Café Ari is bij uitstek de huiskamer van Rotterdam

Lang geleden had ik vanuit mijn werkkamer in het Schoeverspand uitzicht op de Cosy Corner, een befaamd café op de hoek van de Nieuwe Binnenweg en de Mathenesserlaan. Elke middag zag ik Jules Deelder met een langwerpige tas vol queues zijn huis verlaten om een deur verder de Cosy binnen te stappen. Ruim tien jaar geleden vestigde Ger Koedam op deze plek café Ari. Laat Jules' dochter ook zo heten!

Cosy Corner was al eeuwen ouderwets. De meisjes van Schoevers kwamen er allang niet meer. Het instituut was verkast. Bij de hoofdingang van het karakteristieke pand aan de Math-laan herinnert alleen een eerste steen in steno (!) eraan dat Schoevers hier honderden, duizenden jonge vrouwen opleidde tot secretaresse. In de Cosy kwamen alleen nog ouwe mannetjes — en Jules dus, die toen, ik spreek van twintig jaar geleden, nog geen 50 was.
Toen aan de overkant het Westerpaviljoen zijn deuren opende, waar de Rotterdamse goegemeente in het begin op afkwam als vliegen op stroop, viel het doek voor de Cosy. Er heeft nog even een dance-eat-drink-concept-achtig iets in gezeten, maar dat stierf een stille dood.

Henk Tas maakte fotocollage, Annemarie Fok het podium

Ger Koedam zag wel iets in de plek aan een van de meest stadse kruispunten van Rotterdam. Hij bouwde een fraaie bar en een Parijs' aandoende serre waardoor hij de oppervlakte van de zaak flink vergrootte. Kunstenaar Henk Tas maakte een collagewand van iconische celebrity-foto's en Annemarie Fok ontwierp het podium. Hilarisch, en per definitie door de helft van de clientèle nog nooit in ogenschouw genomen, is de hollebolle spiegel boven het urinoir.
Zo maakte Koedam van Ari een café waar het overdag prettig toeven is en waar het er 's avonds soms best wild aan toe kan gaan, want op de een of andere manier trekt Ari mensen van het slag dat niet 's ochtends om acht uur op kantoor hoeft te zijn. Kunstenaars, muzikanten, fotografen, dichters, journalisten en ander nachtvolk.
Nu kan Ger Koedam prat gaan op een behoorlijke staat van dienst in horeca-Rotterdam: de kans dat je als Rotterdammer nooit in een café van hem bent geweest, is nagenoeg verwaarloosbaar. In het verleden bestierde hij De Pui, De Stoep, Radiocafé Rijnmond, De Lijst, De Danssalon, Het Maastheater en Club Now&Wow, de ene zaak nog legendarischer dan de andere, vooral met terugwerkende kracht. Ik wil maar zeggen: Ger Koedam weet hoe hij met mensen moet omgaan.
Dat maakt zijn Ari bij uitstek tot de huiskamer van Rotterdam. Aan de leestafel neemt Jules Deelder de kranten door, basgitarist Rinus Gerritsen van Golden Earring (die een optrekje in de buurt heeft — dat weet Ger dan weer) luncht niet ver van de jeugdfoto van zijn band toen die nog The Golden Earrings heette, Gerard Cox zit bij mooi weer buiten.

Het geheim van de beurre de Café de Paris

Had ik al gezegd dat Ari meer is dan alleen een café? Je kunt er ook eten, van tapas (en die weer van gemixte olijven tot spare ribs) via broodjes (aanrader: broodje bal gehakt) via salades tot complete vlees-, vis- en vegetarische gerechten. De 'beurre de Café de Paris' die wordt geserveerd bij de entrecôte (€ 19,75), is met de grootste zorg nagemaakt van een geheim recept uit Genève, vertelt Ger. Hij wil je het geheim nog wel verklappen ook: ansjovis.
Je hoeft hem trouwens maar een hand te geven, Ger, of daar komen de eerste verhalen. Want dat is zijn op één na grootste kracht: verhalen vertellen.

In april 2005 interviewde ik Ger Koedam voor de Rotterdamse editie van Metro: 'Ik heb het fantastisch naar mijn zin gehad'.

FOTO VINCENT MENTZEL