Het splinternieuwe terras van Azul aan de Oude Haven voelt alsof het er altijd al zat of had moeten zitten. Met de knalblauwe parasols en het uitzicht op de dobberende bootjes en oude schepen met in de verte de stad en op de achtergrond een goed jazzmuziekje, is de nieuwe plek van Eduardo de Sousa en Olivier van Hoey Smith een perfecte mix tussen hapjes, drankjes en muziek – eventueel tot in de late uurtjes.
Van verbouwen naar zelf runnen
Eduardo is geen onbekende in de horecawereld, maar nooit stond hij zelf mede aan het roer. “Normaal ontwerp en verbouw ik een zaak, en dan vertrek ik. Maar na het maken van het ontwerp vroeg Olivier of hij de zaak niet met hem wilde draaien. “Onze ideeën bleken perfect op elkaar aan te sluiten. Toen kwam de vraag: waarom doen we dit niet samen?”, vertelt Eduardo.
Wijnbar met tapasachtige happen

Een maand daarna stond Azul al. “Dat is bizar snel gegaan”, zegt Eduardo, maar de heren vonden het belangrijk dat het concept zich gaandeweg kon ontwikkelen. “Omdat het weer zo goed was, dachten we: we gooien het gewoon open”, vertelt hij enthousiast. “Dingen die minder enthousiast ontvangen worden, kunnen we nog bijschaven.”
Azul is een soort mix van een wijnbar en een tapasachtige jazzbar, legt Eduardo uit. “Je kunt hier lekker eten tot laat, ongedwongen en gastvrij. Ik ben zelf wat ouder inmiddels, en dan is het lastig om zo’n plek te vinden.”
Hier mag je altijd blijven hangen tot 01.00 voor een hoogwaardig hapje, drankje en muziekje, ook als je pas later wil aanwaaien.
Zonder poespas

En dat in ongedwongen, maar stijlvolle en strakke sfeer. “In Nederland krijgen zaken al snel een soort decor”, valt Eduardo op. “Dat is anders met zaken in het buitenland, waar de focus meer op het eten is dan dat je in een gezellig decor moet zitten.”
Hoewel je bij Azul wel heel gezellig zit, willen ze wat dit betreft vooral het idee creëren dat je in het buitenland zit. “Wel gezellig, maar zonder te veel poespas.”
Tapas of toch petiscos

Op de kaart staan een aantal goede happen, in tapas stijl. Alhoewel, tapas: “Ik ben Portugees, dus ik spreek liever van petisco, de Portugese variant van tapas, zoals gegrilde chorizo, Franse kaas of gamba’s. “En we gaan wellicht ook pop-ups doen, bijvoorbeeld van Panzero met Panzerotto", zegt Eduardo enthousiast.
Maar het concept gaat zich dus nog verder ontwikkelen, zegt hij ook. Het terras is nu open, de bar draait, de keuken doet mee – maar binnen moet de grote verbouwing nog beginnen.
Eduardo: “Dat wordt een flinke klus. Pas begin 2026 zal het echt helemaal klaar zijn.” Tot die tijd is Azul een plek om alvast verliefd op te worden. En zeg nou zelf: met dat uitzicht, die zon en een goed glas wijn… wie wil er nog naar huis?