Het eerste stuk van de West-Kruiskade, tussen Kruisplein en Anna Paulownastraat, is vanouds het Rotterdamse China Town. Anders dan in steden als Londen, New York en Den Haag ontbreekt een traditionele vriendschapspoort, maar ook zonder kan er geen twijfel over bestaan: Chinese karakters bepalen het straatbeeld, vluchtige flarden van oosterse geuren prikkelen je neus, rijstbalen worden door snelle mannetjes uit dubbelgeparkeerde vrachtwagens geladen.
Deur naast deur zitten hier eethuisjes, restaurants, toko's en supermarkten met een groot aanbod van en voor de Aziatische keuken. In het voormalige Arena/Nighttown/Watt opende onlangs de supermarktketen Amazing Oriental een filiaal.
Overal waar je hier naar binnenstapt, stap je een andere wereld binnen. Was het motto van Rotterdam Culturele Hoofdstad 2001: 'Rotterdam is vele steden', het stadsmotto anno 2013-'14 kan niet anders zijn dan: 'Rotterdam is vele werelden'. Neem de West-Kruiskade.
Op de hoek met de Diergaardesingel begint China Town met het restaurant De Lange Muur dat zich tegenwoordig afficheert als dimsum- en seafoodrestaurant. Het is open tot één uur 's nachts, dus als je je op het Schouwburgplein te goed hebt gedaan aan cultuur (film, muziek, theater), kun je hier het lichaam voeden.
Muziek die aan je oren likt
Een paar deuren verder vind je Beijing, minder een restaurant dan een eethuis, maar van dezelfde eigenaar als De Lange Muur. Het is modern ingericht: aan Chinese tierelantijnen, zoals daar vroeger waren lampions, draken en kralengordijnen, heeft men hier een broertje dood. Aan Bob-Ross-achtige landschappen aan de muur doen ze hier evenmin. Wel likt zachtjes op de achtergrond Chinese popmuziek je oren met melodieën die je bekend voorkomen.
Net zo no-nonsense als de inrichting is de kaart. Voor de humoristen onder ons: de gerechten hebben een nummer. Gebakken vermicelli met varkensgehakt is nummer 41, gebakken riemvis met gember en sojasaus is nummer 48. Van alle gerechten staat een fotootje op de kaart: alles zier er goed uit.
Gebakken biefreepjes
Ik nam de gebakken biefreepjes met sechuansaus (€13), zeer smakelijk, maar voor hetzelfde geld, of nee: veel minder juist, had ik een lunchgerecht als in zoetzure azijn geroerbakte spareribs (€ 6,50) kunnen nemen, of fijngesneden kipfilet met greenbean potatoes (€ 6). Of je daar dan ook zo'n schaaltje dampende witte rijst bij krijgt, weet ik niet.
Als je door de ramen niet af en toe een Rotterdamse tram voorbij zag gaan, zou je denken dat je werkelijk in Beijing zat.