Wijnmakerslunch Weingut Dönnhoff bij Bouzy Restaurant

Waar steevast dure bakken voorlangs roffelen om de afslag linksaf naar de Denneweg te nemen, zitten wij alvast met een glas Pinot Brut op het terras aan de Mauritskade. Bouzy Restaurant staat in de startblokken voor de wijnmakerslunch met Weingut Dönnhoff.

​Vakkundig begin

Het begin, nog steeds buiten, is smakelijk. Oesters, steak tartare op een krokantje en ansjovis met rode paprika. Ook de Sekt van pinot noir uit 2019, mousserende Duitse wijn op de traditionele manier vervaardigd, mag er zijn. 

Ontwikkeld, maar puur, kruidig en strak. Niet per se de specialiteit van Dönnhoff, maar Duitse wijnmakers zijn Duitse wijnmakers - dus als ze iets doen, doen ze het goed. Dat geldt ook voor hun Marama Sauvignon Blanc 2024. Niet wat je verwacht in Duitsland, maar vakkundig gemaakt.

Vloeibaar visitekaartje

Namens wijnkoperij De Gouden Ton wordt ons vriendelijk verzocht binnen plaats te nemen en na een korte introductie is het woord aan Anne Dönnhoff, met haar man eigenaar en wijnmaker van hun VDP-domein in Oberhausen an der Nahe. 

De geschiedenis van deze wijnmakersfamilie gaat 250 jaar terug en, de titel VDP geldt slechts voor de beste 200 wijnmakers van Duitsland! Om het verschil tussen de Lagen, een Duits kwaliteitssysteem voor wijn, uit te leggen hanteert Anne de Franse termen Premier Cru en Grand Cru: ‘Dat is meestal duidelijker.’ 

We starten met een proeverij van drie Rieslings - hun absolute claim to fame - uit het nieuwe oogstjaar 2024. Bij de Tonschiefer Riesling trocken voegt Anne toe: “Dit is mijn vloeibare visitekaartje.”

Dit gerecht heeft alles

En wat voor kaartje. Waar de Tonschiefer strak en fris is met een spoortje zoet, bouwt de spanning zich in de volgende twee wijnen op. Per type meer diepte, complexiteit en lengte. 

Fraai vakwerk met de 2022 Kreuznacher Kahlenberg als voorlopig hoogtepunt. Kleine maar: de wijnen hadden iets koeler gemogen. 

Het voorgerecht verschijnt: gerookte coquilles met zalmeitjes, krokantjes en een zalvende saus. Heerlijk fris, heeft een fijn pepertje en wat lichte kruiden zoals dragon. Alles zit erin. 

Comfortabel met de Riesling trocken uit het warme jaar 2023, ‘een zachte wijn met wat meer spierballen van vulkanische wijngaarden’. Spannend met de Schlossböckelheimer 2024, van één wijngaard, die zich als een rokerig geparfumeerde Riesling ontpopt.

Wijn pakt de hoofdrol

Bij het hoofdgerecht krijgen we twee keer dezelfde wijn, Höllenpfad im Mühlenberg Riesling trocken GG (de absolute top) uit 2023 en 2017. Beetje valsspelen, de 2017 komt uit magnum. 

De eerste wijn is megastrak, nog wat gesloten, puur en citroenerig. De laatste wijn is intenser, complexer, ronder. Mooi wat de jaren kunnen doen, zeker bij Riesling. 

We proeven de wijnen bij griet op ‘een bedje’ van fregola, saus van kreeft, parelcouscous in inktvisinkt, zachtgegaarde tomaat. Het is romig en fris met een rokerige grilsmaak in de witvis, die het qua mondgevoel niet helemaal lekker doet. De kracht van het gerecht zit hem in de balans tussen de elementen die verder helemaal kloppen. 

Bij de jonge wijn knalt de zuurgraad eroverheen, maar blijft het geheel speels. Bij de oudere overheersen de rijpheid en rijkheid aan smaken het rokerige profiel van de vis. Daar pakt de wijn de hoofdrol.

​Quasi-zoet: Auslese en Spätlese​

Het dessert genieten we met quasi-zoet: Auslese en Spätlese. Auslese staat voor: fijne wijnen van volledig rijpe druiven, onrijpe druiven worden bij de oogst verwijderd. Spätlese: rijpe, elegante wijnen met fijn fruit dat iets later wordt geoogst. Aldus het Duits Wijninstituut. 

“Het DNA van Nahe”, vertelt Anne. We proeven Niederhäuser Hermannshöle Auslese 2011 en Niederhäuser Hermannshöle Spätlese 2016 uit dubbele magnum (3 liter). Deze Rieslings zijn rond, rijp en kruidig - droog met een zoete sensatie - én fris, sappig en spannend. 

10 jaar en meer

We sluiten af met een tartelette van vijgen met een mousse van taleggio, gekarameliseerde pecannoten en huisgemaakt lavendelijs. Bijzonder: de 2011 wordt na een hap vijg heerlijk hartig! 

Wijn twee doet dat minder maar behoudt zijn speelse levendigheid en complexiteit. De eerste wijn zwakt qua smaakinitensiteit door het nagerecht als geheel wel behoorlijk af. Botst ook met de taleggio, met de tweede gaat het iets beter, maar we hebben hier geen 1+1=3 te pakken. Hoeft ook niet altijd. Hulde aan het ijs: niet te zoet, vooral fris en bloemig. Mooi. 

We kijken terug op een heerlijke middag in een ontspannen setting op een fijne plek. Waar goed wordt gekookt en indrukwekkende wijnen in het zonnetje hebben gestaan. Bouzy Restaurant bestaat 10 jaar en daar mogen er van ons op deze manier nog vele bij.