De Libanese lekkernijen van Meza

Op de Frederik Hendriklaan, bij velen beter bekend als de Fred, vinden we de Libanese traiteur Meza. Meza is een Libanees familiebedrijf waar gastronomie en gastvrijheid hoog in het vaandel staan.

Libanon op de Fred

De Libanese keuken krijgt steeds meer bekendheid. Ken je het nog niet? Kom dan proeven bij Meza en je bent verliefd. Kruidige geuren komen je tegemoet vanuit de open keuken en je oog valt gelijk op de lange, overdadig gevulde vitrine, die het grootste gedeelte van de frisse en modern ingerichte winkel beslaat.

Meza is in handen van de familie Ghizzaoui. Een hechte familie die alles dagvers en met veel aandacht bereidt. Ze vertellen je graag over de gebruikte ingrediënten, de beste combinaties of een passende Libanese wijn.

Een vitrine vol geeft keuzestress

We zien oude bekenden zoals moussaka en warak enab (gevulde wijnbladeren), maar ook veel onbekende, kleurrijke gerechten. We hebben direct keuzestress, dus laten we de keuze graag over aan vader Nabil.

Nabil raadt ons Libanees brood met ossenhaaspuntjes aan en baba ganoush, dat letterlijk “verwende vader” betekent. Over de oorsprong van deze naam doen verschillende verhalen de ronde, maar het is waarschijnlijk een verwijzing naar een kieskeurige sultan die het gerecht kreeg aangeboden door een hooggeplaatst lid van het Arabische Rijk.

Het platte Libanese brood gaat even in de oven, waar het heerlijk knapperig van wordt. Vervolgens wordt de vulling verdeeld over het brood en tot een wrap gerold. Het malse vlees heeft een vleugje zuur door de Libanese augurk en granaatappel. De zachte baba ganoush, die voornamelijk uit gegrilde aubergines bestaat, brengt het geheel in balans.

Meza, Mezza, Meze, Mezze

Na onze lunch nemen we nog een paar hapjes en een maaltijd mee, om ook thuis nog even in Arabische sferen te blijven. We kiezen muhamara, een ietwat zoete spread van gegrilde paprika met walnoten en labneh, een frisse, dikke yoghurt met munt en komkommer. Verder mogen de in Libanon zeer populaire kibbé natuurlijk niet ontbreken.

Kibbé zijn gefrituurde gehaktballetjes met een wat losse textuur. Ze bestaan uit bulgur, lamsgehakt, pijnboompitten, ui en specerijen. Het zoetige van de ui combineert goed met het kruidige gehakt.

Libanese Samke Harra

Voor ons avondmaal nemen we samke harra mee, een visgerecht van witvis in tahinasaus. Vandaag is dit roodbaars, al kan dat verschillen per seizoen. We krijgen het advies om het te combineren met batata harra, gebakken aardappeltjes met een pepertje en koriander. Dat blijkt een goede tip.

De filetstukjes liggen in de tahinasaus, die zeker geen dekmantel is. De neutrale smaak van de witvis krijgt een extra dimensie door de saus. Deze heeft een ondertoon van citroen, maar bovenal een licht getoaste aardse smaak, door de geroosterde sesamzaadjes in de tahina. De stevige beet van de aardappeltjes past goed bij de zachte structuur van de vis.

Een fattoush salade sluit er met zijn friszure karakter helemaal bij aan. Wil je een traditionele fattoush dan moet je zelf nog even knapperige stukjes platbrood toevoegen, want die zitten er niet bij.

Mediterrane en Arabische invloeden

Door de eeuwen heen is het centraal gelegen Libanon een kruispunt van beschavingen geweest. Deze mix van culturen heeft de Libanese keuken beïnvloed en heeft geleid tot de specifieke smaken van nu.

Libanese gerechten zijn niet echt pittig, maar wel goed gekruid. Bovendien, zo zegt zoon Jad, is de Libanese keuken door Franse invloeden verfijnder dan de keukens van omringende landen.

Na het proeven van de gerechten is de verliefdheid omgeslagen in een eeuwig houden van en verlangen we naar een culinaire reis door Libanon.