Lulu snapt hoe je het een man naar de zin kunt maken

Nooit verkeerd om bij Lulu binnen te wapperen als je zin hebt in aziatisch en/of niet al te duur uit eten wil. Voor vijf euro heb je er al een gerechtje, en geef je, zeg, twintig euro aan je maaltijd uit dan staat ook meteen je hele tafel vol met lekkers. Lulu heeft alle oosterse smaken in huis. Indiaas, Japans, Chinees, Thais, Maleisisch en Indonesisch. 

Op een brandend gaspitje meer of minder wordt in de keuken ook niet gekeken: er wordt gewokt, gestoomd, gestoofd, geroosterd en gefrituurd, terwijl aan de 'kouwe kant' veel eer wordt gelegd in de bereiding van verschillende salades.

Jij zegt het. Nou, noem maar eens wat. Van de salades zou ik iedereen de noedelsalade met gebakken gamba's uit Vietnam aanbevelen, de rauwe tonijn met ingelegde gember, sashimi van wagyu-rund en de zeewierschotel uit Japan, en de urapan uit Indonesië. Dat zijn gestoomde groenten met geraspte kokos.

Zo kennen we je weer: opnieuw een duidelijk geval van nergens nee tegen kunnen zeggen. Precies. En dan geldt dan in de categorie voorgerechtjes zeker ook voor de kruidige tomaten-linzensoep uit India. Zoals de echte linzenfan natuurlijk ook de dahl niet aan zich voorbij wil laten gaan. De curry's en de chutneys van Lulu idem dito van hetzelfde. Wereldwijf gewoon. Lulu snapt hoe je het een man (mens) naar de zin kunt maken.

Loopt er in Lulu inderdaad een Lulu dan? Om eerlijk te zijn: ik heb ze nog nooit in het echt gezien, maar op grond van de enorme afbeelding van de Aziatische beauty die in tanga de achtermuur van het restaurant siert, wil ik het wel heel graag geloven. Haar oranje jarenzeventiginterieur draagt ook in een ander opzicht bij aan het lustgevoel dat Lulu bij je wil opwekken. Ze ziet namelijk graag dat je je onderuitgezakt op kussens door haar eten laat verleiden. Jammer wel dat je daar je schoenen voor uit moet. Niet fijn, eten op je sokken. Of kijken naar andere mannen op sokken. Dat versta ik niet onder 'intiem dineren'.

Tja. Nog meer te mopperen? Nee. Al hou ik ook niet van serveersters (niet die leuke op de foto) die 'Lukt het een beetje?' zeggen bij wijze van signaal dat je moet bestellen. Afijn, het wás ook best wel moeilijk kiezen uit die geweldige kaart, waarvan ik hier toch ook zeker nog de aubergines in paddenstoelensaus uit China wil aanprijzen. En niet te vergeten dan ook nog de rendang en de zeebaarsfilet met knoflook en lombok uit Thailand.

Je moet zo te horen dus wel een hoop plek in je buik hebben. Valt alleszins mee, hoor. De porties zijn redelijk bescheiden, alhoewel je ze met z'n tweeën ook prima kunt delen. Daarnaast, en dat is nieuw, heeft Lulu ook een all in-dining-kaart waaruit je arrangementjes kunt samenstellen. Ben je twee of drie uur zoet met allerlei kleine hapjes voor respectievelijk €25,95 of € 29,95. Er is keuze uit niet minder dan zestig schoteltjes. En nu we toch aan het opsommen zijn: aan take-away doet Lulu ook. Man, ze is een alleskunner.

Gauw weer terug? Maar doen hè. En dan maar weer hopen en bidden dat ze dan toch echt een keer in levenden lijve aan me verschijnt, Lulu.

En ongetwijfeld liefst ook in bikini. In een bloemetjessarong mag ook gerust hoor.