Of je Blow Beach in Kijkduin nog een strandtent mag noemen is de vraag. Je eet hier een pizza waar ze in Napels al voor in de rij zouden gaan staan. En dan heb je het nog niet eens gehad over de bezielende wind die in de keuken van Blow Beach waait.
Chef-kok Martin Bos kookt heerlijke zomerse gerechten van schijnbaar Frans-Italiaanse mediterrane eenvoud. In alle details proef je zijn liefde voor koken. Kruidigheid, frisheid en creativiteit, op een niveau waar menig restaurant jaloers op mag zijn.
Pizza, soul food en compromis met klasse
Eten in een strandtent aan de Hollandse kust. Wat mag je verwachten? Veel meer dan een hamburger, saté, patat, spareribs, 'knoflook', gamba's of een caesarsalade met veel te veel fantasie, dat is zo’n beetje de norm.
Als we de bevlogen (mede)eigenaar Floris Overgaag van Blow Beach spreken we over wat strandgasten verwachten en hij zelf graag zou serveren, zegt hij erover: “We hebben het geprobeerd, maar dan kom je erachter dat je te maken hebt met verwachtingen van gasten. Je kunt ook niet de hele avond gaan uitleggen wat soft shell crab of coquilles zijn. Je zag ook dat toeristen de kaart checken om vervolgens naar de buren te vertrekken voor een hamburger frites.”
“De oplossing vonden we in een compromis. We kozen ervoor om rond een pizza shack – een container met een traditionele houtovenpizza – Blow Beach 2.0 op te bouwen. Door die pizza-oven spelen we op de wens van veel gasten in, we kunnen de grootste piekdrukte aan én heel belangrijk; onze chef Martin Bos kreeg alle ruimte.”
Ambities aan het strand
De ambities van de Rotterdamse chef Martin Bos zijn niet gering als we hem de fraai gedresseerde voorgerechten horen toelichten. "Deze inktvis is 5 uur lang sous-vide gegaard op 55 graden, daarna gegrild op de grill, daarbij saffraan aioli, gremolata (pesto van gehakte peterselie), bruschetta van huisgemaakte focaccia uit de pizzaoven en een garnering van nootachtige tahoon cress."
Als tweede gerecht een tomatensalade van Franse "heirloom" tomaten, gegrilde ‘wilde’ wijngaardperzik, frisse stracciatella en basilicum. De salade is op smaak gebracht met een goede vinaigrette en parels van olijfolie.
En of het niet op kan, ook nog een zachte romige pata negra ham op een foccacia met frisse concassé van tomaat en als zwoele twist Spaanse pimentón dulce.
De lat gaat omhoog
Er spreekt zo enorm veel zelfvertrouwen en smaakgevoel uit de gerechten dat een gevaarlijk beoordeling verschijnsel optreedt. De beoordelingslat wordt door de kok zelf hoger gelegd. Anders gezegd: het steekt zo goed in elkaar dat je juist op details gaat letten.
En dat is een enorm compliment voor een kok. Zo betrap ik me erop dat ik het bittertje van de sinaasappelschil in de olie net wat te sterk vind. Maar dat is niet fair. Ik zit nu inmiddels met een vergrootglas in plaats van met een zonnebril op te beoordelen.
Culinaire aandacht tot in de puntjes
De knisperige grill randjes aan de pulpo, de frisse romige toon van stracciatella, dat tikkie honing bij de perzik. Kortom, de chef snapt de grammatica van het koken. Hij heeft een fris palet. Zowel letterlijk in aciditeit, als in stijl. Dat proef je terug in zijn stevig zure hollandaise van dille-kamille toppen bij een perfect gegaarde moot zalm.
Ook bij het staartstuk van de grill met chimichurri, gegrilde witlof en het huisgedraaide rozenijs, het ijs van blauwe bessen en lavendel, alles is goed op smaak gebracht en heeft tot in de puntjes aandacht gehad.
Rotterdamse roots
Dan gaat natuurlijk intrigeren wie Martin Bos is. Het is een haast klassiek verhaal dat begon in Rotterdam. Martin klom op als vanaf afwasser bij Herman Hell tot zelfstandig kok. Hij leerde daar ook het belang van goede calculatie. De fijne kneepjes van het koksvak, vooral de rijke Franse keuken - leerde hij bij Jim de Jong van restaurant De Jong.
De pizzaiolo van Kijkduin
Dan komt de klap op de vuurpijl: Aad Brouwer verschijnt aan tafel. Hij is de in Florence opgeleide pizzaiolo van de pizza shack die in een container als een soort "shop in shop", in Blow Beach staat. Het gejubel over deze Napolitaanse pizza wordt bijna ongeloofwaardig, geloof me, ga het zelf proeven- en praat vooral ook met Aad, die pas op latere leeftijd door het pizza-virus werd gegrepen.
Wat een enthousiasme en wat een bezieling legt hij in al elke stap van de deegbereiding. Geen "graad" die hem ontgaat. Van het voordeeg, de biga, de exacte temperatuurbewaking tijdens het kneden, tot het moment dat hij de pizza zijn houtoven schuilt.
We eten een zeldzaam mooi licht verteerbare bodem gemaakt van deeg waar meerdere dagen de tijd voor wordt uitgetrokken om tot een diepe smaak te komen.
Blow is Napels aan de Noordzee
Het is al ruim 25 jaar geleden dat ik in Napels alle pizzeria’s van naam en faam in de stad en regio mocht bezoeken. Mijn conclusie anno 2025? Bespaar je de reis, Kijkduin is net als Napels maar heeft als bonus het mooiste (surf)strand van de Hollandse kust de mooiste pizza én natuurlijk het heerlijke mediterrane soul food van Martin Bos.
