Rotterdam zou Rotterdam niet zijn zonder gepassioneerde ondernemers die onze stad kleur en smaak geven. Onze Smaakmakers dus. Omdat het einde van het jaar nadert, vinden wij het tijd om met deze Smaakmakers terug te kijken op 2017 en vooruit te blikken op komend jaar. Het resultaat is een serie interviews met de mannen en vrouwen die de Rotterdamse horeca dit jaar gevormd hebben. Dit keer blikken we samen met Salko Hofman terug op 2017. Over evenementen, Rotterdam en goede en minder goede keuzes.
Salko zet zich inmiddels al zes jaar in om Rotterdam op de kaart te zetten met evenementen als Tropical Kingsday, See Me Hear Me, Tjop Tjop en natuurlijk DÂK en True Food Kantine. Maar deze bijzondere projecten waren er natuurlijk niet zomaar. Bij de studentenvereniging kreeg Salko Hofman de smaak te pakken voor het organiseren van evenementen. Enthousiast doet hij zijn verhaal aan De Buik.
‘Op kantoor ging ik echt dood’

‘’Ik kom uit Brielle en voor ons was Rotterdam dé grote stad en de thuisbasis van de moederskant van mijn familie. Toen ik achttien was verhuisde ik hierheen om bedrijfseconomie te gaan studeren. Daarnaast verdiende ik bij in de horeca. Ik vond dat ik iets moest gaan doen in de richting van mijn studie, dus ging ik werken bij een accountantskantoor in de boekhouding.’’ Lachend: ‘’Nou, dat was dus niet mijn ding. Ik ging daar echt dood. Gelukkig vertelde een vriend dat ze bij Lantaren/Venster nog mensen zochten, het pand waar nu KINO zit. Daar leerde ik bijzondere, diverse mensen kennen: kunstenaars, grafisch ontwerpers en mensen die evenementen organiseerden. Ik kreeg de smaak te pakken. Op mijn studentenvereniging organiseerde ik het evenement Culweek. Op de afsluitende avond hadden we daar een optreden van De Wannabeatles en de hele zaak was vol. Ik stond op een verhoging te kijken naar de massa mensen die uit haar dak ging en dacht alleen maar: wauw. Dit wil ik!”
‘Ik wilde iedereen overtuigen in Rotterdam te blijven’
‘’Rotterdam is altijd een leidraad geweest in de dingen die ik doe. Ik ben zelfs nog een tijdje propper geweest voor de stad. Met een polaroidcamera ging ik de straat op en gaf foto’s weg met het logo van Rotterdam Student City erop. Op de universiteit was het een komen en gaan van studenten, maar ik wilde altijd iedereen ervan overtuigen om in Rotterdam te blijven. Dat was het moment dat ik alles in mijn studie ben gaan toespitsen op Rotterdam en op evenementen. Zo ook mijn afstudeerscriptie die ging over de economische waarde van evenementen in Rotterdam. Evenementen hebben namelijk ook minder leuke kanten, bijvoorbeeld dat winkels niet bereikbaar zijn, geluidsoverlast, veiligheid en duizenden feestende mensen op straat. Hier heb ik onder andere onderzoek naar gedaan, wat voor een bedrijfseconoom een bijzondere keuze was. Evenementen zitten namelijk in het DNA van Rotterdam. Zoals iedereen weet was dit niet altijd de levendige stad die het nu is. Het was geen mooie stad waar je het automatisch een dag enorm naar je zin had. Je moest weten waar je heen moest. Evenementen brachten mensen naar onze stad (denk aan Dunya Festival, Zomercarnaval en Danceparade). Als je het goed aanpakt, vertelt een evenement iets. Zo zegt Tropical Kingsday op het Heemraadsplein iets over de wijk West en de verschillende culturen in Rotterdam. Wat dat betreft is een evenement eigenlijk gewoon marketing.’’ Bedachtzaam: ‘’Ik kan denk ik ook niet gewoon een feestje organiseren, er moet wel een idee achter zitten. Een doel. Dat kan best iets simpels zijn als het ontdekken van een pand of gerecht dat niemand kent, maar in mijn evenementen zit een boodschap.’’
‘Met een evenement laat ik mezelf zien’

