Loos: Parijse grandeur en Rotterdamse zakelijkheid

Grand café-restaurant Loos aan het Westplein bij de Veerhaven bestond vorig jaar 25 jaar. Het etablissement met de uitstraling van een Parijse bistrot – hoge plafonds, spiegels en kunst aan én op de muur – is één van de echte klassiekers van de Rotterdamse horeca. Je eet er modern-klassieke gerechten, in het café of 'op stand' in het restaurant. Ook voor ontbijt, lunch en borrel is Loos een vaste waarde.

Loos heeft zijn wortels in het beroemde gelijknamige café-restaurant dat begin vorige eeuw gevestigd was aan het Hofplein in het stationsgebouw met een opvallende ronde gevel. Loos was de naam van de oprichter: de Rotterdamse horeca-ondernemer C.N.A. Loos (roepnaam Nelis), die tevens bekend werd als stichter en directeur van Plaswijck Park in Hillegersberg. Vlakbij het park vinden we de naar hem vernoemde C.N.A. Looslaan. Het oude Loos werd verwoest tijdens het bombardement van 14 mei 1940.?
In 1988 opende achterkleinzoon Hans Loos samen met Daan van der Have het nieuwe Loos. In die tijd was het Scheepvaartkwartier vooral een plek voor animeerbars – waarvan er nog een paar over zijn – en kantoren. De komst van Loos was het begin van het gevarieerde café- en restaurantaanbod in dit historische stuk van de stad. Je zou kunnen zeggen dat in de periode eind jaren tachtig tot begin jaren negentig het fundament werd gelegd voor het huidige Rotterdamse horecaleven. Denk naast Loos aan Hotel New York, niet toevallig ook opgericht door Hans Loos en Daan van der Have, en het Westerpaviljoen.

Atlantic House, een bijzonder pand

?Het nieuwe Loos kwam ook terecht in een bijzonder pand: het destijds leegstaande Atlantic House, één van de eerste kantoorverzamelpanden van Nederland. Inspiratiebron voor de oprichters van Loos was de beroemde Parijse bistrot La Coupole. Nog steeds heeft het sinds 1988 vrijwel ongewijzigde interieur een grootstedelijke grandeur – met een vleugje eighties en wat Rotterdamse zakelijkheid. Het bistrotkarakter is vorig jaar versterkt door voor café en restaurant één kaart in te voeren.
Voorheen ging je in het restaurantgedeelte 'op sjiek' met een andere kaart. Nu zit je in het restaurant nog steeds op een verhoogd gedeelte waar de gedekt met witte lakens tafels wat verder uit elkaar staan. Je hebt daar meer privacy tijdens de conversatie, maar je kunt er ook goed bekeken worden. En terugkijken. De spiegelwanden helpen daarbij. Dat kijken en bekeken worden verhoogt uiteraard het bistrotgevoel.?
Wij eten in het restaurant. We mogen onze jassen informeel over onze stoelen hangen – als we dat willen. Er staan gelukkig ook nog klassieke kapstokken naast de al even klassieke toegangsdeuren met tochtgordijn. We worden vlot bediend door attent en vriendelijk personeel. Dan is het met ons drankje even wachten op de eerste gang. Er verschijnt pas brood op tafel met de voorgerechten.?
Het voorgerecht van het dagmenu is tonijn met het Marokkaanse kruidenmengsel ras-el-hanout. Het blijkt 'tonijncarpaccio' – maar dat mogen we van wijlen Johannes van Dam niet zo noemen (carpaccio is van rundvlees). En dat doen ze bij Loos dus ook niet. De tonijn is zacht en subtiel van smaak. Het kruidenmengsel kan ik in de mayonaise-achtige toevoeging niet helemaal traceren, maar het is wel lekker. ?De gebakken coquilles in venkelcrème (€ 12,90) bevallen ook.

We komen er niet uit: biet of knol?

Als hoofdgerecht is er een malse kalfsbiefstuk met garnituur waaronder aardappelpuree, zuurkool en iets dat onder de grond vandaan komt (we komen er niet uit welke biet of knol het is). De andere hoofdgrechten zijn steak tartare (€ 18,90), de bistrot-klassieker bij uitstek die gelukkig niet ontbreekt op de kaart, en gegrilde zeebaars (€ 19,70). Het smaakt allemaal prima, waarbij de knapperige frietjes en de huisgemaakte mayonaise een speciale vermelding waard zijn. ?
We kiezen bij de voorgerechten een witte huiswijn uit de Franse Gascogne, die zo goed bevalt dat we 'm doordrinken bij de hoofdgrechten. Goed geprijsd voor € 17,90. Ook de rest van de wijnkaart ziet er goed uit, met een redelijk ruim Europees assortiment, waarvan iets meer dan de helft onder de € 30 per fles. Als je wilt kun je 'loos' gaan met Château Batailly 2008 of champagne van Taittinger.?
Er volgen lekkere nagerechten: sorbetijs met citrusvruchten. En ook tarte tatin (€ 8,20). Een goed alternatief voor een dessert zijn de friandises bij de koffie, een goed gevuld schaaltje lekkers voor € 4,90. Niet duur en de espresso kost hier ook maar € 1,90. Opvallend is tevens de goede prijs-kwaliteitverhouding van het menu: drie volwaardige gangen voor € 29,50.?
Op deze manier kan Loos wat mij betreft nog jaren mee. En vergeet bij mooi weer het terras niet. Met uitzicht op één van de mooiste stukken van stad.