Streetfood in Londen: Hot pie, noodles en 99 flake

Een zoektocht in Londen naar de echte streetfood cultuur, leidt tot bijzondere ontdekkingen. Van felgekleurde wortelcake, tot het simpele softijs met een chocoladereep en van gegrild rundvlees via hot pie tot Koreaanse noodle soep. Londen is het walhalla voor liefhebbers van streetfood.

De tijd dat Londen alleen maar bekend stond om fish & chips ligt ver achter ons. Londen wordt vaak gezien als het culinaire walhalla van Europa, meer nog dan Parijs. Maar naast alle sterrententen en de vele internationale keukens, is er nog iets wat foodliefhebbers naar Londen trekt: de streetfood cultuur. Streetfood is een term die zich nauwelijks laat vertalen, overgewaaid uit de Verenigde Staten en ook uit Londen. Het is een combinatie van eten uit het vuistje en snacks, geïnspireerd op de verschillende culturen van praktisch de hele wereld. Ik ging op pad om de lekkerste streetfood van Londen te vinden.

Fel gekleurde battenberg cake

Ik kreeg de tip om naar Dean Street Townhouse te gaan, een luxe plek met lekker eten. Een Townhouse was het huis voor adellijke families. Dit huis was ooit het huis van Nell Gwynne, de minnares van King Charles II. De Engelse geschiedenis komt terug in het eten: veel Engelse gerechtjes zoals, English crumpets, Morecambe Bay garnalen en Wye Valley asperges. Zelfs de fish & chips ontbreken niet. Mijn keuze viel op de Battenberg cake, zo’n typische Engelse vierkante wortelcake met sinaasappel en maanzaad. Fel gekleurd, roze en oranje, verpakt in nog helderder oranje marsepein. Naast het kleurenpalet trok ook de geur mijn aandacht: zoet en een beetje de geur van abrikozen. De smaak kwam overeen met de geur en de aanblik van de cake: de krachtige smaak van abrikozen in de jam en die van wortels in de marsepein. De combinatie van deze smaken en het sponzige mondgevoel leverde mij een compleet nieuwe ervaring op.

Het uitzicht is de moeite waard

Niets fijner dan een vriend die je de weg wijst, zeker als je op zoek bent naar lekker eten in een wereldstad. De volgende stop was Greenwich. Vanaf hier heb je een mooi uitzicht over Central Londen, zoals The Shard, Leadenhall, The Gherkin en 20 Fenchurch Street. Tijdens het rondlopen vertelde mijn vriend dat ik een 99 Flake moest proberen, Engeland’s favoriete ijs. Een softijsje met een complete chocoladereep erin gestoken en overgoten aardbeiensaus om het af te maken. Zo simpel en zo effectief. Dit is mijn persoonlijke favoriet.

Na een rondje langs de Royal Observatory en The Docklands, kwamen we bij Greenwich Market, een binnenmarkt verstopt in een smal steegje op Greenwich Church street. We liepen er rond en het bleek dat er op woensdag een foodmarket is. Hier word typisch Brits eten geserveerd. Bij Red Cow Carvery nam ik het geroosterde rundvlees met baby Maris Piper aardappelen en Yorkshire pudding. Het rundvlees wordt geroosterd op houtskool. Daarna gemengd met pikante uien, verse kruiden, sojasaus en koolzaadolie. Vervolgens smelt de chef cheddarkaas onder een gloeiend hete grill en giet dit over het hele gerecht. Dit geheel is voor mij zo ongeveer de definitie van streetfood.

100% scharrelkip

De volgende dag ging ik naar de Borough Market, Londen’s bekendste foodmarket met voornamelijk Britse en aparte internationale producten. De namen vertellen elk een verhaal op zich. Om een paar voorbeelden te geven: Balkan Bites, Gujarati Rasoi, Kappacasein en Rare Str’eat. De kraam van Hot Pie viel me in het bijzonder op. Het is een van de winnaars van de Great Taste prijs van 2014. Ze hebben pies (typisch Australische vleespasteitjes) met 100% scharrelkip en daarnaast een keuze uit onder meer aardappelpuree, erwten en jus. Ook hier vallen de namen weer op. Ze zijn bijna net zo belangrijk als het eten zelf: Moon Pie, Shamrock & Scrumpea en de Tipsy Chick. Die laatste nam ik. Een pie gevuld met kip, ham, erwten, bonen, munt en cider.

De knapperige buitenkant deed me denken aan de Indonesische pasteitjes die mijn moeder altijd voor ons maakte. Zij vulde ze met ei, erwten, wortel, ui, knoflook, gehakt en rijstvermicelli. Ik proefde bij deze pie de chili- en paprikapoeder in de aardappelpuree. De kip had een zachte nasmaak van cider.

On the Bab, On the Soup Noodle

Op de laatste dag gingen we naar Shoreditch. Hier zijn de lege muren de doeken van toekomstige schilderijen. Oude pakhuizen bieden nu onderdak aan kunstgalerijen, kleine café’s en boetiekjes. Shoreditch is een creatieve speeltuin voor volwassenen. De hele wijk ademt food en streetfood: kleine pop-up markten, food fairs, café’s en vooral veel trendy restaurants.

Ik vond een restaurantje dat On the Bab heet. Een Koreaans streetfoodconcept met een mooi interieur. Er hangen industriële lampen aan het plafond en het eten word geserveerd in metalen kommen. Chopsticks, soja saus en chili sieren de tafel. Ze hebben een ruim menu met onder andere: Saeng Dubu, verse tofu met hun eigen On The Bab soja saus, lente-ui en geroosterd zeewier. Maar ook Bibimbab, rijst met groenten, gefrituurd ei en gochujang. Ik probeerde de specialiteit van het huis: On the Bab, On the Soup Noodle. Een noodle soep met pikante kip, groenten, zeewier en ei. Met huisgemaakte ijsthee, de Koreaanse muziek op de achtergrond en de geur van het eten, waande ik me in Korea.

De zoektocht heeft me een heerlijk weekend opgeleverd, maar ik ben ook teleurgesteld. Ik weet namelijk zeker dat ik nog lang niet alles geproefd heb. Dus: London, see you soon!