‘’Tja, keuzes maken. Dat is niet altijd mijn sterkste kant. Maar het is wel belangrijk. Voor een succesvol evenement is het belangrijk dat je kijkt naar de omgeving waar je bent; het evenement moet passen bij de omgeving. Sterker nog, het moet samenwerken met de omgeving. Daarnaast is het persoonlijke aspect belangrijk voor mij. Je maakt contact met de buurt en de ondernemers en kijkt waar de behoefte ligt. DÂK is een goed voorbeeld van kijken naar je omgeving en inspringen op wat er mist. We hebben veel hoogbouw in Rotterdam, maar vijf jaar geleden misten we een gave rooftopbar, zo ontstond het evenement DÂK. Met Happy Streets doen we iets soortgelijks: we praten met de buurt en ontdekten in Cool-Zuid bijvoorbeeld het gemis van een soort buurthuis. Zo ontstond het Paviljoen, waar nu de pop-up koffiebar van de Cakedame in gevestigd zit en waar de buurt bij elkaar kan komen. Mijn aanpak en visie op evenementen is niet standaard. Door mijn persoonlijke benadering wordt elk evenement anders. Het laat een deel zien van wie ik ben.’’
‘2017 was een bizár hectisch jaar’

‘’Als ik terugdenk aan alle nieuwe concepten waar we dit jaar mee zijn begonnen (DÂK, Tropical Kingsday, Tjop Tjop, Happy Streets en het opzetten van de True Food Kantine) en dan ook nog een aantal businessevents tussendoor, dan denk ik: jezus, dit was eigenlijk echt insane! Volgend jaar wil ik het ook helemaal niet zo druk hebben als nu, maar ik heb al weer een aantal ideeën voorbij zien komen waar ik blij van word. Dat bedoel ik met dat ik slecht ben in keuzes maken." Met enorme glimlach: "maar van nieuwe dingen ondernemen en opzetten word ik enorm enthousiast…”
Salko denk even na. “Misschien kan ik ook wel helemaal niet minderen. De vraag is mij vaak gesteld: wat wíl je nou? Maar ik wil altijd veel te veel. In 2018 ga ik focus aanbrengen in wat ik nu doe. Reflecteren op mijn werk en dingen die ik dit jaar heb opgezet en vervolg geven dat nog beter is.’’ Er valt weer een stilte. Een langere dit keer. En dan, voorzichtig en met een ondeugende glimlach: ‘’Oké, misschien nog één nieuw ding erbij…’’
‘In elk evenement zit heel veel bloed zweet en tranen, maar het is het allemaal waard’
‘’DÂK heeft voor mij heel veel betekend. Om de simpele reden dan we met het hele team keihard hebben gewerkt om het voor elkaar te krijgen. Het is tof om te zien dat mensen het inmiddels goed weten te vinden. Waar ik ook enorm trots op ben was mijn eerste eigen evenement See Me Hear Me. Hier verbonden we beeld en muziek. Al vroeg in mijn studententijd is dit idee ontstaan, maar door onervarenheid en bijvoorbeeld buitenlandstage, heeft het uiteindelijk acht jaar geduurd. Het was wel mijn eerste en echte evenement. Ik koos ervoor ermee te stoppen, om al mijn tijd en energie in DÂK te steken. Daar heb je hem weer; tijd en keuzes maken. Maar dit is wel een goede keuze geweest.’’
‘In Rotterdam zit ik in mijn kracht’
‘’Rotterdam wordt vaak dé foodstad of dé evenementenstad van Nederland genoemd. We weten ons al een aantal jaren op de kaart te zetten en hebben een divers aanbod. Met als positieve ontwikkeling dat steeds meer zaken, zoals Cookie Dough Café of Jamie Oliver’s Diner Rotterdam kiezen voor hun eerste vestiging. Dat zegt veel. Ik hou van evenementen, en Rotterdam en eten is voor mij een belangrijk aspect in de dingen die ik doe. In Rotterdam zit ik dus echt in mijn kracht. Rotterdam dé foodstad van Nederland? Een volmondig ja!’’