna cauda, een warme dipsaus op basis van ansjovis en knoflook. En die is toch lekker! We dippen er op los.
Groenten (en fruit!) spelen overigens een belangrijke rol in het concept van Villa Augustus: tussen het restaurant en het hotel in de Watertoren (een apart gebouw op het terrein) liggen de tuinen waar van alles zelf verbouwd wordt door een heel leger aan tuinmannen en –vrouwen. Villa Augustus dankt haar naam dan ook aan de oogstmaand Augustus.
Eerste gang

We kijken verder op de kaart, die overigens niets meer is dan een beetje vies geworden dubbelgevouwen A3-tje. We realiseren ons dat een dikke, shiny menukaart hier niet past, maar dit is toch iets te goedkoop wat ons betreft. We kiezen een voorgerecht om te delen: paté van landvarken met rucola en kweepeer. Ondertussen stapt mijn tafelgenoot Karen (een andere Karen dit keer) over op een glas grüner veltliner en ik kies voor de rode Fatalone primitivi. De kelner meldt dat we nog kunnen wisselen als we de wijn niet lekker vinden. Netjes. Ook super: we willen graag bubbelwater en dat komt hier gewoon kosteloos uit de tap.
Ons voorgerecht arriveert.De paté is vol van smaak en lijkt (uiteraard) in de verste verte niet op paté die je op je brood smeert. Hij is grof en met een lichte anijssmaak. De kweepeer smaakt ook heel goed en is niet te zoet. Het is erg lekker, maar wel veel als voorgerecht voor één persoon. We zijn blij dat we ‘m gedeeld hebben.
Uit de houtoven

Dan kiezen we voor een pizza uit de houtoven, met gorgonzola, spinazie en walnoten en een halve kreeft (ook uit de houtoven) met rozemarijnfrites en salade (uit de tuin natuurlijk). De pizza is groot en onwijs lekker en ik ben niet eens een echte pizzafan. De gorgonzola is niet overheersend en de pizza is knapperig. De kreeft is zacht, smaakvol en zoals altijd veel te weinig. We zitten heerlijk te eten.

We eindigen met koffie, thee, een kokosmakroon en een stuk citroencake. Die laatste is ook weer heel groot. We proeven meteen dat dit van eigen makelij is, en op de terugweg door het Marktcafé inderdaad dat deze smakelijke zoete happen ook voor thuis gekocht kunnen worden.
Villa Augustus blijft een parel met een geweldige eigen smoel. Ik begrijp wel waarom ze al tien jaar een trekpleister zijn in Dordrecht. Volgende keer komen we met de Waterbus en blijven we slapen.