Geen snobisme bij de koffiemakers van Giraffe

Collega Buikschrijver Mirjam was er al enthousiast over: restaurant Yama. Toch eens een kijkje nemen. De lunch was inderdaad fantastisch, maar daar gaat het nu niet over. Naast mij bleek namelijk Maarten van der Jagt te zitten. Die niet alleen schrijft voor De Gouden Pollepel en hoofdredacteur is van het magazine KTC (Koffie thee cacao), maar bovendien het mooie Rotterdamse koffiemerk Giraffe heeft opgericht samen met Mark Jordaan. 

Die laatste werkte voordat hij Giraffe begon bij Lebkov, gaf les in koffiebranden én was tweede in de Nederlandse baristakampioenschappen 2012. Als er één duo iets van koffie zou moeten weten... Ik had tijd, zij hadden koffie dus dat kwam mooi uit.

In het Giraffe-kantoor staat een gloednieuwe Mirage. Geen straaljager, maar ’t scheelt niet veel. Maarten: ‘Let alleen niet op de molen hoor, onze molen hebben we even uitgeleend aan Fred.’ Die van het sterrenrestaurant - wat meteen de kwaliteit van de koffie aangeeft. Want Giraffe schenken ze bijvoorbeeld ook bij Amarone, de IJssalon (nummer 2 uit de AD koffietest) en, zoals ik al eerder meldde, bij Lokaal Espresso. ‘En dan te bedenken dat we eigenlijk nog geen jaar bezig zijn. Afgelopen zomer hadden we pas onze eerste klant.’ 

Hier gaan ze ver als het om kwaliteit draait

Of ik wil proeven? Uiteraard wil ik proeven en daar wordt aandacht aan besteed. De eerste espresso is niet goed genoeg en ook de tweede kiepert Mark meteen weg. (’Het is even de juiste instelling vinden met deze molen.’) De derde mag ik pas drinken. Na mijn toplunch een passende koffie: vol, mooi in balans met precies het goede zuurtje. 

We hebben het over versheid en branden. ‘Binnenkort krijgen we onze eigen brander,’ vertelt Mark. ‘Mooi, dan kunnen we nog meer dingen uitproberen.’ Ze branden nu wel zelf, maar op een externe locatie. ‘Dat is soms lastig, we moeten steeds vooraf inschatten wat we nodig hebben.’ 

Het ding is: vers gebrande koffie moet eerst ‘rijpen’. Ideaal gezien gebruik je de koffie na een dag of twaalf, maar na een week kun je ‘m zeker al drinken. De houdbaarheid is daarna niet onbeperkt, na een maand of wat gaat de kwaliteit achteruit. 

Veel grote merken verkopen juist alleen dat soort koffie, leer ik. Dan hebben ze namelijk nooit last van kwaliteitsverschil als de klant per ongeluk een keer ‘jonge’ koffie pakt. Je trekt de kwaliteit daarmee gelijk, maar ook naar beneden. 

Bij Giraffe doen ze het anders. Sterker nog, ze gaan er ver in. Mark: ‘In december ging de branderij dicht, toen hebben we te veel gebrand. We hebben nog zo’n zestig kilo staan, maar die verkopen we niet meer.’ 

Ok, hoe groot is dat verschil dan? ‘Groot. Wil je proeven?’ Het verschil is inderdaad groot met de koffie die ik daarvoor kreeg. Maar eerlijk gezegd is ook die oude koffie een stuk beter dan koffie die ik op veel andere plekken krijg. Wat ik ze dan ook vertel. ‘Misschien wel, maar toch verkopen we ‘m niet meer. Dat past gewoon niet bij onze filosofie.’

Geen zweverige verhalen, dit blijven Rottterdammers

Ah, filosofie. Verwacht geen zweverige verhalen, dit blijven Rotterdammers. Maarten: ‘Als je kijkt naar de koffiewereld, vooral online, dan zie je toch wel wat snobs.’ Dat is mij ook wel eens opgevallen. Bij Giraffe kun je, ondanks koffiewikipediavolledige kennis, lang naar snobisme zoeken. Het doel is gewoon heel goede en lekkere koffie branden en verkopen. 

Mark: ‘We zijn de boel nu logistiek aan het stroomlijnen en dan gaan we kijken wat we nog meer kunnen doen.’ 

Nou, ik ga dat scherp in de gaten houden. Zeker met de nieuwe brander die ze er binnenkort hebben, staan er volgens mij mooie dingen op het programma. Mocht je die fijne koffie van Giraffe willen proeven, kun je dat overigens ook thuis doen. Via de webwinkel is ie gewoon te bestellen.