Meet je de kosmopolitische allure van een stad af aan haar hoogbouw, of veeleer aan wat er zich op straatniveau afspeelt? Het laatste mag je toch veronderstellen. Reden waarom we stiekem nog altijd blijer zijn met dat ene bescheiden Vietnamese eethuisje in Rotterdam dan met de komst van de zoveelste woon- en kantoortoren - hoe shiny De Rotterdammer van Rem Koolhaas verder ook zijn mag.
Dat eethuisje heet Vivu, zit op de Witte de Withstraat, en de eigenaren hebben er binnen de kortste keren vaste grond onder de teenslippers gekregen. Iedereen die er voor het eerst aanschuift, beschouwt dat als een persoonijke culinaire ontdekking. Als een alleen bij insiders bekend adresje bovendien. En nou, dan gaat het vervolgens hard met de mond-tot-mondreclame. Zelfs met twee maaltijdrondes per avond zit het eethuis tegenwoordig vaak van donderdag tot en met zaterdag vol, dus tijdig reserveren op die dagen is in elk geval een vereiste.
Genoeg sojasaus
Die grote toeloop roept ook meteen de vraag op waarom we nog steeds maar één zo'n zaak tellen in de stad. Er vloeit toch genoeg sojasaus door de aderen van de Rotterdammers, zou je denken. Niets ten nadele van andere populaire lokale Aziaten als Hung Kee, See you, See me, San San, Deli Bird, Tai Wu, Warung Mini en Little V (*). Maar één (1!) authentieke vietnamees in Rotterdam is en blijft toch echt te weinig. Hallo, we moeten hierin gewoon Hanoi en Parijs achterna.
Dicht zelf de culinaire kloof met die twee andere wereldsteden, en kies dus vaker voor de vietnamees wanneer je in Rotterdam uit eten gaat. Financieel zal het je bij Vivu de kop niet kosten. En de schotels zijn ook anderszins prima te behappen, want subtiel, gezond, zeer gevarieerd en doorgaans niet té heet. Invloeden van onder meer de Chinese, Franse en Indiase keuken zijn er volop, en toch eet je onmiskenbaar Vietnamees.
Vivu heet zo omdat 'Vi' in Vietnam een gangbare afkorting van de landsnaam is, en 'Vu' de achternaam van de familie die het eethuis runt. Op de kaart van de Vu's staan uiteraard verschillende loempia's, die je zelf aan tafel met kruiden, sauzen en groenten kunt vullen en rollen. Vanzelfsprekend ontbreekt ook de phò niet, de lang getrokken kruidenbouillon die al net zo op-en-top Vietnamees is. Phò's komen gevuld met noedels, biefstuk, kip, vleesballetjes, spareribs, stoofvlees, garnalen en/of krab. Allemaal zijn die onweerstaanbaar lekker, al melden we er meteen maar bij dat elke phò meteen wél een stevige bodem legt. Reken daarom die soep maar tot de hoofdgerechten.
Vietnamese pannenkoek
In diezelfde categorie kun je verder kiezen uit rijst- of noedelschotels met vlees, tofu, vis of schaaldieren en combinaties daarvan. En uit de Vivu-specials Bánh xèo (Vietnamese pannenkoek), Cua xào (stukjes krab met chili) en Nem cuon (een uitgebreid loempia-assortiment). In hun rijke smaak, textuur en lichtheid lijken die snacks overigens in niets op het gefrituurde fingerfood dat je in Nederland bij Vietnamese eetstalletjes haalt. Van harte aanbevolen zijn de wat grotere springrolls of nèms in Vivu. Ultradunne en transparante rijstvelletjes gevuld met garnalen, fricandeau, koriander, komkommer en munt, dan wel geserveerd in een rundvleesvariant. Allebei gaan ze vergezeld van dips van zoete chilisaus, Vietnamese pindasaus en hoisin.
De kinderen die we mee naar Vivu hadden genomen, genoten van alles wat ze kregen voorgezet. Voor deze en andere moeilijke eters is de Vietnamese drempel dus gemakkelijk te nemen. Ook al omdat de Nederlands sprekende bediening de tijd neemt om iedereen met de verschillende gerechten en ingrediënten - en hoe je ze eet - vertrouwd te maken. Dat lukte bij de jongste overigens niet volledig, toen deze als toetje een coupe kokosmelk met palmfruit en waterkastanje geserveerd kreeg. Geen punt, dat stukje extra culinaire opvoeding nemen we graag zelf voor onze rekening. Voor de rest: laat de verdere opmars van de Aziaten in Rotterdam maar vooral aan de Vietnamezen over!
*) Inderdaad, Little V is ook een vietnamees, maar die voert een veel meer verwesterde kaart. Vivu is traditioneel.